Το «καινούργιο»

Αυτή η ιστορία με το πολιτικά «καινούργιο» που υποτίθεται ότι στη χώρα μας το εκπροσωπούν ο Τσίπρας και οι περί αυτόν είναι σίγουρα ένα από τα πιο πετυχημένα ανέκδοτα της συριζαϊκής περιόδου. Βεβαίως έβγαζε περισσότερο γέλιο όταν μέχρι πρόσφατα περιελάμβανε και τους πρωτόγνωρους και πολιτικά αδοκίμαστους Γλέζο, Λαφαζάνη, Στρατούλη και λοιπούς παλαιοκομμουνιστικούς αστέρες, αλλά καλό θα είναι να μην υποτιμάμε και την εναπομένουσα σύνθεση. Οι φερέλπιδες Φλαμπουράρης, Βούτσης, Δρίτσας, Χριστοδουλοπούλου, Μπαλτάς και όχι μόνο ήδη απέδειξαν ότι μπορούν άνετα να σταδιοδρομήσουν στον ρόλο του αναμορφωτή και του καινοτόμου σε κάποια ελληνική επιθεώρηση.
Αλλά στο «καινούργιο» ανήκει και ο Καμμένος. Ετσι τον θέλει η συριζαϊκή προπαγάνδα. Και προφανώς στις
πρακτικές της «καινούργιας» πολιτικής ηθικής περιλαμβάνεται και η επίθεση εναντίον της Κωνσταντοπούλου. Καταλογίζει δηλαδή στην πρόεδρο της Βουλής ότι υστερόβουλα δεν προώθησε από τον Γενάρη μια δικογραφία. Κι αυτός το θυμήθηκε τον Σεπτέμβρη, όταν πια ξαναμπήκαμε σε προεκλογική περίοδο και η Κωνσταντοπούλου συγκρούστηκε με τον Τσίπρα κι από φίλη έγινε εχθρός. Τότε ενεργοποιήθηκε η «ευαισθησία» του Καμμένου.
Αλλά και η Κωνσταντοπούλου στο «καινούργιο» περιλαμβάνεται. Και αμυνόμενη μας απεκάλυψε ότι ο μέχρι πρότινος άψογος Τσίπρας και ο «κολλητός» του Ν. Παππάς χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο για τις χυδαίες επιθέσεις τους εναντίον όσων και όποιων στοχοποιούν. Κι αυτό δεν το ανακάλυψε προφανώς τώρα, το γνώριζε σε όλη τη διάρκεια της αδιατάρακτης σχέσης και συνεργασίας της με τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν μ' ενδιαφέρει η ουσία της καταγγελίας του Καμμένου. Αλλωστε, είναι γνωστές οι επιδόσεις του στον τομέα αυτόν. Το ήθος (σωστότερα η έλλειψη ήθους) που διακρίνει την καταγγελία είναι που με απασχολεί. Ενα «σκάνδαλο» που αποσιωπάται επί μήνες γιατί το διαπράττει η «πρόεδρός μας» και δημοσιοποιείται για να πληγεί μόνο και μόνο επειδή βρέθηκε ξαφνικά σε άλλο στρατόπεδο. Και που δυστυχώς η κομματική ηγεσία η οποία πιπιλάει την καραμέλα του «καινούργιου» δεν είχε την ελάχιστη ευθιξία ώστε ν' αποδοκιμάσει την άθλια αυτή μεθόδευση και να καταδείξει ότι, αν μη τι άλλο, διαθέτει και κάποιον στοιχειώδη πολιτικό πολιτισμό και όχι μόνο αβυσσαλέο θράσος.
 Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος