Ανεπαρκείς και επικίνδυνοι

Αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη απορία μετά την εξομολόγηση-ποταμό του Γιάννη Βαρουφάκη στον Αλέξη Παπαχελά για τους δραματικούς μήνες  που πέρασε η χώρα από την "πρώτη φορά Αριστερά"  είναι το ερώτημα : πώς κατάφερε ο ελληνικός λαός στην κρισιμότερη στιγμή για την Ελλάδα να κυβερνάται από μια ομάδα πολιτικών τόσο κατώτερη των περιστάσεων.Μία ηγετική ομάδα που είχε παντελή αδυναμία  να αντιληφθεί το συσχετισμό των δυνάμεων στην μετωπική της Ελλάδας με ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση , έδειχνε μάλιστα  επικίνδυνη  αφέλεια πιστεύοντας ότι θα μπορούσε μία μικρή χρεοκοπημένη χώρα χωρίς κανένα ουσιαστικά διαπραγματευτικό όπλο να επιβάλει την άποψή της στην  ισχυρότερη οικονομικά  χώρα της Ευρώπης.            
Πέρα απο τις απίθανες καταστάσεις που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της παράλογης διαπραγμάτευσης με τους
εταίρους αυτό που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση απο την διήγηση Βαρουφάκη είναι η ανικανότητα των κυβερνώντων να έχουν μία πραγματική αίσθηση των πραγμάτων.
Κάτι που φαίνεται ανάγλυφα όταν ο κ. Βαρουφάκης περιγράφει την πολύμηνη  προσπάθεια της κυβέρνησης να βρει εναλλακτικές οδούς χρηματοδότησης -από την Κίνα και την Ρωσία. Αναφέρει μάλιστα πως ο κ.Δραγασάκης κατάφερε τελικά να κλείσει μία συμφωνία   επενδύσεων της Κινας στην Αθήνα και το άνοιγμα μιας πιστωτικής γραμμής για την ελληνική κυβέρνηση .Μια προσπάθεια,όμως, που  τερματίστηκε άδοξα μέσα σε λίγα λεπτά- με ένα τηλεφώνημα  του Βερολίνου στο Πεκίνο. Άραγε πίστευε κανείς   ότι η Κίνα θα ενδιαφερόταν περισσότερο για τις  σχέσεις της με την Ελλάδα παρά για τις σχέσεις της με  την Γερμανία , ή την Γαλλία ;
Όμως, το πιο ανατριχιαστικό της διήγησης Βαρουφάκη -πέραν της εντολής Τσίπρα να ετοιμαστεί ένα plan B για το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το Ευρώ -είναι η αδυναμία,όπως λέει ο πρώην υπουργός,  του Πρωθυπουργού να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό όταν πλέον ήταν σαφές ότι όλα είχαν χαθεί. Λέει χαρακτηριστικά ο κ.Βαρουφάκης:
" Πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο (σ.σ στην τελική φάση κατάρρευσης των συνομιλιών) πρέπει να σας πω ότι με τις συνεχείς υποχωρήσεις χωρίς αντάλλαγμα, είχα πλησιάσει τον πρωθυπουργό και του είχα πει,  αν θέλεις να υποχωρήσεις να συνθηκολογήσεις κάν’ το. Εγώ διαφωνώ αλλά είσαι ο Πρωθυπουργός της χώρας. Αλλά καν’ το με μια έντιμη ομιλία προς τον ελληνικό λαό, βγές στην τηλεόραση. Μάλιστα του είχα ετοιμάσει ένα λόγο.. τον οποίο είχα γράψει με πόνο καρδιάς γιατί δεν θα τον έβγαζα ποτέ. Ποιος ήταν ο στόχος; Ότι χάσαμε την μάχη αυτή , ότι υποχωρούμε και ότι από αύριο ξεκινάμε μια πανευρωπαϊκή καμπάνια διαφωτισμού των Ευρωπαίων για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ευρωζώνη και το σύστημα διακυβέρνησής της. Και του είχα πει Αλέξη δεν πρέπει να σύρουμε τον ελληνικό λαό σε ένα δημοψήφισμα. Αυτά πριν, μέρες πριν, μία εβδομάδα πριν, του έλεγα να μην κάνουμε δημοψήφισμα, γιατί έβλεπα ότι εκεί πήγαινε το πράγμα. Αν δεν είμαστε διατεθειμένοι σε περίπτωση που ο ελληνικός λαός τιμήσει το ΟΧΙ να πάρουμε αυτό το ΟΧΙ και να το μετατρέψουμε σε μια έντιμη συμφωνία. Να πάμε στο δημοψήφισμα ζητώντας το ΌΧΙ για να πούμε το ΝΑΙ θα είναι ένα τεράστιο πλήγμα για την Αριστερά. Η απάντηση ήταν ότι δεν μπορώ να πω ότι συνθηκολογώ. Οπότε προχωρήσαμε στο δημοψήφισμα. ‘Ήλπιζα ότι όταν προκηρύχθηκε το δημοψήφισμα θα ήμασταν ξεκάθαροι απέναντι στον ελληνικό λαό."
Πάντως, το χειρότερο χτύπημα κάτω από τη μέση του κ.Βαρουφάκη προς τον κ. Τσίπρα  ήρθε από την απάντηση-υποτίθεται -του κ.Σόιμπλε όταν τον ρώτησε ο Έλληνας υπουργός να του πει  ,ως πολίτης κι όχι ως υπουργός της Γερμανίας εάν εκείνος θα υπέγραφε η συμφωνία που πρότειναν οι Ευρωπαίοι. "Μου  είπε κάτι συγκλονιστικό, λέει ο  Βαρουφάκης."Δεν θα το υπέγραφα. Σαν πατριώτης."
Ευτυχώς ,  ο κ.Τσίπρας , έστω μετά το δημοψήφισμα ,προσγειώθηκε στην πραγματικότητα και υπέγραψε το μνημόνιο πατώντας φρένο στην ξέφρενη πορεία της χώρας προς τον τοίχο.
Ν. Παπαδόπουλος-ΤΟ ΒΗΜΑ