Με τις πιτζάμες!

Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί η αρχηγία Μητσοτάκη, ούτε κανείς μπορείς να το προβλέψει. Αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: τους έπιασε όλους στον ύπνο!..

Επιασε στον ύπνο τα κόμματα της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης που είχαν βολευτεί στην ιδέα (ή στην επιθυμία...) ότι θα εκλεγεί ο Μεϊμαράκης.

Οπως έπιασε στον ύπνο και τα 4/5 της ΚΟ της ΝΔ που είχαν σπεύσει να συνταχθούν με τον Μεϊμαράκη, βέβαιοι για την επικράτησή του.

Ξέρετε τι δείχνει αυτό; Δείχνει πόσο αποκομμένο είναι τελικά το πολιτικό σύστημα από την κοινωνία. Πόσο δυσκολεύεται να την αφουγκραστεί και να την καταλάβει.

Κανονικά, ο Μητσοτάκης θα έπρεπε να βάλει πρόστιμο στους βουλευτές του όχι επειδή πήγαν με τον Μεϊμαράκη αλλά επειδή δεν πήραν πρέφα τι ζητούσε ο κόσμος. Ο δικός τους κόσμος, μάλιστα!..

Διότι τι άλλο μπορεί να ήθελαν οι ψηφοφόροι της ΝΔ; Ανανέωση και αντιπολίτευση, ώστε το κόμμα τους να επιστρέψει το συντομότερο στην εξουσία.

Αυτό, δηλαδή, που επιθυμούν οι ψηφοφόροι όλων των κομμάτων, δεν χρειάζεται ιδιαίτερο μυαλό να το μαντέψεις. Ο Μητσοτάκης κατάφερε απλώς να αποτελέσει την πιο πειστική απάντηση στα ζητούμενα της ανανέωσης και της αντιπολίτευσης.

Είναι τόσο αυτονόητο, ώστε φαίνεται απορίας άξιον πώς ένα ολόκληρο πολιτικό και μιντιακό σύστημα κοιμόταν με το άλλο πλευρό.

Πώς πήρε για δεδομένο ότι τα μέλη ενός κόμματος θα ψηφίσουν κάτι που συμφέρει τους άλλους και όχι αυτό που επιθυμούν για την παράταξή τους.

Οτι θα ανεχτούν δηλαδή την ανάρμοστη συναλλαγή με την κυβέρνηση που θα διαχειρίζεται μια παρεούλα πίσω από την πλάτη τους - στο όνομα «του συμφέροντος του τόπου»...

Τώρα όλοι τρέχουν. Αναζητούν τον χαμένο χρόνο που τους στέρησε η εκλογή του Κυριάκου.

Η κυβέρνηση κατ' αρχάς έχασε χρόνο κουβεντιάζοντας με τον εαυτό της. Αντί να περάσει όλα τα δύσκολα μέσα στη μετεκλογική ευφορία και με μια διαλυμένη αντιπολίτευση, τα μετέθεσε φλυαρώντας και «διαπραγματευόμενη» - κατά την προσφιλή συνήθειά της...

Αποτέλεσμα; Αντε τώρα να περάσει Ασφαλιστικό με τον κόσμο στους δρόμους και τη ΝΔ αναζωογονημένη.

Κι άντε να κλείσει αξιολόγηση με τους εταίρους να βλέπουν ότι στην Ελλάδα υπάρχει πλέον εναλλακτική λύση, άρα η κυβέρνηση δεν δικαιούται κάποια διευκόλυνση - ακριβώς ό,τι έγινε με τον Σαμαρά, το φθινόπωρο 2014...

Διότι, κακά τα ψέματα, η εκλογή Μητσοτάκη σημαίνει πρωτίστως ένα απλό πράγμα: η χώρα απέκτησε υποψήφιο Πρωθυπουργό.

Αυτό στενεύει αφάνταστα τα περιθώρια συμβιβασμών ή υποχωρήσεων της κυβέρνησης, που δεν παίζει πια μόνη της στο γήπεδο, αλλά και των εταίρων, που δεν έχουν λόγο να τη διευκολύνουν.

Με άλλα λόγια, το δόγμα «Τσίπρας ή χάος», που φορέθηκε επιτυχώς στην Ευρώπη μετά το καλοκαίρι, αποτελεί παρελθόν. Υπάρχουν πλέον κι αλλού πορτοκαλιές...

Χρόνο έχασαν όμως και τα κόμματα του «ενδιάμεσου χώρου». Αντί να επωφεληθούν του αυτισμού της ΝΔ για να δρομολογήσουν έναν ισχυρό πολιτικό πόλο, νόμισαν ότι είχαν την πολυτέλεια να λύσουν τις διαφορές τους σε ρυθμό κρουαζιέρας. Δεν την είχαν.

Και ο Κυριάκος τούς έπιασε με τις πιτζάμες.

Τώρα βεβαίως είναι η σειρά του να δείξει τι αξίζει. Οχι ως υποψήφιος αλλά ως αρχηγός.

Ηδη πάνω από το κεφάλι του κρέμεται μια μεγάλη απειλή: η φροντίδα ενσωμάτωσης των ηττημένων να τον καταστήσει όμηρό τους.

Οι πρώτες επιλογές προσώπων που έκανε μαρτυρούν περισσότερο μια εσωκομματική έγνοια παρά ένα πολιτικό στίγμα. Ο καιρός θα δείξει αν ήταν απλώς χειρονομία αβροφροσύνης ή αν ο εξευμενισμός των ηττημένων της Κυριακής αποτελεί μονιμότερη επιλογή του.

Αν ισχύει το πρώτο, τότε όντως άλλαξε το πολιτικό σκηνικό - όπως δήλωσε στην πρώτη ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα...

Αν ισχύσει το δεύτερο, τότε είναι ο ίδιος που κινδυνεύει πλέον να πιαστεί με τις πιτζάμες.

Νέα κόλπα!
Στις 14 Ιανουαρίου, η «Αυγή» πανηγύριζε: «Τομή στη δημόσια διοίκηση. Νέο σύστημα επιλογής προϊσταμένων και στελεχών».

Και πριν λαλήσει ο πετεινός πληροφορηθήκαμε ότι η τομή στη δημόσια διοίκηση ήταν ο διορισμός της εξαδέλφης του Πρωθυπουργού, του συζύγου μιας βουλευτού, της εξαδέλφης ενός υπουργού, της συντρόφου ενός άλλου υπουργού κ.λπ.

Μαζί με μερικές εκατοντάδες κομματικά στελέχη - κάπου 2.000 τα μέτρησε ο Στ. Μάνος...

Κανένα πρόβλημα. Αυτούς έχουν, αυτούς διορίζουν. Απλώς δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το εν λόγω σύστημα διορισμών ονομάστηκε «νέο».

Και κυρίως για ποιον λόγο αποτελεί «τομή». Ως γνωστόν, η φαυλοκρατία δεν έχει χρώμα, ούτε πολιτικό πρόσημο - που λένε και στον ΣΥΡΙΖΑ...

Γ. Πρετεντέρης-ΤΟ ΒΗΜΑ