Τον Δεκέμβρη του 1944, η τότε Αριστερά ξεκίνησε την αναμέτρηση για την εξουσία με μια βασικά αφελή άποψη: ότι η αναμέτρηση αυτή θα εξελιχθεί και θα κριθεί σε εθνικό πλαίσιο μεταξύ ελλήνων ανταγωνιστών.
Λάθος. Διότι μετά ήλθε ο Τσόρτσιλ και έφερε «Εγγλεζάκια με κοντά παντελονάκια/ κι από πίσω ένα σύνταγμα Ινδούς». Η συνέχεια είναι γνωστή.
Αυτό που για την Αριστερά του 1944 απεδείχθη αφέλεια η οποία κατέληξε
τελικά σε αυτοκτονία, για την Αριστερά του 2014 είναι βαρύς αυτοκτονικός
ιδεασμός.
Διότι μόνο κάποιος που σχεδιάζει να εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο
μπορεί να ελπίζει ή να νομίζει ότι η αναμέτρηση στη σημερινή Ελλάδα
είναι απλώς ένα ματσάκι Αριστερά εναντίον Δεξιάς.
Για δύο λόγους.
Πρώτον, επειδή το ευρωπαϊκό σύστημα του 2014 δεν έχει καμία σύγκριση σε ισχύ, συνοχή και επιβολή με τα βρετανικά συμφέροντα του 1944.
Δεύτερον, επειδή η Ελλάδα του 2014 είναι πολύ πιο ενσωματωμένη στο
ευρωπαϊκό σύστημα και στην παγκόσμια οικονομία απ' ό,τι ήταν την εποχή
της Απελευθέρωσης.
Με άλλα λόγια, ο Γιούνκερ, ο Ντράγκι ή η Μέρκελ δεν χρειάζεται καν να στείλουν «Εγγλεζάκια με κοντά παντελονάκια».
Το σύνολο των ευρωπαϊκών θεσμών και το πλέγμα των ευρωπαϊκών συνθηκών
διασφαλίζει όχι ποιος θα είναι νικητής αλλά τι θα ισχύσει όποιος και να
είναι νικητής.
Από κοντά και αυτό το απρόσωπο αλλά στυγνά αποτελεσματικό δημιούργημα που ονομάζεται «διεθνείς αγορές».
Παρακολουθώντας τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον Σκάι, δεν μπορούσα να μη σκεφτώ αυτήν την αναλογία με τον Δεκέμβρη του 1944.
Και δεν εννοώ την παιδική αφέλεια που χαρακτήριζε πολλές από τις απαντήσεις του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Εννοώ κυρίως τη βαθύτατη άγνοια κινδύνου που αυτή η αφέλεια υποκρύπτει.
Για δεύτερη φορά μέσα σε 70 χρόνια, η Αριστερά βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την εξουσία. Και για δεύτερη φορά επιμένει να νομίζει ότι το παιχνίδι μπορεί να παιχτεί με τους δικούς της όρους.
Το δυσάρεστο για όσους τρέφουν τέτοιες αυταπάτες είναι ότι η πραγματικότητα έχει πάντα τον τελευταίο λόγο στην πολιτική.
Το ευχάριστο είναι ότι αν επαναληφθεί η Ιστορία έχει περισσότερες πιθανότητες να επαναληφθεί ως φάρσα παρά ως τραγωδία.
Γ Πρετεντέρης-ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.