Επιτέλους προσγειώνεται στην πραγματικότητα

Εμένα ως Έλληνα με τιμά η στάση του Πρωθυπουργού στο Βερολίνο. Θέτει τα νέα θέματα της ατζέντας άξια και με εξαιρετικά ορθολογικό τροπο. Και για το γεωπολιτικό στοιχείο, και για τις αποζημιώσεις. Χρησιμοποιεί άριστα την διπλωματία, απολογούμενος για τη γελοιογραφία της Αυγής και κριτικάροντας την παρόμοια του Σπίγκελ.
Με τιμά δε περισσότερο η στροφή της ρητορικής του περί δημοσιονομικών. Επιτέλους προσγειώνεται στην πραγματικότητα. Επιτέλους κατανοεί το αδιέξοδο των υποσχέσεών του.

Θα ολοκληρώσει άραγε τη στροφή του για το καλό της χώρας; Θα επιλέξει να έρθει σε ρήξη με την
πλατφόρμα της αναχρονιστικής αριστεράς, αλλά και με το ίδιο του το παρελθόν; Και θα επιδοκιμαστεί για αυτά από τον Ελληνικό λαό; Ή θα περάσει κι αυτός στην προϊστορία των "συγκαταβατικών" μνημονιακών δυνάμεων διαδεχόμενος από πραγματικά ολοκληρωτικές δυνάμεις ρήξης και απομόνωσης; Ιδού η απορία...
Το καλύτερο επιχείρημα για να πειστεί, είναι οτι αν επιλέξει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις αντί του ΔΝΤ, τότε ναι, θα τα καταφέρει, αλλά για έναν μήνα μόνον. Διότι μετά τον πρώτο μήνα θα είναι αμετάκλητη η αδυναμία πληρωμής τόσο των δόσεων προς το ΔΝΤ, όσο και των μισθών και συντάξεων για δεύτερη φορά. Και τότε η καταστροφή θα είναι ολική και για εμάς αλλά και για τον ίδιο.
Ίδωμεν.
///Σερίfish-παρατηρητήριο