Επι-μνημόνια δέηση του ΣΥΡΙΖΑ!

Ο,τι έγινε πριν από λίγες μέρες στο στάδιο του Τάε Κβον Ντο, όπου συγκεντρώθηκαν συγγενείς και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ να γιορτάσουν τον έναν χρόνο από την κατάληψη της εξουσίας, ενδεχομένως σε πολλούς να φάνηκε σαν γιορτή, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια ετεροχρονισμένη επιμνημόσυνη δέηση για τον έναν χρόνο από τον θάνατο του ΣΥΡΙΖΑ. Το λέμε αυτό γιατί πριν από έναν χρόνο με την κατάληψη της εξουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ απεβίωσε, απεβίωσε αυτό το ελπιδοφόρο πολυσυλλεκτικό κόμμα που υποσχέθηκε την ανάταση της γονατισμένης χώρας και στη θέση του μπήκε ένα φάντασμα που, αντί να δίνει ελπίδα και προοπτική, δίνει τρόμο και πανικό, όπως κάνουν όλα τα φαντάσματα άμα τη εμφανίσει τους!
Ποιος περνάει καλά με ένα φάντασμα δίπλα του, πόσω μάλλον με ένα φάντασμα που κατέχει την εξουσία και διαχειρίζεται τις τύχες ενός λαού; Παρ' όλα αυτά η τελετή στο στάδιο είχε όλα τα
γνωρίσματα μιας επιμνημόσυνης τελετής αντάξιας του θανόντος. Συγκεντρώθηκαν αρκετοί τριγύρω από τη «φωτογραφία» του... προ έτους αποβιώσαντος, και θυμήθηκαν τις αρετές και όλες τις χάρες και τις καλοσύνες του νεκρού, και θυμήθηκαν με πόση τόλμη ο μακαρίτης έσκιζε τα Μνημόνια, με πόση γενναιοδωρία έδωσε στους χαμηλοσυνταξιούχους τη δέκατη τρίτη σύνταξη και αύξησε τον κατώτατο μισθό, πώς απέσυρε από τις πλάτες του κόσμου τον βαρύ φόρο του ΕΝΦΙΑ, πώς διαπραγματεύτηκε επί μήνες ηρωικά με τους δανειστές, χτυπώντας χωρίς έλεος το κεφάλι του στον τοίχο! Πώς ανέδειξε το κύρος της χώρας με τη σοφή διαχείριση του μεταναστευτικού! Ναι ο μακαρίτης είχε αρετές, έκανε πράγματα που ήταν αδύνατο να γίνουν από άλλους, όπως λ.χ. έκανε την Κωνσταντοπούλου πρόεδρο της Βουλής και την Τασία υπουργό Μετανάστευσης, που μάλλον εξέλαβε τον ρόλο της διαφορετικά και, όπως λιάζουν οι γεωργοί τα σύκα και τη σταφίδα, εκείνη έλιαζε τους μετανάστες.
Καλά κάνατε λοιπόν και γιορτάσατε τον έναν χρόνο, ελπίζουμε όμως να μη γιορτάσετε και τα τρίχρονα, έτσι κι αλλιώς εσείς δεν ξεχνιέστε με τίποτε, δεν χρειάζονται τελετές μνήμης. Δικαιολογημένα μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος: Μα και οι άλλοι τι καλύτερο θα έκαναν στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ; Η τίμια απάντηση είναι ίσως και τίποτε, με μία διαφορά, αν οι άλλοι σκότωσαν τις ζωές μας, ετούτοι σκότωσαν την ελπίδα που οι ίδιοι μας καλλιέργησαν και αυτό υπαρξιακά είναι ειδεχθέστερο έγκλημα. Να το πούμε κάπως παραστατικά. Πλησίασαν στα διψασμένα χείλη του λαού ένα ποτήρι με νερό και πριν εκείνος το αγγίξει, έχυσαν το νερό και έσπασαν και το ποτήρι!
 Γράφει ο Βασίλης Γκουρογιάννης-Δικηγόρος - συγγραφέας-Έθνος