Ωραίοι σαν Έλληνες

«Οι πατριώτες δεν φεύγουν από την Ελλάδα», δήλωσε ο κ. Παππάς. Και η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν και να έφευγαν πού θα πήγαιναν. Ποια χώρα θα υποδεχόταν τους ανθρώπους που θέλουν να εξοντώσουν συλλήβδην Εβραίους, μουσουλμάνους, έγχρωμους και λοιπούς ερυθρόδερμους γιατί αισθάνονται ωραίοι σαν Ελληνες. Υποθέτω ότι ο Εγγονόπουλος δεν είχε αυτό ακριβώς κατά νου όταν απηύθυνε τη φιλοφρόνηση στον Μπολιβάρ. Ως εκ τούτου, θεωρώ και μάλλον περιττό μέτρο την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα που επεβλήθη στον κ. Κασιδιάρη. Εντάξει, θα μου πείτε, ο κόσμος είναι μεγάλος και έχει χώρο για όλους, σε αντίθεση με τις φυλακές Κορυδαλλού των οποίων οι κρατούμενοι απεδείχθησαν άκρως αφιλόξενοι όταν
δεν δέχθηκαν να μοιραστούν τα λίγα τετραγωνικά με τους υποψήφιους σωτήρες του ελληνισμού. Ως εκ τούτου, θα το αντελήφθητε ήδη, το θέμα της δυσκολίας να γίνουν δεκτοί εκτός συνόρων το προσεγγίζω συμβολικώς πως.
Διότι, αντί να προσπαθούμε να εξορκίσουμε το φαινόμενο Χρυσή Αυγή ερμηνεύοντάς το με τη γενικότερη άνοδο της Ακροδεξιάς στον ευρωπαϊκό χώρο, λόγω κρίσης και το κυριότερο λόγω ελλείψεως πολιτικής πρότασης από τα κόμματα του κοινοβουλευτισμού, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι και στον τομέα αυτόν επικράτησαν οι δυνάμεις της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας. Εντελώς γηγενές δημιούργημα, με έντονα τα χαρακτηριστικά των αυτοχθόνων, κυρίως τις βίαιες αντιδράσεις και τη δυστροπία, η μόνη διεθνής αναφορά τους είναι η ναζιστική ιδεολογία. Κάτι που, αν εξαιρέσουμε τα περιθωριακά εκτός νόμου σχήματα που δρουν ως χουλιγκάνοι στις υπόλοιπες χώρες, η ευρωπαϊκή ακροδεξιά αποστρέφεται μετά βδελυγμίας. Το «καθαρό χέρι» του κ. Μιχαλολιάκου που υψώνεται για τον ναζιστικό χαιρετισμό είναι αμιγώς ελληνικό φαινόμενο. Ρατσισμός, ξενοφοβία, εθνικισμός, όπως και αντιευρωπαϊσμός, ανθούν σε όλη τη Γηραιά Ηπειρο. Αυτός όμως ο συνδυασμός μιας οργάνωσης που δραστηριοποιείται στην περιοχή του υποκόσμου και συγχρόνως διεκδικεί πολιτικό ρόλο, μας ανήκει κατ’ αποκλειστικότητα. Και η πολιτική τάξη θα πρέπει να αναζητήσει ποια στοιχεία της δικής της συμπεριφοράς, ακόμη και της υφολογικής, επέτρεψαν στη διάνοιξη των διαύλων ανάμεσα στο Κοινοβούλιο και το σκυλάδικο. Η θεωρία των δύο άκρων, πάντως, δεν φτάνει για να εξηγήσει την ελληνοπρέπεια της ασχημίας.
 Του Τάκη Θεοδωρόπουλου-Καθημερινή