Ο Coelho είχε δίκιο…

Βλέποντας τον απέναντι από τον Παπαχελά, εμφανώς παχυμένο, τα μάτια της νυφίτσας να κοιτούν πιο έμπειρα πλέον δεξιά και αριστερά, την προπονημένη από τους Μέντορες φωνή, τη θρασύτητα του ασύστολου ψεύδους, αναλογίζομαι τις λογοτεχνικές σοφιστείες του λογοτεχνικά δοσμένου υπερβατικού λαϊκισμού του Paulo Coelho.
Σκέπτομαι πως όντως πρέπει να συνωμοτήσει ολόκληρο το
σύμπαν για να τύχει στην κρισιμότερη στιγμή μιας χώρας ένας τόσο ακατάλληλος και χαμηλός άνθρωπος για πρωθυπουργός.
Εκτός και εάν ΔΕΝ είναι τύχη…
ΚΚ2-το παρατηρητήριο
ΥΓ. Όχι δεν ήταν αρκετά καλοί. Μπορεί και καθόλου. Αλλά ήταν καλύτεροι.