Εγώ, ο αιθεροβάμων ,και οι ψυχοφθόρες διαψεύσεις...

ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!!! Αυτό θέλω κι εγώ, αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει πρωθυπουργός ο πρόεδρος του Ποταμιού ή του ΣΥΡΙΖΑ!!! Και ποιος να γίνει;;; Αν ήξερα θα τον ονομάτιζα. Η ευφορία του αντιπολιτευτικού λόγου είναι βέβαιο ότι κινητοποιεί όλους εκείνους που θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση και ν' αναλάβουν οι ίδιοι. Αλλά για μένα η κατάσταση δεν είναι μονόδρομος. Δεν είναι έτσι όπως το τοποθετεί ο Τσίπρας που λέει ότι ψηφίζουμε η ΜΕΡΚΕΛ ή ΣΥΡΙΖΑ!!! Αυτά είναι μαθητικές γελοιότητες. 

ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!!! Αλλά δεν συμφωνώ με τον μαξιμαλισμό της αντιπολίτευσης. Το διαπιστώνουμε καθημερινά  το αντιπολιτευτικό άγχος και τον οίστρο της προβολής κι ακόμα τη διεκδίκηση μιας παρουσίας μέσα σ’ ένα  κοινωνικό σύνολο όλο και πιο μαζοποιημένο.

Κανείς δεν αρνείται ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μιαν έμμεση, αν και αξεδιάλυτη για την ώρα, μαρτυρία βαθύτερης αλλαγής στην ιστορική πορεία της χώρας. Το γεγονός ότι σαράντα έξι κόμματα και συνασπισμοί κομμάτων, καθώς και ένας ανεξάρτητος - μεμονωμένος υποψήφιος κατέθεσαν στον Άρειο Πάγο αιτήσεις συμμετοχής στις επερχόμενες ευρωεκλογές της 25 Μαΐου 2014, σημαίνει πολλά και ίσως δυσερμήνευτα. 

Έτσι όπως έχουν οδηγηθεί οι πολιτικές εξελίξεις, όλοι πιστεύουν ότι έχουν τις λύσεις στην τσέπη τους. Κι ο πολίτης που υποτίθεται ότι πρέπει να επιλέξει, είναι υποχρεωμένος [;;;;] να διαβάσει προγράμματα, ν’ ακούσει δηλώσεις και να παρακολουθήσει συνεντεύξεις και συζητήσεις για να αποκρυσταλλώσει απόψεις και θέσεις. Είναι δυνατό να πιστεύει κανείς ότι μπορεί ο πολίτης ν’ ασχολείται με αυτό τον τρόπο;; Οπωσδήποτε και τεχνικά του είναι αδύνατο. Και γι’ αυτό βλέπουμε να στέκονται στον αφρό και να χειροκροτούν τύπους σαν τον Σταύρο Θεοδωράκη που έχει μεταβάλει τη δική του ιδεολογικο-πολιτική στάση σε φωτογραφική πόζα!

Η πολιτικολογία στην πιο γελοία αποτύπωσή της και η παραπολιτική έχουν κατακλύσει σήμερα τη ζωή μας που είναι ριζωμένη κυρίως στα μέσα ευρύτερης επικοινωνίας. 

Τι θέλουμε; Τι ζητάμε;;; Για να «ξανακερδίσω» τα περίπου 900 ευρώ που έχασα από τη σύνταξή μου, για να πάρει ο γιος μου βασικό μισθό ανάλογο με τις σπουδές και τα πτυχία του, για να μην μου πάρουν το σπίτι και το χωράφι, για να ξαναϋπάρξει  πλεόνασμα, για να βρει δουλειά η κόρη μου και οι χιλιάδες άνεργοι νέοι, για ν' ανοίξουν ξανά οι επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο;;; Όλοι έχουμε μάθει πλέον τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, αλλά το θέμα είναι με ποιο τρόπο θα τα λύσουμε, πώς θα επουλώσουμε τις πληγές, πώς θα αποκτήσουμε αυτοπεποίθηση!!!

Δυστυχώς κυκλοφορούν πολλοί μυαλοπώλες, καιροσκόποι, λαϊκιστές, δημαγωγοί, που υπόσχονται τον ουρανό με τ’ άστρα. Αλλά πόσες φορές δεν είχαμε αναίρεση πανηγυρική των υποσχέσεων, πανωλεθρία της θεωρίας και επαγγελίες που ξεγράφτηκαν εν μια νυκτί! 

Οι αιθεροβάμονες, στους οποίους κι εγώ ανήκω, δεν συλλογιζόμαστε μονάχα τα μάταια μαρτυρολόγια και τις ψυχοφθόρες διαψεύσεις και τους ανθρώπους που χάθηκαν προδομένοι, αλλά συλλογιζόμαστε πως κάθε ήττα, ιδεολογική ή πολιτική, είναι ήττα της ψυχής.