Αγαπητέ Φώτη….

Έχουμε αρκετό καιρό να τα πούμε.
Αν θυμάμαι καλά από τότε που είπες όχι στην επιστράτευση των απεργών του μετρό με αρχηγό εκείνον τον επαναστάτη με το μούσι, έναν Σταματόπουλο.
Στη συνέχεια βέβαια σου θυμίζω ότι ήσουνα αντίθετος στην προληπτική επιστράτευση των καθηγητών κάτι που δεν πολυκατάλαβα βρε Φώτη να σου πω την αλήθεια, γιατί λέω, «….καλά και πως θα γίνει δηλαδή, θα ξημερώσει η μέρα που η κόρη μου θα πάει να γράψει Έκθεση και δεν θα ξέρει αν θα μπορέσει;»
Έτοιμος ήμουνα τότε να σου στείλω e-mail και να σου ζητήσω να έρθεις στη θέση του κοριτσιού μου. Δεν ήτανε δηλαδή μόνο που δεν θα μπορούσε να συγκεντρωθεί το παιδί, αλλά ήτανε και πολύ στεναχωρημένο γιατί σκεφτότανε πως δανείστηκα το τελευταίο εξάμηνο για να μην του κόψω το φροντιστήριο.
Ά ναι δε σου το έχω πεί βρε Φώτη γιατί σκέφτηκα «….που να τον απασχολώ τώρα κι αυτόν με τόσα που
έχει στο κεφάλι του, μια για την αξιολόγηση του Οργανισμού Αποξήρανσης Κωπαΐδας, μια για την τήρηση του 4-2-1, μια για να μην περάσει ο νόμος Διαμαντοπούλου που θα κατέστρεφε το εκπαιδευτικό μας σύστημα, ένα σωρό μπερδέματα, άσε λέω, καλύτερα να δω τι θα κάνω μόνος μου.  Βλέπεις η ανεργία μετά τα πενήντα είναι δύσκολη, πολύ δύσκολη».
Ναι Φώτη μου εδώ και ένα χρόνο είμαι άνεργος.
Είμαι ένας από τους 1.300.000 ανέργους.
Δε λέω είναι καλό να ξέρεις πως είσαι μέλος μιας μεγάλης ομάδας με κοινά χαρακτηριστικά αλλά θα προτιμούσα για λόγους αρχών να ήμουνα σε καμιά άλλη ομάδα, να ας πούμε των εργαζομένων στην ΕΡΤ Α.Ε.
Ά δε σου είπα και το άλλο!
Προχτές που λες μία με τρείς το μεσημέρι είχε στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών μία εκδήλωση για το γνωστό θέμα της αντιδημοκρατικής εκτροπής Σαμαρά. Ήτανε ο Μόσιαλος, ο Αλιβιζάτος, ο Παπαδημούλης, ο Μουζέλης ας πάω λέω μιας και δεν έχω τι άλλο να κάνω, να περάσει η ώρα, σοβαροί είναι αυτοί και κυρίως ο Παπαδημούλης που πάντα σταθμίζει πολύ προσεκτικά τη θέση του.                                                                                                                                           Γιατί Φώτη η ανεργία με τρελαίνει.
Σηκώνομαι το πρωΐ και φεύγω πριν ξυπνήσουνε τα παιδιά γιατί στεναχωριούνται κι αυτά να με βλέπουνε έτσι και δεν υπάρχει και τρόπος να κρυφτείς. Τι να κρύψεις; Τη στεναχώρια σου, τα νεύρα σου (γιατί η ανεργία Φώτη φέρνει και γκρίνια και νεύρα, προπάντων νεύρα).
Τέλος πάντων πάλι με τα δικά μου σε μπλέκω.
Πήγα που λες στην εκδήλωση, με τα πόδια βέβαια, αλλά έκοψα μέσα από Παγκράτι, βγήκα Βασιλέως Κωνσταντίνου και έφτασα. Ζέστη δε σου λέω τίποτα. Ευτυχώς μπήκα μέσα είχε κλιματισμό συνήλθα.
Καμιά φορά άρχισε η εκδήλωση, ενδιαφέροντα πράματα άκουσα και μετά τους ομιλητές που λες Φώτη, δεν ξέρω γιατί, υποθέτω για λόγους δημοκρατικότητας, δώσανε το λόγο σε κάποιον Μιχαλίτση έναν από τους Διευθυντές της ΕΡΤ.
Πολύ επαναστάτης Φώτη μου!
Να δεις πως τα ‘λεγε ο άτιμος!
Κανέναν δεν φοβότανε, ατρόμητος, μέχρι ανώμαλους σας είπε εσάς τους πολιτικούς της κυβέρνησης.
Να σκεφτείς πως ο Καθηγητής ο Αλιβιζάτος του λέει μετά, ευγενικά όμως μην τονε νευριάσει περισσότερο:
«Μα κύριε νομίζετε ότι όσο πιο πολλά επίθετα χρησιμοποιείτε τόσο περισσότερο δίκιο έχετε»;
Κι ήτανε και ένας άλλος από τη ΕΡΤ ένας Τρίκας  ή κάπως έτσι, δημοσιογράφος, που είπε ότι  τώρα που μείναμε χωρίς κλασσική μουσική και τζάζ και όπερα, καθώς κοπήκανε οι ραδιοσυχνότητες της ΕΡΤ που μας ανεβάζανε πολιτιστικά (αχ αυτός ο πολιτισμός μας Φώτη μου), ακούει ένα συνδρομητικό κανάλι που λέγεται MEZZO και παραμένει ανεβασμένος και τα ‘χωσε άγρια στον Μόσιαλο και καλά πως ήθελε με το νομοσχέδιο να χαλάσει την τηλεόραση αφού δεν έχει ιδέα από τηλεόραση, ένας καθηγητάκος στο London School of Economics είναι και του λέει ο Μόσιαλος «το διαβάσατε κύριε το νομοσχέδιο;» και λέει ο Τρίκας «…όχι δεν το διάβασα» και δεν άντεξα Φώτη μου έβαλα τα γέλια, ρεζίλι έγινα ο άνθρωπος.
Αλλά εγώ τι συνδρομητικό κανάλι ν’ ακούσω Φώτη μου;
Που να βρω λεφτά για συνδρομή;
Εδώ ούτε για πετρέλαιο δεν είχαμε το χειμώνα και στέλναμε στα πολλά τα κρύα τα παιδιά στον παππού και τη γιαγιά να κοιμηθούνε σαν άνθρωποι και κουκουλωνόμασταν με τη γυναίκα μου να ζεσταθούμε μέχρι το ξημέρωμα και είχαμε ευτυχώς μια σόμπα-κουκουνάρα, δανεική από τον περιπτερά που πήρε αερόθερμο γιατί ξύλιαζε κι αυτός ο καημένος βραδυνή βάρδια, μη χάσει τους ξενύχτηδες της πλατείας.
Όσο άκουγα όμως  αυτόν τον Μιχαλίτση και τον Τρίκα  βρε Φώτη να βγάζουν λόγο, μου έρχονταν μόνα τους τα λόγια στο στόμα, κι ήθελα να τους σταματήσω κι ήθελα να έρθει και μένα η ώρα μου να βγάλω και γω λόγο.
Να ακουστεί επιτέλους και ο δικός μου λόγος.
Φίλοι και φίλες
Αξιότιμοι κύριοι  ομιλητές
Εργαζόμενοι της ΕΡΤ Α.Ε.
Κυρίες και κύριοι.

-Είμαι ο 1.300.000 (θα τους έλεγα)
-Ένας από αυτούς και ο καθένας τους.                                                                         ---Εκπροσωπώντας μόνο τον εαυτό μου ήρθα εδώ σήμερα, αφού εδώ και ένα χρόνο είμαι άνεργος, για να υπερασπισθώ το δικαίωμά μου στη δουλειά.  Δηλαδή με άλλα λόγια τη φοροδοτική μου δυνατότητα ώστε να πληρώνω τους φόρους μου για να μπορεί να πληρώνεται ο Κος Μιχαλίτσης κι ο Κος Τρίκας, τα Μουσικά Σύνολα και πάνω απ’ όλους το εκ μεταγραφής από το βαθύ ΠΑΣΟΚ πρωτοπαλλήκαρο του Τσίπρα στην ΕΡΤ ο  Καλφαγιάννης, που προς το παρόν πληρώνονται από τα δανεικά του Τόμσεν και της Μέρκελ, αλλιώς θα ήτανε κι αυτοί στη δική μου θέση.
Και λέω λοιπόν αγαπητοί παριστάμενοι, ότι εδώ έχουμε  αντιδημοκρατική εκτροπή: Τι γίνεται δηλαδή;                                                                                                                       Ας τα πάρουμε τα πράματα με τη σειρά Κε Παπαδημούλη.
Στην αρχή όσο είχα δουλειά, ο Μιχαλίτσης κι ο Τρίκας πληρώνονταν από τους φόρους μου.
Αλλά οι κυβερνήσεις διορίζανε αβέρτα και δίνανε αυξήσεις και επιδόματα (πάλι αβέρτα) ενώ οι αντιπολιτεύσεις πιέζανε και για άλλους διορισμούς και για μεγαλύτερες αυξήσεις και για περισσότερα επιδόματα.  Για να βγεί λοιπόν ο λογαριασμός, βγάζανε Ομόλογα, παίρνανε δάνεια κάργα από τις Ελληνικές τράπεζες,  οι τράπεζες τα χώνανε εγγύηση στην ΕΚΤ, παίρνανε δάνειο με 1% και ξαναδανείζανε τις κυβερνήσεις, μέχρι που η ΕΚΤ την ανθίστηκε τη δουλειά που είχανε στήσει τα παλιόπαιδα τα ατίθασα, έκλεισε την κάνουλα και αμέσως οι κυβερνήσει αντί να απολύσουνε όλους αυτούς τους κακομαθημένους και άχρηστους πελάτες, στομώσανε στο φόρο εμένα και τον εργοδότη μου και μας στείλανε και το λογαριασμό του εξωτερικού χρέους.                                                                                                                      -Να η κρίση!
-Ο εργοδότης μου πάλι, με το που πλάκωσε η κρίση και έπρεπε από τους φόρους μας να σώσουμε τις τράπεζες, για να σώσουν αυτές μετά τον εργοδότη μου, αφού δεν μπορούσε να αυξήσει τα έσοδά του για να πληρώσει το παραπάνω, μείωσε λοιπόν τα έξοδά του όπως μπορούσε.
Έ δεν μπορούσε να μην αγοράσει εμπόρευμα, τι να πουλήσει, ούτε μπορούσε να μην πληρώνει νοίκι αφού θα γινότανε έξωση, ούτε μπορούσε να μην πληρώνει ΙΚΑ, ΦΠΑ, εφορία, αφού τότε πάπαλα η φορολογική και η ασφαλιστική ενημερότητα και τότε αντίο θεωρήσεις τιμολογίων αντίο κύκλος εργασιών αντίο πελάτες.
Τι έκανε λοιπόν;
Απόλυσε εμένανε και τον κυρ Αλέκο τον αποθηκάριο που είμασταν υψηλόμισθοι, εγώ 940 euro με 34 χρόνια δουλειάς, στα ίδια πάνω-κάτω και ο κυρ Αλέκος, μόνο που αυτός ήθελε δυο χρόνια για σύνταξη και παίρνει έναν πιτσιρικά, του δίνει τεσσεράμισι κατοστάρικα και φέρνει το μαγαζί στα ίσα, μέχρι να πέσουν κι άλλο οι εισπράξεις του και να του αυξήσουνε πάλι το φόρο για τους ίδιους λόγους, οπότε το ‘κλεισε το ρημάδι και βγήκανε κι οι υπόλοιποι στην ανεργία.
Αλλά εγώ κι ο κυρ Αλέκος και άλλοι 1.299.998 (και ο εργοδότης μου) είμασταν πια ταπί και δεν δίναμε «μία» στο κράτος για να πληρώσει τα παιδιά της ΕΡΤ και του Οργανισμού Αποξήρανσης Κωπαΐδας.
Εκεί λοιπόν, έρχονται Τόμσεν και Μέρκελ και λένε στο κράτος:
«Θα σας δώκουμε να κινηθείτε για να μη γίνετε εδώ σαν της Μαρίκας την κάμαρη αλλά επειδής αυτά είναι λεφτά από φόρους θα έχουμε κι ένα μικρό διάφορο γιατί θα πέσουνε να μας φάνε οι φορολογούμενοι που τυγχάνουνε και Ευρωπαίοι και μας ζητάνε το λόγο και μας στέλνουνε και στο σπίτι μας άμα λάχει. Αλλά επειδή δε γίνεται να σας υιοθετήσουμε δια παντός γιατί αυτό δεν θα άρεζε ούτε του Πλάτωνος ούτε και του Αριστοτέλους,  κοιτάχτε σε δυο-τρία χρόνια να το μαζέψετε το μαγαζί, να σας δανείζουνε πάλε οι τράπεζες αλλά να μην τα σκορπάτε σε διορισμούς και πολυτέλειες.
Να για παράδειγμα:
Αντί για τέσσερις τεχνικούς διευθυντές απολύστε το Μιχαλίτση κι άλλους δύο όπως έκανε κι ο εργοδότης με τον κύριο (εμένανε) και κάποιον κυρ-Αλέκο. Βολευτείτε με τα πιο αναγκαία γιατί εδώ δεν έχετε για σχολειά και νοσοκομεία, όχι για Μουσικά Σύνολα. Και αφήστε τον Παπαδημούλη να λέει εξυπνάδες ότι η κυβέρνηση λέει πως αντί για έξη βιολιά μπορούμε ν’ ακούμε μουσική από ένα βιολί.
Απολύστε και τον Τρίκα γιατί, δε λέω, ωραία είναι η εκπομπή του και ποιοτική αλλά προς ώρας χρειάζεστε το χρήμα αυτό για κάτι σπουδαιότερο.
«Έ όχι (πετάγονται τρείς τέσσερις με πολύχρωμα φουλάρια στο λαιμό, ανατσουτσουρωμένο μαλλί και στυλάτο σακκίδιο) δεν υπάρχει σπουδαιότερο από τον πολιτισμό ενός λαού»
Έ και πετάγομαι και γω και λέω «και τι πολιτισμός  είναι καλέ αυτός που κλείνει μαγαζιά, που φτάνει την ανεργία νέων ανθρώπων πάνω από 50%, που κλείνει ή συρρικνώνει νοσοκομεία και σχολεία, για να κάνει ακριβοπληρωμένες  εκπομπές  για τον πολιτισμό η ΕΡΤ Α.Ε. και να συνεχίσουν να πληρώνονται όλα τα καλά Καλφαγιαννάκια και όλοι οι διαπλεκόμενοι εργολάβοι του πολιτισμού. Ποιόν κοροϊδεύετε ρέ»;
…………………………………………………………………………………………
Τους είπα κι άλλα τέτοια που λες Φώτη μου και πάνω κει που ήμουνα έτοιμος να τους πείσω πως αυτή είναι η πραγματική αντιδημοκρατική εκτροπή, μου την πέφτεις από δίπλα και λες να ανοίξουν αμέσως όλες οι συχνότητες και να ξαναπροσληφθούν  όλοι οι υπάλληλοι της ΕΡΤ Α.Ε. Και την κάνεις και από την τρικομματική με ελαφρά πηδηματάκια, παίρνοντας παραμάσχαλα την «αριστερά της ευθύνης».
Για να την πας που; Να διαδηλώνει στην Αγία Παρασκευή μαζί με τον Τσίπρα, τον Καμένο και τον Καζάκη;
Κουτσούμπες έ  Κουτσούμπες όλοι σας.
Ένας ανεύθυνος δεξιός άνεργος
και για την πιστή αντιγραφή
Θεόδωρος Ζαρέτος
 http://metarithmisi.gr/