Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Αυτή κι αν δεν είναι θρεπτική λιχουδιά…

Η τελευταία γαστρονομική μόδα στο Βιετνάμ είναι τα … ποντίκια.
Και όχι όποια όποια, αλλά συγκεκριμένα ποντίκια «ελεύθερης βοσκής», από αυτά που ζουν στους απέραντους ορυζώνες της Καμπότζης.
Πρόκειται δηλαδή για «καθαρά» ποντίκια υψηλής θρεπτικής αξίας, η διατροφή των οποίων είναι 100% οργανική.
Σύμφωνα με τους Βιετναμέζους εστιάτορες, ο κόσμος έρχεται από παντού για να δοκιμάσει το κρέας τους, και ιδιαίτερα αυτό των μεγάλων και παχέων ποντικών, που γίνονται πεντανόστιμοι στη σχάρα, στο τηγάνι, ή και σε σούπες.
Πολλοί παρομοιάζουν τη γεύση τους με αυτή του χοιρινού κρέατος, ενώ όπως λένε οι aficionados, το συκώτι τους είναι μούρλια!
Οι κάτοικοι της Καμπότζης, που δεν τρώνε τα ποντίκια, εξάγουν δεκάδες χιλιάδες από αυτά στο Βιετνάμ, πουλώντας το κιλό περίπου $2.
Ένας συγκεκριμένος εξαγωγέας στέλνει κάθε πρωί έως και δυο τόνους ποντικιών στο Βιετνάμ, ενώ στη «φουλ σεζόν» στέλνει και παραπάνω.
Φουλ σεζόν θεωρείται το δίμηνο Ιουνίου- Ιουλίου, μετά τον θερισμό του ρυζιού, οπότε και τα πεινασμένα ποντίκια, βοηθούσης και της βροχής, πέφτουν πιο εύκολα στις παγίδες των ειδικών.

Πάντως για όσους αηδιάζουν και μόνο με τη σκέψη του να φάνε ποντίκι στα κάρβουνα, οι ειδικοί ποντικοκυνηγοί είναι καθησυχαστικοί, αφού όπως λένε πρόκειται για υγιέστατη και καθαρή τροφή, αφού τα ποντίκια των ορυζώνων τρέφονται αποκλειστικά με φρέσκες ρίζες και ρύζι.
Χώρια του ότι είναι και πιο καθαρά ζώα από τα γουρούνια, τις κότες, και τις πάπιες…

Strange Attractor
BBC

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά