Ψάχνει ο ΣΥΡΙΖΑ να κλέψει από αριστερά, από δεξιά, απ' όπου μπορεί. Είναι χαμηλό το ταβάνι και το ΄χει πιάσει εδώ και μήνες. Δυσκολεύεται πια να κρατηθεί. Τα πολιτικά ανοίγματα υπονομεύουν τη συνοχή. Η έλλειψη τεκμηριωμένων πολιτικοοικονομικών προτάσεων πλήττει την αξιοπιστία. Η μόνιμη αντίδραση εξοντώνει τη δημιουργία. Κι όμως· στο ίδιο μοτίβο, συνεχίζει, ίσως γιατί αυτό έμαθε να κάνει καλά, χρόνια τώρα, εκεί, κάπου στο 4%.
Μόνο που τώρα τα νούμερα μεγάλωσαν, συνάμα υπολογίζεται και το κόστος. Αυτό της επίσκεψης στην Αργεντινή, της ήπιας πολιτικής προσαρμογής με διακριτικές κωλοτούμπες ή ακόμη της βιαστικής στήριξης στο βροντερό Κυπριακό Όχι που έγινε ναι, όχι και πάλι Ναι...
-Αλήθεια, ποια είναι η δική σας θέση, κύριε Παπαδημούλη;
Τα δανεικά από το Αμπού Ντάμπι, του Μηλιού;
Η έξοδος από το ευρώ, του Λαφαζάνη;
Η διαγραφή, μονομερώς, του χρέους, του Στρατούλη;
Η μείωση του ελλείμματος, του αξιόλογου Σταθάκη;
Το αντάρτικο πόλεων, του Αμυρά;
Η δέσμευση των καταθέσεων, του Γλέζου;
Η πρόσληψη 100 χιλ. Δ.Υ.;
Η συμμαχία με τη Βενεζουέλα για το πετρέλαιο;
Η αποπομπή κλωτσιδόν της τρόικας;
Η επαναφορά μισθών και συντάξεων στα νούμερα του 2009;
Η πολιτική συμμαχία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες;
Η πολιτική συμπόρευση με το ΚΚΕ;
ΣΩΣΤΟΤΑΤΟ ΑΡΘΡΟ !
ΑπάντησηΔιαγραφή