Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Ο Κώστας Πρέκας θα ηγηθεί νέου πατριωτικού κόμματος!

Όντας στην Αθήνα για λίγο, όταν προχτές το βράδυ γύρισα μόνος στο σπίτι έκανα ζάπινγκ με σκοπό να φάω βλέποντας ό,τι χειρότερο μπορούσα. Και σας το λέω επειδή δεν προλαβαίνω να κάνω Έντεκα της Δευτέρας σήμερα κι έτσι θέλω να διοχετεύσω τις άχρηστες λεπτομέρειες της ζωής μου εδώ.
Τα αθηναϊκά περιθωριακά κανάλια με απογοήτευσαν -βίντεοκλίπ και ροζ γραμμές- αλλά ευτυχώς έπεσα πάνω στην Πόλη των Παραισθήσεων, την εκπομπή που παρουσίαζε πριν το Ερωτοδικείο στο New Channel, μέσα '90ς, η Βίκυ Μιχαλονάκου. 
Απ' ό,τι φαίνεται η εκπομπή έχει επιστρέψει - και μετά έμαθα ότι παίζεται εδώ και χρόνια, πριν στο έξτρα 3 και τώρα στο κόντρα του Κουρή. Επειδή δεν πιάνουμε τα εν λόγω λαμπρά κανάλια στη Θεσσαλονίκη εξεπλάγην ευχάριστα και έφαγα απολαμβάνοντας την low budget συζήτηση μεταξύ της παρουσιάστριας και του ηθοποιού -πάντα in character- Κώστα Πρέκα - άλλη σπουδαία φιγούρα που είχε χαθεί τον τελευταίο καιρό. 
Και οι δύο ήταν
όπως τους θυμόμουν. Η Μιχαλονάκου ικανή παρουσιάστρια με εξαντλητική επιμονή σε ερωτήσεις που συνήθως δεν είναι ερωτήσεις αλλά οχήματα για ένα σωρό λογοπαίγνια και ψευδοδιανοουμενίστικα γλωσσικά παραληρήματα, ο Πρέκας με σκέτα παραληρήματα.
Οι ερωτήσεις ήταν συναρπαστικά τζούφιες, τόσο που και ο μεγάλος μας ηθοποιός αδυνατούσε να τις απαντήσει, πράγμα που τελικά φάνηκε να του αρέσει μιας και μπορούσε να μιλάει για ότι θέλει, σολάροντας με αυτοσχεδιαστική έξαψη.

Magnify Image

"Είναι... ο... Κώστας Πρέκας... ένα... λεμβοδρομημένο χαλίκι στα... γρανάζια του... παρεκραπενθέντος συστήματος...;" ρωτούσε σχεδόν λάγνα η παρουσιάστρια, με ύφος που θα ταίριαζε σε πολύ περισσότερο πονηρές ερωτήσεις. 

Τι να πει ο Πρέκας; Το σκεφτόταν και δεχόταν το κομπλιμέντο: "Ναι! Είμαι ένα γρανάζι του συστήματος και όλοι με φοβούνται γι' αυτό οι σιωνιστές προσπαθούν να με καταπνίξουν και μπλα μπλα μπλα..."

"Είναι... ο... Κώστας Πρέκας... ένας ενθρονισμένος επαναστάτης με αιτία... ή μήπως είναι... ένας μειλίχια φέρελπις επαναστάτης με... ανδρεία;"

"Είμαι, και τα δύο, και μπλα μπλα μπλα."

Και πάει λέγοντας:

"Μήπως... ο Κώστας Πρέκας είναι... ένας αμετάβλητος μοναχικός καβαλάρης... που αρνείται να... παραιτηθεί;"
"Είναι ο Κώστας Πρέκας.... ένας σαγηνευτικός γητευτής των αισθήσεων ή... ένα ιερό τέρας του λειτουργήματος της... εσωτερικής τέχνης και των σημειολογικών παραισθήσεων;"
"Τελικά Κώστα Πρέκα, μήπως είσαι ένας... επικυρηγμένος φωτοστεφανωμένος άνδρας με... ανένδοτο εκτόπισμα;"
"Κώστα Πρέκα πες μας, τι είσαι: Ο αποδιοπομπαίος... ήρωας μιας αλλοτριωμένης... επι-κοινωνίας, ή ένας παθολογικός... στοιχειωδέστερος ταγός της ...πατριδομανίας;"


Καταλαβαίνετε. Δεν του έκανε ερωτήσεις - απλώς ανακοίνωνε φωναχτά τα μπουκωμένα λογοπαίγνια που είχε φτιάξει απ' το σπίτι αλλά και μερικά που της ήρθαν εκείνη τη στιγμή, περιέγραφε φωναχτά τους χαρακτηρισμούς που θα του έδινε αν έγραφε ένα κείμενο γι' αυτόν. Και στο τέλος όμως έβαζε αναγκαστικά ένα ερωτηματικό. 

Σε μία απ' τις λίγες ερωτήσεις που δεν αναρωτιόταν για το τι είναι, τελικά, ο Κώστας Πρέκας, η δημοσιογράφος τον ρώτησε -περιέργως χωρίς λογοπαίγνια- αν θα έκανε ένα νέο πατριωτικό κόμμα όπως ακούγεται (;).

"Ναι" απάντησε αυτός, "το λέω πρώτη φορά σε σένα, αποκλειστικό" τα μάτια του γελούσαν. "Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων που δραστηριοποιούμαστε εδώ και 2-3 μήνες στην πολιτική και θα φτιάξουμε ένα νέο κόμμα, δεν έχει σημασία το αν θα ηγηθώ", είπε, με ύφος που σήμαινε πως σίγουρα θα ηγηθεί αλλιώς θα τα σπάσει όλα εκεί μέσα. "Όπως ξέρεις ανήκω στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας, και, πρώτη φορά το λέω κι αυτό και ντρέπομαι λόγω μετριοφροσύνης, εγώ βοήθησα τον Σαμαρά να εκλεγεί πρωθυπουργός... Κάποιοι όμως θα φύγουμε απ' τη Νέα Δημοκρατία και θα κάνουμε το δικό μας κόμμα".

Όλα με διασκέδασαν όμως αυτό μου φάνηκε θλιβερό - πόσο προς τα ακροδεξιά μετατοπίζεται ο κόσμος, που φτάνουμε σήμερα να βλέπουμε τον Καρατζαφέρη ως έναν γραφικό άκακο δεξιό, και που ο (σούπερ εθνικιστής και καραδεξιός, τουλάχιστον έτσι τον θεωρούσαμε μέχρι πρόσφατα) Σαμαράς δεν είναι αρκετά δεξιός για τον Κώστα Πρέκα... 

"Καμία λογοκρισία να μη γίνεται ποτέ στην Τέχνη" δήλωσε στο τέλος ο σπουδαίος μας ηθοποιός, κι όταν τον στρίμωξε η κυρία Μιχαλονάκου για το Corpus Christi είπε: "άλλο αυτό, αυτό δεν είναι Τέχνη!"

Και ξαναχάθηκε στη δίνη των παραισθησιογόνων μουσιών του...



Magnify Image



 ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ-lifo.gr

1 σχόλιο:

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά