Αλέξη, όταν ρίχνεις ζαριές, υπάρχει και το ασόδυο

Τις τελευταίες μέρες αυξάνονται οι πιέσεις του ΣΥΡΙΖΑ κυρίως προς το ΠΑΣΟΚ στην προσπάθεια του πρώτου να εξασφαλίσει τις 200 ψήφους για τον εκλογικό νόμο. Δεν είναι μόνον παιχνίδι εξουσίας- ποιος είναι το αφεντικό στην πόλη- είναι κυρίως παιχνίδι πολιτικής επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, χρησιμοποιεί διάφορα τεχνάσματα για να πείσει την Φώφη Γεννηματά να υπερψηφίσει την κατάργηση του bonus των 50 εδρών, μεταξύ των οποίων και την μείωση ή και την κατάργηση, ακόμα, του ορίου 3% για την είσοδο των κομμάτων στην Βουλή. Δηλαδή δίνει κίνητρο σε διάφορες μικρότερες ομάδες του σοσιαλδημοκρατικού χώρου για αυτόνομη κάθοδο στις εκλογές.

Όμως είναι πολύ πιθανόν αυτή η ρύθμιση-αν ψηφιστεί- τελικά να στραφεί εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ καθώς μετά βεβαιότητος θα εισέλθουν στην νέα Βουλή η Λαϊκή Ενότητα, η Ανταρσύα και το κόμμα της Ζ.Κωνσταντοπούλου. Αν μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ αισθάνεται την σιγουριά της «μπετοναρισμένης» κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αυτό οφείλεται στην απουσία της Λαϊκής Ενότητας από το κοινοβούλιο. Αν αυτή εκπροσωπείτο, τότε οι διαφωνούντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα είχαν έτοιμο το πολιτικό καταφύγιο τους και σίγουρη την

κοινοβουλευτική τους παρουσία. Συνεπώς, αυτές οι απειλές και αυτές οι μεθοδεύσεις για κατάργηση του 3%,-αν υλοποιηθούν - μάλλον ζημία τελικά θα κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι στο ΠΑΣΟΚ. Κεντρόφυγες τάσεις παρουσιάζονται πάντα στο κόμμα που φαίνεται πως χάνει.

Στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ με αλαζονεία έχει την ψευδαίσθηση πως είναι κυρίαρχος του παιχνιδιού. Μάλιστα, επενδύει στους χειρισμούς της την πολιτική αξιοπιστία της και την πολιτική ηθική της. Ισχυρίζεται πως βάζει τάξη σε ένα άναρχο και δυσώδες τοπίο. Νομίζω όμως, πως όσο κυλούν οι σχετικές διαδικασίες τόσο θα αντιλαμβάνεται πως ο θρίαμβος απέχει ελάχιστα από την καταστροφή. Και δεν αναφέρομαι στα νομικά προβλήματα που ενδεχομένως θα προκύψουν, αλλά στην ουσία της υπόθεσης. Ποιοι θα πάρουν τις τέσσερις άδειες. « Αυτοί που θα δώσουν τα πιο πολλά» υποστηρίζουν τα κυβερνητικά στελέχη.

Δηλαδή, υπάρχει περίπτωση να «πέσει μαύρο» σε όλα τα κανάλια που ήδη λειτουργούν; Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση, ναι. Ήδη ένας επιχειρηματίας με μεγάλη οικονομική επιφάνεια, ιδιοκτήτης όμως σταθμού ανύπαρκτης τηλεθέασης , με πολλές δικαστικές εκκρεμότητες ο ίδιος, μίλησε για μεγάλο οκταψήφιο ποσό, ενώ γνωστός εφοπλιστής και αυτός με δικαστικές περιπέτειες θα χρειαστεί ως ασπίδα του και  έναν τηλεοπτικό σταθμό. Δηλαδή κι αυτός θα προσφέρει πολλά. Συνεπώς, στις εναπομείνασες δύο άδειες θα πρέπει να στριμωχτούν όλοι οι υπόλοιποι.

Προφανώς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα με ποιους θα τα βάλουν.Δεν έχουν καταλάβει την δύναμη πυρός που διαθέτουν όσοι δεν θα πάρουν άδειες.Και το κυριότερο, δεν έχουν σκεφτεί πόσο δύσκολο είναι να διατάξουν την DIGEA να «ρίξει μαύρο» σε εν λειτουργία κανάλια. Δεν διανοούνται το πολιτικό κόστος αυτής της κίνησης, με χιλιάδες άνεργους εργαζόμενους και με όλες τις λοιπές παρενέργειες. Πολιτικές και νομικές. Θα πληρώσει ακριβά, ούτως ή άλλως, ο ΣΥΡΙΖΑ τον μουσολινισμό ενός μειρακίου που νόμισε πως ξαφνικά έγινε παντοκράτωρ.

Και βέβαια δεν σκέφτομαι τι θα συμβεί αν αποκαλυφθούν και επιλεκτικές προτιμήσεις, αποτέλεσμα αδιαφανών διαδικασιών. Όπως είπε και ο Β.Βενιζέλος « τότε θα δούμε της μαϊμούς τον κ..λο.»

Παρατηρούμε λοιπόν, πως το παιχνίδι που παίζει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ τόσο με τον εκλογικό νόμο όσο και με τις τηλεοπτικές άδειες, μπορεί να έχει οδυνηρή κατάληξη γι΄αυτήν. Έναν ήδη δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων να τον καταστήσει δυσμενέστερο, αποκλείοντας  έτσι κάθε οδό διαφυγής. Οι μεγάλοι παίκτες φροντίζουν όταν έχουν φύλλο να σηκώσουν όλο το τραπέζι και όταν δεν έχουν, να χάσουν όσο το δυνατόν λιγότερα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ρισκάρει για να κερδίσει λίγα ή να τα χάσει όλα.

Σ. Μουμτζής-liberal.gr