Η φθινοπωρινή επίθεση του Τσίπρα για την εξουσία

Τα στοιχεία λένε ότι φτάσαμε σχεδόν στον πάτο του βαρελιού.

H χώρα κινείται μέσα στις δυνατότητές της τόσο στον τομέα των δημοσιονομικών, όσο και στον τομέα του εμπορικού ισοζυγίου και το δεύτερο εξάμηνο του 2013 μάλλον θα δούμε το πολυπόθητο πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ φαίνεται και το τέλος της ύφεσης, καθώς το δεύτερο τρίμηνο φέτος αυτή βάθυνε κατά μόλις 0,1% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό τρίμηνο. Βεβαίως για να σταθεροποιηθεί η οικονομία θα χρειαστούμε ένα ακόμη χαμηλότοκο διακρατικό δάνειο από τους εταίρους (το υπολογίζουν γύρω στα 11 δις), αλλά είναι φανερό ότι θα το πάρουμε, κρίνοντας από όσα είπε πρόσφατα ο Σόιμπλε. Κουράγιο λοιπόν...

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο κοσμάκης έφτυσε κυριολεκτικά αίμα για να δούμε το φως στην άκρη του τούνελ, ούτε φυσικά ότι τα πράγματα εξακολουθούν να είναι εύθραυστα. Επίσης ούτε η ανάκαμψη θα έλθει με τη μία, κυρίως δε, θα αργήσει αρκετά ακόμη να απορροφηθεί σημαντικά η ανεργία. Που σημαίνει ότι έχουμε ακόμη μπροστά μας δυσκολίες. Απλά, όποιος λέει ότι θα μπορούσαμε να αποφύγουμε αυτό το κακό εκεί που είχαμε φτάσει το 2009, ή είναι τρελός, ή είναι φαντασιόπληκτος, ή είναι συνειδητός ψεύτης και το ίδιο ισχύει και για εκείνους που ακόμη υποστηρίζουν ότι υπάρχει άλλη συνταγή. Κανένας και πουθενά στην ιστορία του κόσμου δεν μπορούσε να ζει συνεχώς και αενάως ξοδεύονται πολύ περισσότερα, δανεικά μάλιστα, από εκείνα που βγάζει και εμείς είχαμε πραγματικά ξεφύγει.
Αυτά τα γνωρίζει πολύ καλά και ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. ή τουλάχιστον εκείνα από τα στελέχη του που προσπαθούν να διατηρήσουν μία επαφή με την πραγματικότητα. Αυτοί όμως που ακούγονται περισσότερο είναι οι ακραίοι, οι λαϊκιστές και οι ανίδεοι, που βιάζονται να πάρουν την εξουσία, χωρίς να λογαριάζουν τι τους περιμένει, είτε αν προσπαθήσουν να εφαρμόσουν αυτά που ευαγγελίζονται, είτε αν προσπαθήσουν να συμβιβαστούν με την πραγματικότητα. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση θα τους κυνηγάνε οι δικοί τους πρώτοι στους δρόμους. Ή γιατί θα δουν τον ουρανό να πέφτει στα κεφάλια τους (και στα διά μας), ή γιατί θα διαπιστώσουν ότι τόσο καιρό τους τάζανε λαγούς με πετραχήλια.
Δυστυχώς, πρώτος και καλύτερος από τους ΣΥ.ΡΙ.ΖΑίους λαχταρά την εξουσία ο Τσίπρας και γι' αυτό σχεδιάζει μαζί με διάφορους συνδικαλιστές τη μεγάλη επίθεση του Σεπτεμβρίου κατά της κυβέρνησης. Φιλοδοξεί να τη ρίξει ως το τέλος του χρόνου, θεωρώντας ότι δεν θα τα βγάλει πέρα. Ή γιατί αισθάνεται ότι αν τα βγάλει πέρα οι πιθανότητές του μειώνονται αισθητά. Έτσι επιμένει αυτό και άλλοι δικοί του στην ακατάσχετη μπουρδολογία.
Τώρα, θα ρωτήσει κάποιος αν η σημερινή κυβέρνηση είναι επαρκής, αν θα έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένοι από τις επιδόσεις της και αν είναι δυνατόν να εμπιστευόμαστε ανθρώπους που συνέβαλαν τα μέγιστα για να φτάσουμε στο απερίγραπτο χάλι μας. Ασφαλώς δεν είναι τέλεια, ούτε καν η καλύτερη δυνατή κυβέρνηση. Εκείνο όμως που φοβίζει και ενοχλεί αφάνταστα με τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. είναι ότι ουσιαστικά υπόσχεται την επαναφορά του αποτυχημένου μοντέλου που έφερε την καταστροφή, κάτι που δεν είναι δυνατόν, όπως και να μετρήσουμε τα πράγματα και με όποιο κοινωνικό-οικονομικό μοντέλο και να θέλουμε να ζήσουμε στο μέλλον. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα αξιοπιστίας του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και αυτό είναι που ενοχλεί.

Άγγελος Στάγκος-http://www.reporter.gr/

Πηγή:www.reporter.gr