Οι αφελείς μετά από δυόμισι χρόνια ΣΥΡΙΖΑ, δεν συγχωρούνται

Με την κατάθεση του νομοσχεδίου με τα επώδυνα μέτρα, την έκταση των οποίων θα αργήσουμε να την μάθουμε, επανεμφανίστηκαν οι υποστηρικτές της άποψης πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεταλλαχθεί. Έχει πάψει να είναι αυτός που ξέραμε, δηλαδή το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, και κινείται πλέον στα νερά της σοσιαλδημοκρατίας.

Συνεπώς, εφ΄όσον «βελτιώνεται» ας τον αφήσουμε να κυβερνήσει. Προς τι οι εκλογές; Απόδειξη, πως ψηφίζει μέτρα που οι «άλλοι» ούτε διανοούνταν πως μπορούσαν να τα ψηφίσουν.

Πού βρίσκεται όμως αυτή η στροφή; Στον πολιτικό λόγο;  Η σοσιαλδημοκρατία έχει πολιτικό λόγο μετριοπαθή και, κατά βάση, συναινετικό, όχι πολωτικό και διχαστικό. Στις συμμαχίες; Γίνεται σοσιαλδημοκρατία με τον Καμμένο; Στα ιδεολογικοπολιτικά πρότυπα;  Η σοσιαλδημοκρατία αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της Ενωμένης Ευρώπης. Ο ΣΥΡΙΖΑ θαυμάζει τον Μαδούρο και, ως γνωστόν, Μαδούρο και σοσιαλδημοκρατία δεν συμβαδίζουν.

 Ας διαβάσουμε όμως και τα πιο ψιλά γράμματα. Τι εννοούσε ο Α.Τσίπρας όταν προχθές είπε πως

« το 2018 τελειώνουμε με τα μνημόνια και με την επιτροπεία»; Τι φανερώνει αυτή η θέση του πρωθυπουργού; Φανερώνει, πως γι΄αυτόν και για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα μνημόνια ήταν μια δέσμευση που μας επιβλήθηκε έξωθεν.

Δεν πήγαζε από τις παθογένειες της Ελληνικής κοινωνίας, αλλά από τους λανθασμένους χειρισμούς και τις εκτιμήσεις των δανειστών μας. Κάποιοι μιλούν και για δόλο. Να μας πάρουν «τα ασημικά» μας. Φανερώνει πως στο μυαλό του πρωθυπουργού παραμένει ζωντανή η άποψη- που την διατύπωσε τα ξημερώματα της 13^ης Ιουλίου 2015 -πως τότε συνετελέσθη ένα πραξικόπημα των δανειστών εναντίον της χώρας μας, και πως το 2018 αποκαθίσταται η «νομιμότητα».

Δηλαδή, προσπαθεί να περάσει από το παράθυρο την αντιμνημονιακή ρητορική του, που δεν μπορεί βέβαια να την περάσει από την πόρτα. Αμετανόητος και κυνικός, ψηφίζει τα μέτρα, που τα απεχθάνεται, για να εδραιώσει την εξουσία του κόμματος του, όχι χάριν της ίδιας της εξουσίας, αλλά για την προώθηση της ατζέντας του.

Οι Συριζαίοι δεν είναι εξουσιομανείς. Είναι εμμονικά ιδεοληπτικοί. Και τους στόχους τους προσωρινά—για λόγους τακτικής—μπορεί να τους καταχωνιάσουν. Όταν όμως έρθει η στιγμή—κάτω από ευνοϊκότερες συνθήκες—θα προσπαθήσουν να τους υλοποιήσουν. Η Ιστορία είναι γεμάτη από παρόμοιες πρόσκαιρες μεταλλάξεις.

«Μα, εδώ έχουν ξεπουλήσει τα πάντα, για ποιαν αριστερή ατζέντα μας μιλάς;» θα αναρωτηθεί εύλογα ο αναγνώστης. Η απάντηση μου είναι, πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ  επιδιώκει, όταν έρθει η κρίσιμη στιγμή της εσωτερικής αναμέτρησης που αυτή θα προκαλέσει, να βρίσκεται στην εξουσία και να συγκρουσθεί  από πλεονεκτική θέση.

Αυτός είναι ο στρατηγικός στόχος της και γι΄αυτό υποστηρίζω πως η πορεία της χώρας δεν θα είναι ομαλή και ευθύγραμμη. Το εθνολαϊκιστικό έκτρωμα, σιγά-σιγά, καταλαμβάνει καίριες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό και χτίζει το δικό του κράτος που συνοδεύεται και από ένα παρακράτος. Παρακράτος δημοσιογράφων, επιχειρηματιών, επίορκων κρατικών λειτουργών και ερυθροτραμπούκων.

Έχοντας η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ελάχιστη πίστη στις επιταγές του Συντάγματος - καθώς στα δυόμισι χρόνια διακυβέρνησης κατέρριψε κάθε ρεκόρ αντισυνταγματικών νόμων που ψήφισε -θα προσπαθήσει από θέση ισχύος να πολώσει την πολιτική κατάσταση και πάνω σε θεσμικά θέματα.

Το, προδήλως, αντισυνταγματικό δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του Συντάγματος θα είναι ένα από τα σημεία αιχμής για την πρόκληση πολωτικού κλίματος και ανωμαλίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα ιδεολογικής ενότητας. Η ιστορική ηγεσία του έχει συγκεκριμένη ιδεολογικοπολιτική καταβολή, κάτι που καθιστά την μετακίνηση του σε άλλους πολιτικούς χώρους πολύ δύσκολη. Οι υποχωρήσεις που κάνει για λόγους τακτικής, δεν πρέπει να μας ξεγελούν.

Έχει διακηρυγμένους στόχους και γι΄αυτούς αγωνίζεται. Οι αυταπάτες δεν δικαιολογούνται πλέον!

Σ. Μουμτζής-liberal.gr