Να βγάλουν και δίσκο

Ένα καινούργιο, εσωτερικής φύσεως παιχνίδι, σαν το Monopoly ας πούμε, που παίζαμε παλιά στο σπίτι, παίζεται αυτόν τον καιρό στον ΣΥΡΙΖΑ, και απ' ό,τι με ενημέρωσαν έχει και μεγάλη συμμετοχή. Σύμφωνα με τους ανθρώπους μου (έχω πλέον δύο!), το παιχνίδι αυτό έχει να κάνει με το περίφημο κυβερνητικό πρόγραμμα του κόμματος που ετοιμάζει επιτροπή υπό τον Γιάννη Δραγασάκη από το Πάσχα - έκλεισε αισίως το εξάμηνο. Αλλά όλο το περιμένουν να δημοσιοποιηθεί το πρόγραμμα και όλο πάει πίσω.

Η αιτία της καθυστέρησης - μου είπαν - οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν δομικές αντιρρήσεις απέναντι σε βασικές επιλογές του προγράμματος. Η επιτροπή η οποία είναι συγκροτημένη με τρόπο τέτοιο ώστε να απηχεί τις απόψεις των δύο μεγαλυτέρων τάσεων του κόμματος προσπαθεί να ισορροπήσει σε σχέση με διάφορα θέματα. Και στη μέση βρίσκεται ο δυστυχής Δραγασάκης που προσπαθεί να ισορροπήσει σαν τον σχοινοβάτη στο σκοινί.

Κακό δεν το λες αλλά, όπως μου ανέφεραν χθες, ένα προσχέδιο που κυκλοφορεί κρίθηκε - από τον  πρόεδρο Αλέξη και τους περί αυτόν - «λίγο πιο συντηρητικό από τις αποφάσεις του Συνεδρίου και λίγο πιο προωθημένο από όσα είπε ο πρόεδρος στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης».

Επειδή δε ακούγεται ότι το κείμενο του κυβερνητικού προγράμματος θα είναι...160 σελίδες, απευθύνω έκκληση να μας το στείλουν σε μορφή Mp3! Με τη φωνή του αγαπημένου Σκουρλέτη και μουσικό χαλί από τον εξίσου αγαπημένο Θάνο Μικρούτσικο...

Φοβού τις ρουκέτες

Στο μεταξύ, καθ' ά πληροφορούμαι, ο πρόεδρος Αλέξης είχε κάνει προ εβδομάδος κάτι σκέψεις να επισκεφθεί την Κύπρο για διαβουλεύσεις με την κυπριακή ηγεσία αναφορικά με τις τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Το σχέδιο όμως εγκαταλείφθηκε γρήγορα, και ειδικά μετά την ενημέρωση που είχε στο Πεντάγωνο από τον θεό Αβραμόπουλο, καθώς, όπως του είπαν, «δεν είχε να κερδίσει κάτι ούτε ο ίδιος ούτε το κόμμα από αυτό».

Εκτιμώ ότι μια χαρά έπραξε το χαρούμενο αριστερό μου αγόρι. Διότι, γενικώς, απ' ό,τι έχω καταλάβει, η Κύπρος δεν τον σηκώνει και πολύ. Την προηγούμενη φορά που είχε πάει κάτω, θυμίζω, ήταν για να στηρίξει το «περήφανο όχι» στο Μνημόνιο και στο κούρεμα των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες, αλλά μόλις επέστρεψε στην Αθήνα, μετά διήμερον, η κυπριακή Βουλή και μάζεψε το «όχι» και πήρε πίσω τις περηφάνιες και ενέκρινε πανηγυρικά το Μνημόνιο.   

Αρα, τον ψιλοφοβήθηκαν, πιστεύω, μήπως πετάξει καμιά εθνικοπατριωτική ρουκέτα και μετά δεν μπορούν να το μαζέψουν με τίποτε...

Γ Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ