Οι επικίνδυνες «νέες ιδέες»

Την ώρα που ο πρόεδρος Αλέξης είχε τη γεμάτη φαντασία πρωτοβουλία του να παρέμβει σε αυτήν την τόσο κρίσιμη φάση στον ευαίσθητο χώρο της Δικαιοσύνης, εγώ το είχα ρίξει στο διάβασμα. Οπως και άλλοτε έχω αποκαλύψει - με την πάντα έντονη εξομολογητική διάθεση που με διακρίνει και γι' αυτό και απολύτως μετριοπαθώς, πιστεύω ότι ξεχωρίζω - το είχα ρίξει στο ιντερνετικό διάβασμα. Συγκεκριμένα είχα «χωθεί» στο αγαπημένο Iskra.gr (που απηχεί τις απόψεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη) και διάβαζα κείμενο για τον «πλαστογράφο της ιστορίας του ΚΚΕ Μάκη Μαΐλη» διακοσμημένο με φωτογραφία του Μάκη από εποχή που και ο ίδιος - είμαι βέβαιος - έχει ξεχάσει.

Εγκατέλειψα γρήγορα την προσπάθεια, διότι άλλο άρθρο, με τίτλο «Οι επικίνδυνες "νέες ιδέες" του ΣΥΡΙΖΑ», μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Το έχει συγγράψει ένας κύριος Π. Κοσμάς, που είναι λέει μέλος της συνιστώσας Κόκκινο και της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, και περνάει γενεές δεκατέσσερις Δραγασάκη, Σταθάκη και Μηλιό για όσα υποστηρίζουν περί του χρέους και της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές όταν επέλθει το πλήρωμα του χρόνου και γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν θα πω πολλά, θα μεταφέρω απλώς μόνο ένα μικρό, τόσο δα απόσπασμα από τις απόψεις του συντρόφου, σε υψηλούς τόνους ειρωνείας, για να πάρει ο καθένας μια γεύση του τι γίνεται στο μυαλό τους αυτό τον καιρό: «Ακόμη και αν εκτιμούμε ότι μια πολιτική ανατροπή στην Ελλάδα θα προκαλέσει ένα πανευρωπαϊκό ντόμινο, πάλι δεν προλαβαίνουμε να υποχρεώσουμε τον διεθνή καπιταλισμό - ιμπεριαλισμό σε... νοκ άουτ στο προβλεπτό χρονικό διάστημα»!

Και ασφαλώς θα μεταφέρω τα συμπεράσματά του, με τα οποία κλείνει και το εμπεριστατωμένο πόνημα που μου έφαγε ένα τέταρτο να ολοκληρώσω:

«Οι τέσσερις αυτές θέσεις (που προωθεί το τρίο Δραγασάκης - Σταθάκης - Μηλιός) 1. Αναδιαπραγμάτευση με αίσιο τέλος και ευρωπαϊκό "σχέδιο Μάρσαλ" για την Ελλάδα, 2. Πρωτογενή πλεονάσματα και ισοσκελισμένος προϋπολογισμός, 3. Αποκατάσταση του αξιόχρεου του ελληνικού Δημοσίου και έξοδος στις αγορές, 4. «Αξιόπιστο» τραπεζικό σύστημα, (και) που καθεμιά έχει θέση προαπαιτούμενου για την επόμενη, συγκροτούν μια συνεκτική αντίληψη ιστορικού συμβιβασμού με την ευρωζώνη και το διεθνές σύστημα που είναι και ουτοπική και επικίνδυνη ταυτόχρονα. Το λιγότερο είναι ότι καταστρατηγούν τις αποφάσεις του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Το μείζον είναι ότι σκιαγραφούν μια γραμμή που οδηγεί κατευθείαν σε μια οδυνηρή ήττα. Πρέπει να δοθεί αποφασιστική μάχη ενάντια στις επικίνδυνες αυτές "νέες ιδέες" και τη "μεγάλη αφήγηση" που συνθέτουν!».

Οι άνθρωποι λένε την αλήθεια (τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ), το φωνάζουν. Ποιος δεν το βλέπει;

Γ.Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ