Το πρόβλημα της οδού Αγαθοκλέους και η φωνή των κοράκων

 (ΣΧΕΔΟΝ) ΑΝΕΞΟΔΑ  ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟ ΣΤΥΛΙΔΑΣ

 ΕΡΓΑ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ (Νο 2)

Το πρόβλημα στο οποίο αναφέρεται το σημερινό μου σημείωμα είναι  ασφαλώς γνωστό στους  οδηγούς που περνούν αναγκαστικά από την παραλιακή οδό Αγαθοκλέους της Στυλίδας αλλά και στους θαμώνες της γνωστής καφετέριας, που βρίσκεται σ’ αυτήν την οδό. Με μια σειρά μονίμως παρκαρισμένων αυτοκινήτων κατά μήκος της βόρειας πλευράς της οδού η διασταύρωση δύο αντίθετα κινούμενων αυτοκινήτων -ειδικά μπροστά στην καφετέρια- είναι αδύνατη. Ο ένας από τους δυο οδηγούς πρέπει να περιμένει υπομονετικά να περάσει το απέναντι αυτοκίνητο ή αυτοκίνητα, για να μπορέσει ο ίδιος (και όσοι περιμένουν πίσω του) να συνεχίσει το δρόμο του. Η αναμονή είναι πάντοτε εκνευριστική αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το χειρότερο, που δεν αποκλείεται να  συμβεί, είναι μια μετωπική σύγκρουση αυτοκινήτων με οδηγούς που τρέχουν παραπάνω από το κανονικό για τις επικρατούσες στη συγκεκριμένη οδό συνθήκες και ειδικά αυτοκινήτων κάποιων περαστικών από την πόλη οδηγών που αγνοούν αυτές τις συνθήκες.

Το συγκεκριμένο πρόβλημα υπάρχει από χρόνια, επιδεινώθηκε όμως  κατά την τελευταία τετραετία, λόγω του ότι η

προηγούμενη δημοτική αρχή (καλώς κατά την άποψή μου) μονοδρόμησε την οδό Ελ. Βενιζέλου επιτρέποντας την κίνηση σ’ αυτήν μόνον των αυτοκινήτων που κινούνται από την ανατολική είσοδο της πόλης προς το κέντρο της. Έτσι όμως όλα τα αυτοκίνητα που παλιά κατευθύνονταν μέσω της Βενιζέλου από το κέντρο προς τα ανατολικά χρησιμοποιούν αναγκαστικά την Αγαθοκλέους -μοναδική προς τα νότια παράλληλο της Βενιζέλου-  η οποία, για δυσεξήγητους λόγους, παραμένει διπλής κατεύθυνσης, παρουσιάζοντας συχνά το φαινόμενο που προανέφερα.

Υποθέτω ότι πρόθεση της τότε δημοτικής αρχής ήταν να μονοδρομηθεί και η Αγαθοκλέους από το κέντρο προς την ανατολική έξοδο της πόλης, οπότε δεν θα υπήρχε το σημερινό πρόβλημα. Ωστόσο, οι μονοδρομήσεις και γενικά οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που πρόβλεπε εκείνη η κυκλοφοριακή μελέτη ματαιώθηκαν, λόγω της αντίδρασης καταστηματαρχών, που θεώρησαν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους. Έτσι όμως  παρέμεινε η μονοδρόμηση της Βενιζέλου και το εξαιτίας της δημιουργηθέν δυσμενές αποτέλεσμα της υπερφόρτωσης της Αγαθοκλέους…

Και για να τελειώνω: Η λύση του προβλήματος είναι απλή και δεν είναι άλλη από τη μονοδρόμηση και της Αγαθοκλέους, ώστε τα αυτοκίνητα να έρχονται στην πόλη από την ανατολική είσοδό τους μέσω της Βενιζέλου και να φεύγουν μέσω της Αγαθοκλέους. Αν αυτό δεν τολμήσει να το κάνει η παρούσα δημοτική αρχή, για να μην θεωρηθούν αναξιόπιστα κάποια στελέχη της, που είχαν αντιταχτεί προ τετραετίας στις μονοδρομήσεις, ας απαγορεύσει τουλάχιστον τη στάση και τη στάθμευση στην Αγαθοκλέους. Αν δεν γίνει ούτε αυτό, ενεδρεύει ανά πάσαν στιγμήν ο κίνδυνος κάποιου τροχαίου ατυχήματος, για το οποίο θα φέρει ακέραιη την ευθύνη.

Έχοντας ολοκληρώσει την αναφορά μου στην οδό Αγαθοκλέους, κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ και πάλι στο προηγούμενο σημείωμά μου για τη στάση των λεωφορείων του ΚΤΕΛ, η ανάρτηση του οποίου στα τοπικά μπλογκς προκάλεσε πολυάριθμα σχόλια. Ανάμεσα σ’ αυτά  υπήρξαν και αρκετά τελείως άσχετα με το περιεχόμενο της πρότασής μου, αλλά που έσταζαν χολή και εμπάθεια κατά του προσώπου το οποίο, οι…ευγενείς σχολιαστές, υπέθεσαν ότι ήταν ο συντάκτης του σημειώματος. Μου είναι αδιάφορο αν οι αποστολείς αυτών των σχολίων ήταν ισάριθμοι με αυτά ή αν,  όπως με ενημέρωσε κάποιος φίλος, τα σχόλια αυτά στάλθηκαν πιθανώς σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα  από ένα και μόνο πρόσωπο, που αρέσκεται να δίνει την εντύπωση διαφορετικών  αποστολέων. Δεν γνωρίζω  και δεν ενδιαφέρομαι να μάθω το φύλο του(ς) ή την ταυτότητά του(ς). Αν αναφέρομαι σ’ αυτά, είναι για να εκφράσω τη θλίψη μου για ένα απαράδεκτο φαινόμενο που στη διαδικτυακή εποχή μας έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Πρόκειται φυσικά για την αρρωστημένη συνήθεια κάποιων να «προβάλουν» την παιδεία και το ήθος τους χυδαιολογώντας ανωνύμως στο διαδίκτυο. Το μόνο που μπορώ να τους πω -εκ μέρους και όσων στοχοποίησαν- είναι το γνωστό «Εκ στόματος κόρακος (ή καρακάξας) «κρα» εξελεύσεται…»

                                                                                                           Στυλίδα 30.7.2013

                                                                                                             Ένας δημότης