Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιους λαϊκιστές δημοσιογράφους

Είδα ένα περίεργο όνειρο πριν μερικές μέρες. Ζούσα λέει σε μια χώρα που μαστίζονταν 6 χρόνια από οικονομική κρίση. Την λέγανε Κρατιστάν. Στο όνειρο παρακολουθούσα την συνέντευξη ενός πρώην Υπουργού Οικονομικών, ας τον πούμε Μπαρουφάκη ενώ χάζευα στα social media. Η συνέντευξη του Μπαρουφάκη δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς αποτελούσε μια ακόμα επανάληψη των εγκλημάτων που έκανε κατά τη διάρκεια της θητείας του. Έτσι λοιπόν χάζευα τις αντιδράσεις στα social media.
Σε μια στιγμή ταράχτηκα. Μπήκα στο φανταστικό προφίλ ενός φανταστικού μεγαλοδημοσιογράφου του Κρατιστάν,του Νίκου Γραφινικολάου. Κραταιός δημοσιογράφος του Κρατιστάν, με τηλεοπτικές εκπομπές και σταθερά από τους κορυφαίους opinion leader για δεκαετίες. Στο όνειρο υπήρχαν κάποιοι που τον
λέγανε λαϊκιστή και διαπλεκόμενο αλλά αυτοί ήταν νεοφιλελέδες οπότε δεν έδωσα πολλή σημασία.
Ο Γραφινικολάου που λέτε, την ώρα που παιζόταν η συνέντευξη έγραψε πως ο Μπαρουφάκης αν ζούσε σε άλλη χώρα θα κρύβονταν ενώ εδώ δίνει συνεντεύξεις. Και εδώ είναι η ουσία του ονείρου αγαπητοί αναγνώστες. Πέσανε αυτοί οι ανάλγητοι οι φιλελέδες του Κρατιστάν να τον φάνε τον Γραφινικολάου. Ενώ είχε δίκιο στην κριτική του για τον Μπαρουφάκη τον κατηγορούσαν πως τον στήριζε όσο ήταν Υπουργός και πως είχε πλασάρει από την εκπομπή του κάθε μπαρούφα(εκ του Μπαρουφάκης) που ξεστόμιζε σαν Υπουργός.
Τον κατηγορούσαν επίσης σαν λαϊκιστή που συνέβαλλε κι αυτός στο να έρθει στην εξουσία η χειρότερη κυβέρνηση που είχε το Κρατιστάν για δεκαετίες. Συγκεκριμένα ήταν κάποιοι ανάλγητοι που λέγανε πως ο Γραφινικολάου λειτουργούσε σαν κυβερνητικό φερέφωνο του Κρατιστάν για να τσιμπήσει τηλεοπτική αδειούλα. Άλλοι λέγανε πως μέχρι να κλείσουν οι τράπεζες στο Κρατιστάν ο Γραφινικολάου αποθέωνε αυτό που ο Μπαρουφάκης αποκαλούσε διαπραγμάτευση.
Στη συνέχεια του ονείρου μεταφέρθηκα στο φτωχικό του Χατζηνικολάου. Εκεί ο Γραφινικολάου καθόταν και διάβαζε στο twitter τις αντιδράσεις των συμπολιτών του και τον είχε πάρει από κάτω.Μα να κατηγορούν αυτόν; Τον πιο αμερόληπτο δημοσιογράφο;Αυτός που συγκρούστηκε σκληρά με τα συμφέροντα; Αυτόν που απεχθάνονταν τον λαϊκισμό;
Το άλλο πρωί ξύπνησε μουδιασμένος. Έπρεπε να συνηθίσει στην αχαριστία του κόσμου. Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι και ακόμα δεν είχε μάθει πως ο κόσμος είναι αχάριστος απέναντι στους ήρωες. Έτσι έβλεπε τον εαυτό του,σαν ήρωα της δημοσιογραφίας. Ένας σεμνός μαχητής του φωτός. Κατέβηκε στην τραπεζαρία, έδωσε εντολή στη παραδουλεύτρα να του φτιάξει πρωινό και αφού έφαγε, ντύθηκε και πάτησε το κουμπί για να ανέβει η Porsche με το ασανσέρ από το υπόγειο. Είχε ασανσέρ για την Πόρσε ο Γραφινικολάου αλλά στις δημοσιογραφικές μάχες που έδινε καθημερινά το μέλημα του ήταν η φτωχολογιά, ο λαουτζίκος.
Μπήκε στην Porsche. Ακόμα μια μάχη κατά της διαπλοκής είχε ξεκινήσει. Ο Γραφινικολάου αφού τσιμπούσε την τηλεοπτική αδειούλα από τη κυβέρνηση θα της έδινε να καταλάβει της διαπλοκής. Γιατί ένας είναι ο Γραφινικολάου. Και στον κόσμο άλλος κανένας.
Αυτό ήταν το όνειρο που είδα αγαπητοί αναγνώστες. Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιους δημοσιογράφους λαϊκιστές. Πάρτε για παράδειγμα τον Νίκο Χατζηνικολάου που για δεκαετίες μάχεται τον λαϊκισμό και κανένας δεν μπορεί να του προσάψει πως είναι διαπλεκόμενος. Εγώ αγαπητοί αναγνώστες χαίρομαι που υπάρχουν άτομα σαν τον Νίκο Χατζηνικολάου και μας ενημερώνουν. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί οι ανάλγητοι νεοφιλελέδες που λένε πως ο Νίκος Χατζηνικολάου βλέπει την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και ετοιμάζεται να ρίξει γέφυρες προς ΝΔ μεριά. Αλλά εγώ δεν τους πιστεύω και δηλώνω πως τον Νίκο τον Χατζηνικολάου τον θαυμάζω και τον αγαπώ. Και καλά κάνει και τα χώνει στον Βαρουφάκη γιατί ήταν πάντα αντικειμενικός και δίκαιος στη κριτική του.
Νεολίμπεραλ-παρατηρητήριο