Μπούμερανγκ

Το παιχνίδι με τη φωτιά είναι πάντα ένα επικίνδυνο σπορ. Στην πολιτική μπορεί ενίοτε να αποδειχθεί και καταστροφικό. Ρωτήστε και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Επέστρεψε από τις διακοπές αποφασισμένος να στήσει ένα σκηνικό έντασης και πόλωσης («Ή αυτοί ή εμείς!», Πολιτική Απόφαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, 3 Σεπτεμβρίου).

Ως εκ τούτου έθεσε «ως κεντρικό στόχο (...) την πτώση της κυβέρνησης υπό το βάρος της λαϊκής πίεσης» (στο ίδιο κείμενο).

Ζητώντας μάλιστα την «όσο πιο γρήγορη ανατροπή της κυβέρνησης» (Π. Σκουρλέτης, 12 Σεπτεμβρίου).

Αφού θεωρούσε δεδομένο ότι «η κυβέρνηση θα πέσει από τη λαϊκή κινητοποίηση» (Αλ. Τσίπρας, συνέντευξη στη ΔΕΘ).

Αλλά μόλις η κοινωνική αναταραχή δεν ήλθε στο ραντεβού και η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε, ο Σαμαράς βγήκε στο ξέφωτο να μαζέψει τη χαρτούρα.

Σήμερα, ενάμιση μήνα αργότερα, η κυβέρνηση είναι πιο σταθερή από ποτέ, η ΝΔ προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις και ο Σαμαράς διαπρέπει σε ρόλο δημόσιου κατήγορου.

Ποτέ άλλοτε στρατηγική κόμματος δεν ακυρώθηκε τόσο εύκολα, τόσο γρήγορα και τόσο άδοξα.

Διότι η απλή λογική λέει πως όταν στην πολιτική αποφασίσεις να πολώσεις, δεν θα πολώσεις μόνος σου. Θα πολώσει και ο άλλος.

Και όταν αποφασίσεις να συγκρουστείς, πάλι δεν θα συγκρουστείς μόνος σου. Θα συγκρουστεί και ο άλλος.

Θα μου πείτε ότι του Σαμαρά του έκατσε η Χρυσή Αυγή. Σωστά και καμιά αντίρρηση. Αλλά τώρα με το ηθικό και πολιτικό πλεονέκτημα μιας κυβέρνησης που έστειλε φυλακή τους Μιχαλολιάκους, δεν έχω την αίσθηση ότι πρόκειται να χαριστεί στους άλλους.

Ακόμη περισσότερο που, κουρασμένη από τη βία και την ένταση, η κοινωνία δείχνει να προσδοκά ηρεμία και σταθερότητα - χωρίς υποσημειώσεις...

Το 95% των ερωτηθέντων καταδικάζει τις πράξεις βίας «όποιες κι αν είναι και από όπου κι αν προέρχονται» σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της GPO.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν νομίζω ότι κάτι από τα παραπάνω ήταν αιφνιδιαστικό και απροσδόκητο - εκτός ίσως από την υπόθεση της Χρυσής Αυγής που δρομολογήθηκε από ένα τραγικό αλλά τυχαίο γεγονός.

Οταν βάζεις στόχο να ρίξεις μια εκλεγμένη κυβέρνηση, δεν υπάρχουν παρά δύο αποτελέσματα.

Είτε να τη ρίξεις - εγχείρημα εξαιρετικά δύσκολο σε συνθήκες ευρωπαϊκής δημοκρατίας...

Είτε να σου γυρίσει μπούμερανγκ.

Τελικά συνέβη το δεύτερο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το μηνιαίο λάθος του, ο Σαμαράς άρπαξε την ευκαιρία και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνεται πώς να ξεμπλέξει με τις Σκουριές.

Προς το παρόν, ποντάρει τα τελευταία ρέστα του στο ενδεχόμενο οικονομικού εκτροχιασμού, νέων μέτρων και νέου Μνημονίου.

Δύσκολο αλλά όχι απίθανο. Πιθανό αλλά μάλλον δύσκολο.  

Γ Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ