Η σωστή κίνηση

Η πρώτη μου αντίδραση, μόλις πληροφορήθηκα την απόφαση της ηγεσίας της κυβέρνησης να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης, ήταν πως επιτέλους και ύστερα από καιρό Σαμαράς και Βενιζέλος προέβαιναν σε μια σωστή πολιτικά κίνηση. Αν και τι θα τους αποδώσει δεν το ξέρω. Μπορεί πολλά, μπορεί και τίποτα. Απ' αυτούς θα εξαρτηθεί. Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι όλος αυτός ο χαβαλές περί «πρόωρων εκλογών» διακόπτεται.
Δεν σας το κρύβω ότι αισθάνομαι μια κάποια ανακούφιση που δεν θ' ακούω για όλο αυτό το διάστημα τα τηλεοπτικά κομματικά παπαγαλάκια της Κουμουνδούρου που υποδύονται τους πολιτικούς συντάκτες (φυσικά υπάρχουν και τα αντίστοιχα των άλλων κομμάτων) να διαβάζουν το
δοτό ρεπορτάζ για τις εκτιμήσεις του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ πως «οι εκλογές επίκεινται, είναι αναπόφευκτες, τις έχει επιβάλει η λαϊκή αντίσταση» και άλλες τέτοιες ανοησίες.
Αλλά φυσικά δεν φταίνε αυτοί. Διαχρονικό είναι το πρόβλημα. Οι πρόωρες εκλογές αποτελούν το σωσίβιο κομμάτων, πολιτικών και δημοσιογράφων όταν δεν έχουν -και κατά κανόνα δεν έχουν- τίποτα το σοβαρό να προτείνουν, να εισηγηθούν ή να γράψουν σε σχέση με τα πολλά και σοβαρά προβλήματα αυτού του δόλιου τόπου. Θέλετε μια απόδειξη; Δυο χρόνια υπόσχεται σκληρή διαπραγμάτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, μόλις προχθές ανακοίνωσε ότι θα συστήσει επιτροπή για ν' ασχοληθεί με το θέμα.
Γι' αυτό ισχυρίστηκα και επιμένω ότι η απόφαση για ψήφο εμπιστοσύνης είναι μια σωστή πολιτικά κίνηση. Αν μάλιστα ακολουθούσε και μια ανακοίνωση που θα έλεγε ότι ο πρωθυπουργός δεν ασχολείται με την εξεύρεση των 180 για την εκλογή νέου Προέδρου, τότε θα είχαμε τις ιδανικές συνθήκες για μια κυβέρνηση που έχει να επιτύχει δύο μεγάλους στόχους.
Ο πρώτος είναι η απεμπλοκή από το Μνημόνιο. Ο δεύτερος είναι η ρύθμιση του χρέους. Και τον χρόνο και τις δυνατότητες έχει να τα επιτύχει και τα δύο. Αν τα καταφέρει, και πολιτικά όρθια θα την κρατήσουν και τη συνολική προσπάθειά της θα καταξιώσουν. Αυτά και μόνο αυτά. Γιατί πολιτική είναι η επίλυση των προβλημάτων και όχι η ενασχόληση με τις κωλοτούμπες του οιουδήποτε.
Ερ Μπαρτζινόπουλος-Έθνος