Τα κυβερνητικά εγκλήματα τιμωρούνται. Δεν συμψηφίζονται!

Έχει πλέον καταντήσει αποκρουστική και πληκτική μανιέρα, ο φυγόδικος τρόπος απόκρουσης τεκμηριωμένων κατηγοριών της μείζονος Αντιπολίτευσης, κατά της κυβέρνησης (των ανήθικων μειονεκτημάτων της ψευδοαριστεράς), για κατά συρροήν κυβερνητικές παραβάσεις διάτάξεων του ποινικού κώδικα και μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος.
Σε κάθε ερώτηση για σοβαρές πράξεις και παραλείψεις της κυβέρνησης ο πειθήνιος λόχος της αριστερής πτέρυγας των χειροκροτητών, προκειμένου να βγάλει λάδι τα παράνομα πεπραγμένα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και να διατηρήσει τους αντιπαραγωγικούς μισθούς του επιστρατεύει λάβρους «ρήτορες» και των δύο φύλων, όχι για να αντικρούσουν με επιχειρήματα τις κατηγορίες της αντιπολίτευσης, αλλά ελλείψει επιχειρημάτων, να επαναλαμβάνουν τα τροπάρια:

· «Κι εσείς τα ίδια κάνατε επί 40 χρόνια». Ανεξάρτητα, από την χονδροειδή αυτή ανακρίβεια, που αποτελεί και ύβρη πρώτου μεγέθους, ο ισχυρισμός αυτός εξισούται με ρητή κυβερνητική ομολογία, ότι η σημερινή κυβέρνηση μιμείται μετά ζήλου, τις κατηγορούμενες υπαρκτές ή όχι παρανομίες των αντίπαλων προκατόχων της.
· Δεύτερο «επιχείρημα»: «Εσείς κάνατε χειρότερα», (Σημ.συντ.: υπαρκτές ή ανύπαρκτες παρανομίες).Εδώ πλέον μιλάμε για... καλλιστεία παρανομιών, στα οποία διαπρέπουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Με αυτή τη «ρητορική» επωδό, μ’ αυτό το παιδαριώδες «ρεφρέν», που θυμίζει τις αλληλοκατηγορίες μαθητών του νηπιαγωγείου, ενώπιον των αυστηρών νηπιαγωγών, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βαυκαλίζονται με την αυταπάτη ότι καταργούν τη Δικαιοσύνη, η οποία, ή αυτεπαγγέλτως, ή μετά από εγκλήσεις, οδηγεί στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, τους παρανομούντες υπουργούς.
Η μοναδική ίσως εξαίρεση, σ’ αυτή τη φυγόδικη συμπεριφορά, είναι η παροιμιώδης πλέον φράση της συμπαθέστατης αναπληρώτριας υπουργού Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώς Φωτίου προς τους συναδέλφους Δημήτρη Καμπουράκη και Γιώργο Οικονομέα στο Mega (17.02.2016): «Τα λέγαμε πριν τις εκλογές: απατεώνες είμαστε»; Οι δύο αυτές λέξεις, αν βγάλουμε το ερωτηματικό σημείο στίξεως, είναι και η ομολογία μιας πραγματικότητας...
Και κλείνω αυτό το ευθυμογραφικό ιντερμέντζο, με μια ακόμη παροιμιώδη φράση της Σαπφώς Νοταρά με την ξεκαρδιστική στεντόρια φωνή της, που «δένει» με την προλαλήσασα κυρία Θεανώ: «Εδώ μέσα, γίνονται Σόδομα και Γόμορα. Μπουρλότο»!
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στον όχι και τόσο γοητευτικό στίβο των πολιτικών αντιπαραθέσεων. Η άχαρη και διόλου πειστική εξίσωση, παρόντων με τα παρελθόντα αδικήματα, ή με άλλα λόγια, ο συμψηφισμός των αδικημάτων κάθε κυβέρνησης, με τα αδικήματα των προκατόχων της, αντιπάλων, μέσα από τους καβγάδες, στις συνεδριάσεις του κοινοβουλευτικού ελέγχου, όλη αυτή η δειλή φυγοδικία, φυσικά και δεν καταργεί το ρόλο της Δικαιοσύνης!
Επομένως, αυτά τα αντικοινοβουλευτικά: «Εσείς κάνατε τα ίδια και χειρότερα» ή «Δεν δύνασθε δια να ομιλείτε» (για να θυμηθούμε και τον συμπαθή και τραγικό Μένιο Κουτσόγιωργα), όλες λοιπόν αυτές οι προφάσεις εν αμαρτίαις, δεν αναιρούν ... το ρόλο της Δικαιοσύνης.
Εάν, εδώ και πολλά χρόνια, μέσα από τις συνταγματικές αναθεωρήσεις είχε καταργηθεί το αίσχος του νόμου περί ευθύνης υπουργών, με το σαλταδόρικο τέχνασμα της πρόωρης παραγραφής των υπουργικών κακουργημάτων, τότε ο ελληνικός λαός θα εδικαιούτο να νιώθει υπερήφανος ότι εκπροσωπείται από ένα υποδειγματικά δημοκρατικό Κοινοβούλιο. Και κανείς δεν εγγυάται ότι ο πολιτικός μας κόσμος θα εξαφανίσει κάποτε αυτό το στίγμα της ατιμωρησίας.

Υ.Γ.1.: Όσο και αν προσπαθούν οι τρολάρες αργόμισθοι υπαλληλίσκοι της Κουμουνδούρου να μας εξαναγκάσουν ν’ απαντούμε στα χουλιγκανικά και μαχαλομαγκίστικα «σχόλιά» τους, δεν θα τους κάνουμε την τιμή να τους απαντούμε. Απλώς, η θρασυδειλία της ανωνυμίας και τα ψευτονταηλίκια τους εκθέτουν και διασύρουν τα όποια υπολείμματα αξιοπρέπειας έχουν απομείνει στα πολιτικά τους αφεντικά. Και η σιωπή της ηγεσίας τους, σ’ αυτά τα έκτροπα, μαρτυρεί την ποιότητα της κοινωνικής τους αγωγής...

Υ.Γ.2.: Εύγε στον Θέμο Αναστασιάδη για την υποδειγματική σε θάρρος και ανδρισμό απάντησή του, στον φανατικό μιμητή της Μαδουριανής Μπανανίας!

Υ.Γ.3.: Ραντεβού στα αγροτικά μπλόκα...

Υ.Γ.4.: Τα έντυπα του ελεύθερου δημοκρατικού τύπου και οι συντάκτες τους δεν θα καταντήσουν ποτέ μια ακριβοπληρωμένη κυβερνητική «Ζέρι ι πόπουλιτ» (Αλβανία), οσοδήποτε και αν η Μαφία της Συριζανελικής Λογοκρισίας στοχεύει, στο να μετατρέψει αυτό τον αδέσμευτο τύπο σε λαχανοφυλλάδα με ημερήσια κυκλοφορία 1.100 φύλλα ημερησίως. (Από αυτά τα 700 - 800 φύλλα διανέμονται σε υπουργεία και ΟΤΑ). 
Π. Μακρής-ΤΟ ΒΗΜΑ