Φαντασιώσεις

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ Γλέζος σε λίγο! Ο αειθαλής βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ μπέρδεψε λίγο τις γραμμές όταν είπε χθες στη Βουλή ότι, εφόσον η κυβέρνηση καταπιεί την πολιτική της, η συνεργασία είναι εφικτή. Βγήκε στο καπάκι ο Νίκος Βούτσης και τα μάζεψε. Ενώ μετά ο ίδιος ο Γλέζος ερμήνευσε τον εαυτό του διά των «Ενεργών Πολιτών». Ειρωνευόταν τη ΝΔ και η ειρωνεία δεν έγινε αντιληπτή...

ΠΟΣΑ χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Γλέζος, επικεφαλής διαδηλώσεων για το Μνημόνιο, «έτρωγε» δακρυγόνο. Με όρους κόμικ αυτή θα μπορούσε να είναι η μετάλλαξη που από συνταξιούχο ήρωα της Κατοχής τον έκανε έναν από τους X-men, τους υπερφυσικούς ήρωες μιας νέας Αριστεράς που θέλει εξουσία. Οι X-men, βεβαίως, δεν καταφέρνουν πάντα να συγκρατήσουν την υπερφυσική δύναμή τους. Κανα-δυο φορές τα έχει κάνει γυαλιά-καρφιά εντός ΣΥΡΙΖΑ ο Γλέζος ενώ χθες ποδοπάτησε τη λεπτή κόκκινη γραμμή ενός ταμπού: τη συγκρότηση ενός νέου μεγάλου συνασπισμού που, την επόμενη φορά, να μην παντρεύει τη ΝΔ με το ΠαΣοΚ αλλά - ωχ αμάν - με τον ΣΥΡΙΖΑ...

ΕΝΤΑΞΕΙ - είναι το σενάριο-εφιάλτης για την Κουμουνδούρου. Προσέξτε όμως: σε μια Ευρώπη όπου κυριαρχούν οι κυβερνήσεις συνασπισμού πόσο απίθανο είναι να βρεθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ στον πάγκο του συνεργαζόμενου; Δεν είναι και τόσο απίθανο. Για πολλούς λόγους. Πρώτα είναι η προϊστορία. Και η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά δεν ήθελε ούτε να ακούει τα κελεύσματα του Γιώργου Παπανδρέου στις αρχές του καλοκαιριού του 2011. Τελικώς όμως - με όρους και προϋποθέσεις - η ΝΔ συναίνεσε στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Δεν είχε άλλη επιλογή. Και συνυπέγραψε επί της ουσίας την οικονομική πολιτική. Ολα αυτά έγιναν προεκλογικά. Και δεν ήταν άσχετα με το 18% που βγήκε από τις κάλπες τον Μάιο του 2012.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δύο προβλήματα. Πρώτον, το Μνημόνιο τελειώνει. Αντί να πολεμούν μέρα-νύχτα την κυβέρνηση θα έπρεπε να εύχονται αυτή να αντέξει και να μην πάει σε δεύτερο Μνημόνιο ή συνυποσχετικό ή όποιας μορφής σύμφωνο. Διότι είναι βέβαιο ότι αυτό θα τους περιλαμβάνει κι ας πάει να λέει ο Τσίπρας ότι δεν βάζει την υπογραφή του και άλλα ηρωικά. Ακόμη όμως κι αν αποφύγουν μια τέτοια τύχη, στις εκλογές που βιάζονται να πάνε - αλλά και στις εκλογές που θα αργήσουν να γίνουν - είναι απίθανο να έχουν αυτοδυναμία. Αρα θα συνεργαστούν; Με ποιον; Το ΚΚΕ δεν τους θέλει. Η ΔΗΜΑΡ μπορεί να μην μπει στη Βουλή. Το ΠαΣοΚ - ακόμη και αν αλλάξει αρχηγό και ρούχα για να μη φανεί η γύμνια του - δεν θα είναι το κόμμα που κυβερνά διαρκώς από το 2009 και μετά; Μένουν οι ΑΝΕΛ - αν μπουν στη Βουλή και - μπρρ - η ΝΔ. Παλαιός αριστερός και όχι τόσο νέος ώστε να μην έχει μνήμη του 1989, ο Γλέζος μπαίνει στον πειρασμό μιας φαντασίωσης όπου η Αριστερά κυριαρχεί επί της Δεξιάς και την υποχρεώνει να στηρίξει την πολιτική της. Αυτό είπε ο άνθρωπος και τα λεγόμενά του είναι αρμοδιότητα των ψυχαναλυτών της πολιτικής.

ΜΟΝΟ που αυτά όλα είναι άκρως φαντασιωτικά. Οποιαδήποτε κυβέρνηση από το 2009 και μετά έχει σιδερένιες δημοσιονομικές και άλλες δεσμεύσεις. Με την Ελλάδα στο ευρώ, μια κυβερνώσα Αριστερά που έχει ζεύξει στο άρμα της τη Δεξιά έχει αυτομάτως δεθεί η ίδια σε πολιτικές τύπου τρόικας. Εξού και η φρίκη των αρμοδίων της Κουμουνδούρου. Παρ' όλα αυτά και παρότι ανήκει στους σούπερ ήρωες της ελληνικής πολιτικής μετά τη μετάλλαξη του Μνημονίου, ο Γλέζος δεν είπε πράγματα που είναι εντελώς στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας...

Δημ Μητρόπουλος-ΤΑ ΝΕΑ