Η Αριστερά των offshore

Η Αριστερά έχει μίαν αξιοθαύμαστη ικανότητα να οικειοποιείται όλα τα εργαλεία του τρισκατάρατου καπιταλισμού. Χορηγήσεις δανείων, αναπτυξιακοί νόμοι, φοροαπαλλαγές, αγοραπωλησίες εταιριών, offshore εταιρίες κλπ.

Έτσι ακούσαμε προχθές τον διευθυντή της «Aυγής», των 1.000 αναγνωστών, να παραδέχεται στην Επιτροπή της Βουλής πως μέτοχος στην εφημερίδα είναι μια offshore εταιρία, τον ιδιοκτήτη της οποίας αρνήθηκε να κατονομάσει, καθώς δεν το επιβάλλει ο νόμος. Το νόμιμον και το ηθικόν. Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη πως για παρόμοια περίπτωση ο Βουλγαράκης, πριν από μερικά χρόνια, «λιντσαρίστηκε» πολιτικά και ηθικά.

Επίσης πληροφορηθήκαμε πώς μια

ζημιογόνος επιχείρηση δανειοδοτείται από τις τράπεζες, όταν η αγορά έχει «στεγνώσει» από δανειακά κεφάλαια και υγιείς επιχειρήσεις βρίσκονται στα όρια τους, λόγω πιστωτικής ασφυξίας.

Πριν από δύο χρόνια περίπου το ΚΚΕ πούλησε τον 902 σε Κυπριακή offshore εταιρία. Για να ακριβολογώ πούλησε ένα δημόσιο αγαθό που είναι η συχνότητα και στην συνέχεια ενθυλάκωσε το τίμημα, αντί να  το αποδώσει στο Ελληνικό Δημόσιο. Αυτό το λέμε υπεξαίρεση. Το γεγονός πως και άλλοι επιχειρηματίες είχαν παρόμοια συμπεριφορά, δεν αποτελεί δικαιολογία για ένα κόμμα που ισχυρίζεται πως διαθέτει «ηθικό πλεονέκτημα».

Βέβαια το ΚΚΕ έχει βεβαρημένο παρελθόν. Η «Τυποεκδοτική ΑΕ» επί Αλογοσκούφη είχε ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο και είχε λάβει και την προβλεπόμενη επιδότηση. Πριν από δύο χρόνια ανέστειλε την λειτουργία της χωρίς να επιστρέψει-ως όφειλε- την επιδότηση. Αλλά γενικώς ο Περισσός είναι μια αυτόνομη περιοχή της Ελληνικής Επικράτειας, καθώς εκεί δεν ισχύουν οι νόμοι του Κράτους. Υπάρχει δε το άβατον στις αρχές που δεν μπορούν να ελέγξουν τα οικονομικά του κόμματος. Για να μην αναφερθώ στις εταιρίες του Λουξεμβούργου με τα ανατολικογερμανικά κεφάλαια και στο πώς χτίστηκε το «Σπίτι του Λαού».

Νομίζω πως και οι πιο καλοπροαίρετοι, οι πιο αφελείς, οι πιο εύπιστοι άνθρωποι έχουν αντιληφθεί την ανοησία  της « ηθικής ανωτερότητας της Αριστεράς». Γιατί τι σημαίνει ηθική ανωτερότητα στην πολιτική; Σημαίνει πως ένα κόμμα πολιτεύεται με διαφάνεια, με ήθος, μακριά από ύποπτες και διαπλεκόμενες συναλλαγές και τα στελέχη του είναι άσπιλα και άμωμα. Την στιγμή που οι πολιτικοί αντίπαλοί του είναι βουτηγμένοι στην διαφθορά, στην κακοδιαχείριση, στις υπόγειες δοσοληψίες και που επικαλούνται το «νόμιμον» για να δικαιολογήσουν το «ανήθικον» των πράξεων τους.

Η Αριστερά στην πατρίδα μας δεν διαθέτει τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν μιαν ηθική υπεροχή έναντι των πολιτικών αντιπάλων της. Έχει υιοθετήσει πλήρως τις αήθεις πρακτικές των υπόλοιπων κομμάτων στην κλίμακα της και προβάλλει γι΄ αυτό τα ίδια επιχειρήματα που επικαλούνται και τα αστικά κόμματα.

Γι΄ αυτό και έχει καταντήσει να υποστηρίζει το «γιατί οι άλλοι ήταν καλύτεροι;» Ένα κόμμα που διαθέτει την ηθική υπεροχή δεν ζητεί η σύγκριση με τα άλλα κόμματα να γίνεται  στο χαμηλότερο επίπεδο, δηλαδή ποιος είναι λιγότερο ή περισσότερο διεφθαρμένος, αλλά δεν καταδέχεται καν την σύγκριση καθώς διαφέρει από τους πολιτικούς αντιπάλους  ποιοτικά.

Ένα από τα ιδεολογήματα που συνέβαλαν στην ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς τα τελευταία 40 χρόνια ήταν και αυτό της «ηθικής υπεροχής της», που άκριτα αναμασούσαν και αναπαρήγαγαν και αστοί διανοούμενοι και πολιτικοί.

Ευτυχώς μέσα σε λίγα χρόνια κατέρρευσε ένα μύθος δεκαετιών. Το πλεκτό άρχισε να ξηλώνεται.

Σ. Μουμτζής-liberal.gr