Τα συμπεράσματα των εκλογών και η Ελληνική ανώριμη κοινωνία

Οι δημοτικές εκλογές της πρώτης Κυριακής ολοκληρώθηκαν, και είναι ευκαιρία να κοιτάξουμε με λίγο πιο αναλυτική ματιά τα αποτελέσματα. Δεν θα είναι τετριμμένο να πούμε ότι για άλλη μία φορά το πολιτικό σύστημα στην παίζει με τις λέξεις και προσπαθεί να επωφεληθεί από την έλλειψη κρίσης και μνήμης εκ μέρους των ψηφοφόρων. Όπως και δεν θα είναι υπερβολικό και τετριμμένο να πούμε ότι ο μέσος ψηφοφόρος στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα, αλλά πιστεύει ότι η αποχή από την εκλογική διαδικασία, αποτελεί τιμωρία για το πολιτικό σύστημα που έχει βουλιάζει την οικονομία της χώρας. Φυσικά το πολιτικό σύστημα, όχι μόνο δεν τιμωρείται με την αποχή αλλά επωφελείται τα μέγιστα.

Ας δούμε λοιπόν μερικά συμπεράσματα που κατά την ταπεινή μας άποψη προκύπτουν από τα αποτελέσματα της 18ης Μαΐου :

1. Η ΑΠΟΧΗ ήταν και πάλι τεράστια. Το εύρος της αποχής κυμαίνεται από 30 – 70% στις διάφορες περιοχές της χώρας. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι να εξετάσουμε το κίνητρο της αποχής και ποιες ηλικιακές τάξεις απείχαν και γιατί. Όπως έχουμε αναφέρει αναλυτικά πολλές φορές, η πράξη της αποχής από τις εκλογές, είναι μία απόδειξη ανωριμότητας της ελληνικής κοινωνίας. Διότι, όπως επίσης πολλές φορές έχουμε αναλύσει διεξοδικότατα, όταν απέχει από τις εκλογές ο δυσαρεστημένος ακομμάτιστος πολίτης, όχι μόνο δεν τιμωρεί το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα, αλλά του επιτρέπει να κινητοποιήσει ακόμα και τον μικρότερο κομματικό μηχανισμό ψηφοφόρων του και να επικρατήσει στο εκλογικό αποτέλεσμα. Διότι, το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα προκύπτει από τους ψηφίσαντες και όχι από το σύνολο του εκλογικού σώματος. Οπότε, είναι υποκριτικό να μιλάμε γενικά για «πλειοψηφίες και θριάμβους» υποψηφίων που εξελέγησαν με 60%........Όταν βλέπουμε ένα αποτέλεσμα της τάξης του 50 και 60%, καλό είναι να αναζητήσουμε το μέγεθος του εκλογικού σώματος της περιοχής. Δηλαδή, αν πρόκειται για έναν Δήμο που το εκλογικό του σώμα είναι εκατό χιλιάδες κάτοικοι, η αποχή έφτασε τους σαράντα χιλιάδες κατοίκους και τελικά ο νέος δήμαρχος έλαβε τριάντα χιλιάδες ψήφους ενώ οι άλλοι υποψήφιοι μοιράστηκαν τις άλλες τριάντα χιλιάδες ψήφους, τότε το πραγματικό ποσοστό εκλογής του νέου δημάρχου είναι 30% στο σύνολο του εκλογικού σώματος και όχι 50%. Ελπίζουμε ότι αυτό το αντιλαμβάνονται σιγά - σιγά όλο και περισσότεροι και θα μπορέσουν να κάνουν την σύγκριση στο μυαλό τους, όταν μετά από λίγο καιρό, θα έρθει ο νέος συνδικαλιστικός νόμος που θα απαιτεί απόλυτη πλειοψηφία του 50+1 για την λήψη απόφασης για απεργιακές κινητοποιήσεις εργαζομένων. Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά.

2. Με την εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα, εκτιμούμε ότι ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ ΑΦΟΡΑ ΗΛΙΚΙΕΣ 18 – 40 ΕΤΩΝ. Δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι οι νέες γενιές θεωρούν ότι η αποχή από τις εκλογές είναι ένα είδος τιμωρίας για το πολιτικό σύστημα που παγίδευσε το μέλλον τους. Αυτή η συμπεριφορά, πέραν του ότι είναι ανώριμη, είναι και ανεύθυνη και είναι μία απόδειξη του χαμηλού επιπέδου παιδείας και καλλιέργειας που μεταδίδεται στα σχολεία μας. Από την άλλη, είναι και μία απόδειξη του ελαφρού τρόπου ζωής που διδάσκει και προβάλλει η life style σύγχρονη εποχή. Τηλεπερσόνες, φωτομοντέλα, ποδοσφαιριστές και τηλεστάρς, απορροφούν όλο το ενδιαφέρον μεγάλης μερίδας της ελληνικής νεολαίας, και αποπροσανατολίζεται το ενδιαφέρον από τα πραγματικά καθημερινά προβλήματα, που αφορούν τους νέους και το μέλλον τους. Πραγματικά, είναι απορίας άξιο πως μπορεί κάποιος να ψηφίζει αυτόν που θα διαχειριστεί τις τύχες και τα χρήματα ολόκληρων κοινωνικών, όταν δεν έχει θέσει κριτήρια και προϋποθέσεις για τις ικανότητες και τα προσόντα του υποψηφίου. Κάποια στιγμή, θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι η έκφραση «ο κυρίαρχος λαός» δεν είναι κολυμπήθρα του Σιλωάμ για να μετατρέπεται η άγνοια και η ματαιοδοξία ενός υποψηφίου σε «γνώση επί παντός επιστητού». Για να γίνεις καθαρίστρια ή υπάλληλος, πρέπει να έχεις ένα απολυτήριο γυμνασίου. Για να γίνεις δήμαρχος ή βουλευτής δεν χρειάζεται να κρίνεσαι για καμία ικανότητα ή ιδιότητα. Γι΄ αυτό και είναι συχνό το φαινόμενο, δημοτικοί σύμβουλοι και δήμαρχοι ή και βουλευτές, να αναλαμβάνουν καθήκοντα χωρίς να έχουν καμία γνώση για το τι είναι Κράτος, πως λειτουργεί, με ποιους νόμους και ποιες αρχές. Ό,τι ψηφίζεις, αυτό θα έχεις. Φανταστείτε τώρα πόσο βοηθάει το ποσοστό της αποχής τέτοιους υποψηφίους. Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε από σεβασμό και αγάπη για την νέα γενιά, να επισημάνουμε ότι αν η ευθύνη των νέων για την αποχή από τις εκλογές είναι ενός βαθμού, η ευθύνη των προηγούμενων γενεών που την μεγάλωσαν και την εκπαίδευσαν είναι πολλαπλάσια. Γονείς αδιάφοροι για την εκπαίδευση και την καλλιέργεια των παιδιών τους, απορροφημένοι από την ικανοποίηση της υλικής κατανάλωσης και την αναζήτηση τους ελάσσονος προσπάθειας, θα δημιουργήσουν παιδιά με τα ίδια χαρακτηριστικά. Γονείς που διδάσκουν στα παιδιά τους να ασχολούνται μόνο με το ατομικό τους συμφέρον και όχι με το συλλογικό, έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάντια της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος. Όπως και να το κάνουμε, η αλλοτρίωση και η αποξένωση ξεκινάει μέσα από την οικογένεια. Το πολιτικό σύστημα που υποβαθμίζει την παιδεία, απλώς μονιμοποιεί την κατάσταση προς όφελός του.

3. Η συνολική εικόνα του εκλογικού αποτελέσματος δείχνει μία κοινωνία σε σύγχυση. Δεν υπάρχει καμία ξεκάθαρη κατεύθυνση. Όποιος πει ότι δόθηκε μία ξεκάθαρη, με πολιτικά κριτήρια εικόνα, για την ετυμηγορία της κοινωνίας, θα κάνει μέγα λάθος. Και μόνο το γεγονός ότι οι περισσότεροι υποψήφιοι που πέρασαν στον δεύτερο γύρο προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, θα πρέπει να προβληματίσει για το αν η ελληνική επαρχία ή και μικρά αστικά κέντρα έχουν κρίνει τις προεκλογικές εξαγγελίες και τις μετεκλογικές πράξεις της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

4. Πήγε πάλι περίπατο ο «διαχωρισμός» αυτοδιοίκησης – κυβέρνησης. Οι κομματικοί μηχανισμοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, δεν έχασαν ευκαιρία να «ερμηνεύσουν» ότι τα αποτελέσματα δείχνουν «προβάδισμα» του κυβερνητικού συνασπισμού και «στήριξη του ΠΑΣΟΚ». Ο ίδιος ο Βενιζέλος το δήλωσε στην εκδήλωση της Ελιάς στο Μουσείο Μπενάκη. Αν θυμηθούμε τις προ μηνός δηλώσεις Κυβερνητικών στελεχών και δημοσιογράφων (τους), που έλεγαν ότι «αυτές οι εκλογές δεν έχουν σχέση με την κυβερνητική πολιτική και είναι αυτοδιοικητικές……….». Από την Κυριακή το βράδυ, «δημοσιογράφοι» (τους) και κυβερνητικά στελέχη «ερμήνευσαν» το αποτέλεσμα των εκλογών ως «προβάδισμα της ΝΔ»……Τραγελαφικό, τραγικό και αντιαισθητικό. Δεν νομίζεται ; Και ποιος φταίει για αυτή την «ερμηνεία» ; Εσύ φυσικά ψηφοφόρε.

5. Τα μικρά αριστερά κόμματα, παρά την αντιμνημονιακή αγωνιστικότητα που επέδειξαν στο προηγούμενο διάστημα, στην ουσία δεν έδρεψαν καρπούς. Τα ποσοστά τους ήταν πάρα πολύ χαμηλά. Αυτό σημαίνει ότι δεν είχαν επαρκώς πειστικά επιχειρήματα ή ότι η άποψη που υποστηρίζουν ενέχει ένα ρίσκο που η κοινωνία δεν έχει την πρόθεση να αποδεχθεί ; Επίσης σημαντικό είναι να κρατήσουμε ότι η πολυδιάσπαση της επονομαζόμενης αριστεράς, δημιουργεί μεγαλύτερη απέχθεια στην ελληνική κοινωνία παρά συμπάθεια. Το πρόβλημα με τα αριστερά κόμματα και οργανώσεις – πρωτοστατούντος του ΚΚΕ – είναι ότι έχουν περισσότερες ιδεολογίες παρά οπαδούς. Αντί να προτάξουν συνολικά το κοινό εθνικό συμφέρον, προβάλλουν με αυτιστικό τρόπο την ιδιαίτερη ιδεολογία τους, κατακερματίζουν τις δυνάμεις της κοινωνίας και αφήνουν τους ελάχιστους να κυβερνούν, παρέχοντάς τους ουσιαστικά έμμεση στήριξη. Οφείλουμε να πούμε όμως, ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν ξεκινήσει κάποιες προσπάθειες συνεργασίας, αλλά αν λάβουμε υπ’ όψιν την αλλοπρόσαλλη εικόνα που βγάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα μέχρι να φτάσουμε σε ένα καταλυτικό αποτέλεσμα. Θα τα δούμε στην πορεία.

6. Η Ελλάδα του 2014, παραμένει σκληρά κομματική και κατευθυνόμενη. Και μόνο να κοιτάξουμε τα αποτελέσματα των διχασμένων υποψηφίων της ΝΔ στον Δήμο Αθηναίων και σε άλλες περιοχές της χώρας, θα διαπιστώσουμε την κατευθυνόμενη και παραδοσιακή ψήφο. Αυτό σημαίνει ότι η ελληνική κοινωνία είναι ακόμα εύκολα χειραγωγήσιμη ; Εμείς πιστεύομε ότι αυτό σημαίνει. Δυστυχώς. Απόδειξη είναι ότι ψηφίσθηκαν υποψήφιοι που ακόμα και λίγο καιρό πριν είχαν προβλήματα με την ελληνική δικαιοσύνη. Και η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι αλλά πρέπει και να φαίνεται.

7. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμα την πολιτική ωριμότητα να μεταδώσει αποτελεσματικά αυτό που υποστηρίζει και είναι θύμα των δικών του δηλώσεων που χαρακτηρίζονται από παλινωδίες και πολιτικές ασυναρτησίες. Ρε Αλέξη, αποφάσισε τι θα κάνεις με τις ελαφρόμυαλες συνιστώσες που είναι ικανές να διαδηλώνουν για τα πολιτικά προβλήματα της Αλβανίας, αλλά όχι για την εγκληματική δράση ανεξέλεγκτων ομάδων στην Ελλάδα. Με βάση την κοινωνική καταστροφή που έχει προηγηθεί από το 2009 μέχρι και σήμερα (και συνεχίζεται…..), λογικά, θα έπρεπε να έχουν καταψηφισθεί όλοι οι υποψήφιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Για να μην πούμε και της ΔΗΜΑΡ και του ΛΑΟΣ. Ομοίως λογικά, με βάση την κοινωνική δράση του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, θα έπρεπε να έχουν υπερψηφιστεί όλοι οι υποψήφιοι τους. Και όμως αυτό δεν έγινε. Θα πρέπει να αναρωτηθούν λοιπόν αυτά τα δύο κόμματα. Το κάθε ένα για διαφορετικό λόγο και με διαφορετικό τρόπο.

8 Σε συνέχεια του παραπάνω, το ΚΚΕ, θα πρέπει να αναρωτηθεί γιατί η κοινωνία δεν το «ανεβάζει» ποτέ στην εξουσία και δεν του δίνει ποτέ την αυτοδυναμία που ζητάει. Βεβαίως και θυμόμαστε την δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα ότι το ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει – και τότε γιατί κατεβαίνει σε εκλογές ;;;; - Ίσως δεν μπορεί να αντιληφθεί το ΚΚΕ, ότι η ιδεολογία που πρεσβεύει είναι καλή για έναν αγγελικό κόσμο, πλην όμως αδύνατον να εφαρμοστεί στον πραγματικό κόσμο, τουλάχιστον με την μεθοδολογία που προτείνει. Άλλωστε και όταν εφαρμόστηκε απέτυχε και χαρακτηρίστηκε από τον ίδιο συγκεντρωτισμό και αυταρχισμό που χαρακτηρίζει ακόμα και τα φασιστικά καθεστώτα. Αυτό όμως είναι άλλη συζήτηση. Επιπλέον, ίσως θα πρέπει να αναρωτηθεί το ΚΚΕ για τις εντυπώσεις που έχει αφήσει στην ελληνική κοινωνία μετά την συγκυβέρνηση με την ΝΔ το 1991. Δεν γίνεται να πέφτεις σε ένα τέτοιο ατόπημα και να πιστεύεις ότι επανορθώνεις με μία συγγνώμη μετά από 30 χρόνια. Χρειάζονται πολύ περισσότερες έμπρακτες αποδείξεις, που όμως δεν υπάρχουν ακόμα. Και δυστυχώς βλέπουμε ότι η στάση του ΚΚΕ, στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από την υπεράσπιση της «αριστερότητας». Όταν το ΠΑΣΟΚ μεσουρανούσε και ήταν ο εκφραστής του κεντροαριστερού χώρου, το ΚΚΕ το χτύπαγε προσβλέποντας στους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους. Άλλωστε, φάνηκε η πολιτική αυτή όταν συγκυβέρνησε με την ιδεολογικά αντίθετη ΝΔ μόνο και μόνο για να δικαστεί ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε πολιτική ισχύ, το ΚΚΕ έστρεψε τα βέλη του προς αυτόν, προσβλέποντας στην διάσπαση των ψηφοφόρων. Πάλι ωφελείται η ΝΔ και εκείνες οι δυνάμεις που θέλουν την χώρα ελεγχόμενη από ξένα κέντρα. Φταίω λοιπόν εγώ, ως απλός σκεπτόμενος ψηφοφόρος, να εκτιμήσω ως υποκριτική και αυτιστική την στάση του ΚΚΕ έναντι των άλλων προοδευτικών δυνάμεων της χώρας ; Όχι νομίζω.

Αφήνουμε στην κρίση σας τα παραπάνω συμπεράσματα, και κλείνουμε, διακινδυνεύοντας μερικές προβλέψεις για την ερχόμενη Κυριακή 25 Μαίου.

ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΠΡΩΤΗ : Μπορεί να δυσαρεστήσω αρκετά τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχω την αίσθηση ότι θα συμβεί κάτι το συνταρακτικό ! Η ανατροπή και η καταδίκη της πολιτικής Σαμαρά και Βενιζέλου και των κυβερνήσεων από το 2009 έως σήμερα – τουλάχιστον – δεν πιστεύω ότι θα βγει από αυτή την κάλπη. Είναι λίγο περίπλοκο να το αιτιολογήσω σε αυτό το ήδη μακροσκελέστατο άρθρο. Όμως, ο κυριότερος λόγος είναι η διαίσθηση ότι η ελληνική κοινωνία έχει κατά ένα μεγάλο μέρος παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις της και έχει αποστασιοποιηθεί από όσα συμβαίνουν στην χώρα. Η βασικότερη ένδειξη μου είναι η αποχή της πρώτης Κυριακής, που δεν διαβλέπω ότι θα ανατραπεί στην δεύτερη Κυριακή για ένα ζητούμενο πολύ πιο μακρινό από τον τοπικό δήμαρχο, όπως είναι ο ευρωβουλευτής.

ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΔΕΥΤΕΡΗ : Στον Δήμο της Αθήνας θα εκλεγεί τελικά ο κος Καμίνης και στην Περιφέρεια Αττικής ο κος Σγουρός. Αυτές οι δύο μάχες θεωρώ ότι είναι οι σημαντικότερες σε όλη την επικράτεια. Το γιατί θα συμβεί αυτό, προκύπτει μέσα από έναν απλό συνειρμό. Το ΚΚΕ, δεν πιστεύω ότι υπάρχει περίπτωση να υποστηρίξει υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ. Η μέχρι σήμερα στάση του – αναλύθηκε και πιο πάνω σε έναν βαθμό – δείχνει ότι προτιμά οι ψηφοφόροι του να μην ψηφίσουν ή να ρίξουν άκυρο ή να ψηφίσουν υποψήφιο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, παρά να ψηφίσουν το «ανταγωνιστικό κόμμα». Άλλωστε και οι δηλώσεις στελεχών του ΚΚΕ μέχρι σήμερα, έχουν δείξει περίπου τις γραμμές που θα ακολουθηθούν και πάλι. Και φυσικά μην ξεχνάμε την τεράστια ευκαιρία που είχε αυτό το κόμμα να συγκυβερνήσει με άλλες προοδευτικές δυνάμεις το 2012, και το αρνήθηκε πανηγυρικά. Γι’ αυτό και καταποντίστηκε στις δεύτερες εκλογές.

ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΡΙΤΗ : Θα πάμε σε διορθωτικές εκλογές το Φθινόπωρο με ρυθμιστές την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το Ποτάμι θα αποκτήσει έναν μικρό ρόλο κομπάρσου που θα στηρίξει την Ελιά, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ. Η ΔΗΜΑΡ θα χάσει το έρεισμα της στην εγχώρια πολιτική σκηνή και θα «μετακομίσει» στην ευρωβουλή, όπου με τους Βουλευτές της ΝΔ και τις Ελιάς, θα συνεχίσουν το κακό που κάνουν στην χώρα………….

Σε αυτό το σημείο, πρέπει να πούμε ότι η Χρυσή Αυγή, με βάση την προβολή που της γίνεται από τα ΜΜΕ, όχι μόνο φαίνεται ότι δεν είναι εχθρός του συστήματος, αλλά είναι συνεργάτης ή χρησιμοποιείται από το σύστημα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, για να ανακοπεί η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ. Τον ίδιο ρόλο παίζει και το ΚΚΕ, άθελά του ίσως.

ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΕΤΑΡΤΗ : Το Ποτάμι, είναι ίσως το πρώτο ευρύ κοινωνικό πείραμα, που θέτει το ερώτημα : «μπορεί ένα κόμμα που δημιουργείται και προβάλλεται από τα ΜΜΕ, να βρει αμέσως κοινωνική απήχηση και σε τι βαθμό, ακόμα και αν δεν έχει πρόγραμμα, δομή, και συγκεκριμένες προτάσεις και υποψηφίους ;

ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΠΕΜΠΤΗ : Η  ΑΠΟΧΗ θα κυμανθεί στα ίδια και ίσως σε μεγαλύτερα επίπεδα και θα αφορά κυρίως πάλι τους νέους.

Φίλες και φίλοι, η δεύτερη Κυριακή των εκλογών πλησιάζει. Θα προκύψουν τα 2/3 των νέων Δημάρχων, οι νέοι Περιφερειάρχες και Αντιπεριφερειάρχες και οι νέοι Ευρωβουλευτές που θα μας εκπροσωπήσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αξίζει να κρατήσουμε στην μνήμη μας, όλα όσα έχουν διαδραματισθεί τα τελευταία τουλάχιστον 5 χρόνια στην χώρα μας, και να αποφασίσουμε να ψηφίσουμε με βάση την τιμωρητική διάθεση ενάντια σε όσους μας εξαπάτησαν, προσβλέποντας στην ανανέωση της πολιτικής ζωής της χώρας. Στην ίδια οδό σκεπτόμενοι, αξίζει να στείλουμε στην Ευρωβουλή, ανθρώπους που λειτουργούν με βάση τις ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας και το πραγματικό συμφέρον της χώρας μας. Υπό αυτή την έννοια, οι ευρωβουλευτές πρέπει να μπορούν να εκφράσουν τα σημερινά προβλήματα του Έλληνα απέναντι σε μία Ευρώπη που έχει αρχίσει να λαμβάνει τον χαρακτήρα πολυεθνικής εταιρείας, ξεφεύγοντας από το αρχικό όραμα της Ευρώπης των Λαών που έχουν μεταξύ τους Αλληλεγγύη και Συνεργασία, σε ισότιμη βάση και αλληλοσεβασμό.

Μας έβρισαν, μα λοιδόρησαν, μας παγίδευσαν στις δικές τους σκοπιμότητες. Οφείλουμε να απαντήσουμε άφοβα και δημοκρατικά.

Εύχομαι να διαψευσθώ σε όλες τις εκιτμήσεις του άρθρου, και να προκύψει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον τόπο μας και τους Έλληνες.

 Γράφει ο Μενέλαος Αυτόλυκος

 http://www.logiastarata.gr/

Γρηγορείτε !