Κρυφτούλι

Διάβασα και εγώ τη διάψευση του προέδρου Κώστα (Καραμανλή) στο δημοσίευμα της "Κυριακάτικης Ελευθερίας", αλλά πριν διάφοροι οργίλοι τύποι σπεύσουν να την πέσουν στην καλή εφημερίδα, και την συνάδελφό μου Κοραή που υπέγραφε το κομμάτι, δεν ρωτάνε καλύτερα τον πρόεδρο να μας πει την άποψή του και για το τι έγινε στο Βουκουρέστι το 2008, και για το τι πιστεύει ο ίδιος για το "μακεδονικό";

Επιτέλους, αντί να κρύβεται πίσω από συνεργάτες, πηγές, κύκλους, ομόκεντρους ή παράλληλους, γωνίες, τρίγωνα, τετράγωνα, τραπέζια, παραλληλόγραμμα, ας μας πει ο άνθρωπος τι λέει κι αυτός επί του θέματος. Επωνύμως. Μπροστά στις κάμερες ή πίσω από τα μικρόφωνα.

Η "παπάντζα" δεν μιλάω επωνύμως, αλλά μιλάω μέσω τρίτων, ας τελειώσει κάποτε. Εγώ ξέρω πως βλέπει κόσμο, και λέει διάφορα. Μόνο τον κυβερνητικό συνεταίρο του Τσίπρα, παρά τις απεγνωσμένες εκκλήσεις του τελευταίου δεν δέχεται, και πολύ καλά κάνει. Γιατί ο άλλος, πνιγμένος όπως νιώθει, προσπαθεί από κάπου να κρατηθεί.

Αυτόν δεν τον δέχεται. Αλλά άλλους τους βλέπει. Και τους μιλάει. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι περνούν καθημερινά από το γραφείο του στην Παναγή Κυριακού, κοντά στην αμερικανική πρεσβεία. Όπως πέρασε και η Κοραή και σταματώ εδώ...

Ανακεφαλαιώνω: έχει σχεδόν οκτώμισι χρόνια που υποδύεται τον αμίλητο ηγεμόνα της Δεξιάς. Κατάντησε ανέκδοτο πια η ιστορία "ο Καραμανλής διαμηνύει μέσω των συνεργατών του", ενώ ο ίδιος είναι που μιλάει αλλά ζητάει να μην το βάλουν το όνομα…

Δραπέτης

Αλλά φταίνε και οι δικοί μου.Οι δημοσιογράφοι. Που κρέμονται από τα χείλη του, πότε θα μιλήσει ο άλαλος, μη χάσουν κάτι από αυτά που θα εκστομίσει. Αφού ο τύπος τούς χρησιμοποιεί κατά τρόπο ελεεινό, γιατί δέχονται να παίξουν το παιχνίδι του; Γιατί γίνονται υποχείριά του; Επί των ημερών του καταστράφηκε η χώρα, υπάρχουν γραπτά κείμενα, υπάρχουν μαρτυρίες των πρωταγωνιστών της εποχής, υπάρχουν αδιάψευστα στοιχεία. Και υπάρχει και ένα ολόκληρο παρασκήνιο για το τι έκανε, και κυρίως τι δεν έπραξε από αυτά που όφειλε να κάνει, και ορισμένοι συνάδελφοί μου δέχονται να μεταφέρουν στα μέσα τους χρησμούς του, τα μισόλογα, τις αναφορές, είπε αυτό αλλά εννοούσε εκείνο, ενώ στην πραγματικότητα ίσχυε το άλλο - βλακείες!

Οπως δραπέτευσε το 2009, ελέω Γιώργου (αυτό που δεν μπόρεσα ποτέ να εξηγήσω είναι γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου τον Ιούνιο του 2009 ουσιαστικά τον διευκόλυνε, με το να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, να δραπετεύσει δήθεν ηρωικά) έτσι προσπαθεί να ξεφύγει και τώρα, να δραπετεύσει από τη σκληρή πραγματικότητα. Μέσω χρησμών και διαρροών. Ε, δεν γίνονται αυτά…

Βαριές ευθύνες

Θα διηγηθώ τώρα κάτι το οποίο εσχάτως πληροφορήθηκα και αφορά τις βαριές του ευθύνες για τη διάλυση της χώρας, την καταστροφή της. Συνέβη προ 4ετίας. Επισκέπτεται την Αθήνα ο πρόεδρος Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ για μια διάλεξη στο Μέγαρο Μουσικής και ο πρόεδρος Αντώνης (Σαμαράς) από κοινού με τον πρόεδρο Βαγγέλη (Βενιζέλο) αποφασίζουν να του κάνουν ένα τραπέζι με θέα την Ακρόπολη. Στον 8ο όροφο του ξενοδοχείου King's George στην Πλατεία Συντάγματος.

Προσκαλούν και τον επίτροπο Αβραμόπουλο για να υπάρχει στο τραπέζι μια κάποια ευρωπαϊκή αύρα - να μην αισθάνεται και ο υψηλός προσκεκλημένος τους αποξενωμένος. Το δείπνο έχει μενού με πολλά και διάφορα πιάτα, αλλά πάνω απ' όλα έχει πολιτική. Κάποια στιγμή η συζήτηση φτάνει στις ευθύνες της κρίσης - ακόμη είναι νωπά τα Μνημόνια, οι κοινωνικές αντιδράσεις, η εθνική κατάθλιψη, η καταστροφή που είναι παρούσα παντού.

Οι δικοί μας αρχίζουν να ρίχνουν διάφορα "τροχιοδεικτικά", αλλά ο πρόεδρος Γιούνκερ είναι κάθετος:

- Ο Καραμανλής, αυτός ευθύνεται. Τον είχαμε προειδοποιήσει ήδη από το 2007 ότι η χώρα σας κινδυνεύει. Κέρδισε τις εκλογές, με τη δέσμευση σε εμάς ότι θα πάρει μέτρα. Δεν έλαβε κανένα μέτρο. Τον προειδοποιήσαμε και άλλες φορές, με αποκορύφωμα την επιστολή του Απριλίου του 2009. Δεν έκανε τίποτε. Οσες φορές ήρθε στα συμβούλια, όλο ψεύτικα στοιχεία παρουσίαζε. Και το ίδιο και οι υπουργοί του. Αυτός έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη.

Αυτά είπε ο πρόεδρος Γιούνκερ, και ύστερα έπεσε σιωπή στο τραπέζι. Εστρεψαν και οι τέσσερις το βλέμμα στη φωτισμένη Ακρόπολη και ήπιαν στην υγειά μας...

(Εννοείται ότι δεν θα δεχθώ διαψεύσεις επί των προαναφερομένων).
Γ. Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ