Ουδεμία από τις δικαστικές διώξεις πάνω στις οποίες στήθηκε η άνοδος τους στην εξουσία τελεσφόρησε

Tι παραμύθι πούλησαν στους  ψηφοφόρους τους.
Η ανάγκη να πλύνεις τα χέρια σου...

Ουδεμία από τις δικαστικές διώξεις πάνω στις οποίες στήθηκε η άνοδος και εδραίωση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία τελεσφόρησε.  

Ο Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, η κα Σαββαΐδου της ΓΓΔΕ η οποία υποχρεώθηκε σε παραίτηση, ο Γκίκας Χαρδούβελης και ο Παπασταύρου εναντίον του οποίου είχε χυθεί πολύ μελάνι, άπαντες απαλλάχθηκαν των κατηγοριών ή βρίσκονται σε ανάλογη πορεία.

Είναι προφανές πως οι διώξεις χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο εκβίασης για παραιτήσεις, εκδίκησης και πολιτικών πιέσεων. Προφανές είναι επίσης πως η δικαιοσύνη χρησιμοποιήθηκε για να επιτευχθούν αυτές οι επιδιώξεις.

Προφανές είναι επίσης πως πρόκειται για

αντιδημοκρατικές νοοτροπίες και παρακρατικές πρακτικές. Βέβαια, όσοι γνωρίζουν την αυθεντική αριστερά και τον ακροδεξιό συνεταίρο της δεν εκπλήσσονται...

Οι έστω και εξ αγχιστείας λενινιστές όπως και οι ναζιστές θεωρούν οποιαδήποτε ηθική ή δημοκρατική στάση σαν  αυταπάτες των κορόιδων.

Συνήθως αυτά για τα οποία κατηγορούν ηθικολογώντας υποκριτικά τους άλλους, τα εφαρμόζουν αδιάντροπα όταν τους δίνεται η δυνατότητα στο όνομα της τάξης, της φυλής ή όποιου άλλου δόγματος εκλαμβάνουν σαν απόλυτη αλήθεια.

Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις ισχύει  αυτό που είχε πει ο Φρειδερίκος Νίτσε… "Κάθε φορά που χαιρετώ κάποιον από αυτούς νιώθω την ανάγκη να πλύνω τα χέρια μου".

Κ. Στούπας-capital.gr