Μας δουλεύουν κανονικά και οι δύο!

Οι χτεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού στο Νταβός, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της FYROM Ζάεφ δείχνει περίτρανα ότι κοροϊδευόμαστε! Συγκολλώντας το παζλ των δηλώσεων και των κινήσεων της κυβέρνησης στο θέμα, μπορεί κανείς να οδηγηθεί σε ένα ασφαλές συμπέρασμα: Ότι το Μακεδονικό ζήτημα δεν πάει για κάποια λύση, αλλά ότι χρησιμοποιείται για να πρωταγωνιστεί στις ειδήσεις αντί για τα μέτρα νέας λιτότητας που έρχονται!

Τι ακριβώς είπε ο κ Τσίπρας χτες στο Νταβός, μετά από …2ωρο προπαγανδιστικό ποδαρόδρομο στο χιόνι; Παρουσία του κ Ζάεφ διευκρύνισε ότι πρώτα θα λυθούν τα προβλήματα αλυτρωτισμού που θέτουν τα Σκόπια και μετά το όνομα!

Τι απάντησε ο κ Ζάεφ; Ότι θα αλλάξει το όνομα του αεροδρομίου σε «Κίρο Γκλιγκόροφ» και της εθνικής οδού σε «Φιλίας των λαών»! Καλώς. Για το Σύνταγμα και τα σχολικά βιβλία, κουβέντα! Δεν είναι εκεί το θέμα.

Κανονικά, η δήλωση του κ. Τσίπρα θα έπρεπε να

ανησυχεί τον Ζάεφ. Και τον ανησυχεί! Αλλά, είναι πολύ καλός ηθοποιός. Τι σημαίνει αυτό που είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός;
Ότι πρέπει πρώτα να συμφωνηθούν αλλαγές στο σκοπιανό Σύνταγμα και μετά να συζητηθεί η αλλαγή στο όνομα! Ζήσε Μάη να φας τριφύλλι! Γιατί;

Ο κ Ζάεφ είναι μειοψηφία στη Βουλή με 49 έδρες. Πρώτο κόμμα είναι το εθνικιστικό VMERO με 51 έδρες επί 120 του κοινοβουλίου. Ο κ Ζάεφ έχει κυβέρνηση μειοψηφίας σε συνεργασία με δύο αλβανικά κόμματα, που του δίνουν μια αναιμική πλειοψηφία. Το εθνικιστικό κόμμα δεν θέλει καμιά συμφωνία για αλλαγή ονόματος, όπως και δύο ακόμα από τα μικρά εθνικιστικά κόμματα της χώρας. Ο πρόεδρος της Βουλής, επίσης, προέρχεται από το VMERO. Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Ότι ο κ Ζάεφ, όπως ακριβώς και ο κ Τσίπρας, για να επιζήσει κυβερνητικά, οικονομικά και πολιτικά χρειάζεται τη στήριξη των «απ έξω». Κυρίως των Αμερικάνων και των Γερμανών που θέλουν τη χώρα του στο ΝΑΤΟ. Επομένως, είναι πρόθυμος να παριστάνει ότι κάνει υποχωρήσεις μεγαλύτερες από τους εθνικιστές για να εδραιώσει τη θέση του. Ήδη, οι εθνικιστές της πλειοψηφίας τον κατηγορούν ότι είναι έτοιμος να πουλήσει το όνομα και τις διεκδικήσεις «των Μακεδόνων» και να δεχτεί μια σλαβοαλβανική εθνότητα!

Στην πραγματικότητα, όμως, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Για να αλλάξει το Σύνταγμα με τις αλυτρωτικές διατάξεις χρειάζεται πλειοψηφία δύο τρίτων. Πράγμα αδύνατο με τη σημερινή σύνθεση της Βουλής. Επομένως, κάθε τι που λέγεται για απαλοιφή του αλυτρωτισμού από τους χάρτες της γείτονος είναι αερολογίες.

Όλα αυτά τα ξέρει πολύ καλά και η ελληνική πλευρά. Η οποία, όπως και η σκοπιανή, είναι κόμμα μειοψηφίας, που έχει σχηματίσει κυβέρνηση χάρι στη σύμπραξη με ένα ακροδεξιό κόμμα. Και, όπως και η σκοπιανή πλευρά, έχει ανάγκη τους «απ έξω» για να υπάρχει στην εξουσία!

Η Αθήνα, υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα τα χαλάσει με τις ΗΠΑ που θέλουν ένταξη της FYROM μέχρι τον Ιούνιο που είναι η σύνοδος του ΝΑΤΟ. Και θα παριστάνει την πρόθυμη μέχρι που να αποδειχτεί ότι οι απρόθυμοι είναι οι απέναντι! Πρόκειται για ένα κλασικό διεθνές διπλωματικό παιχνίδι, όπου κανείς δεν θέλει να χρεωθεί την άρνηση, που θα έχει επιπτώσεις δυσαρέσκειας και εκδικητικότητας από τους «μεγάλους». Καλή ώρα σαν την αναγνώριση ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» από τις ΗΠΑ πριν από περίπου 20 χρόνια.

Το τραγικό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως υποχρεώνεται σ αυτό το παιχνίδι ενώ η θέση σχεδόν όλων των μελών και στελεχών του είναι υπέρ της αναγνώρισης της FYROM ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»! Έχουν διαδηλώσει κι όλας γι αυτό!

Επειδή, όμως, θέλουν την εξουσία πάση θυσία, και η εξουσία δίνεται από το λαό με ψήφους, και ο λαός στην πλειονότητά του δεν θέλει τα Σκόπια ως Μακεδονία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενη, έχει πάρει τη γραμμή Καραμανλή του 2008 και πάνω σ αυτήν βαδίζει! Για την ακρίβεια, τη γραμμή Μολυβιάτη.

Τι έλεγε η γραμμή Καραμανλή; Σύνθετη ονομασία με σαφή προσδιορισμό για χρήση έναντι όλων και απάλειψη των αλυτρωτικών στοιχείων από το Σύνταγμα και τους χάρτες! Ό,τι δηλαδή και ο κ Τσίπρας!

Το καταπληκτικό είναι ότι η κυβέρνηση, μ αυτή την τακτική έχει παγιδέψει τη ΝΔ, προκαλώντας την να δείξει τη θέση της στο θέμα, ξέροντας ότι η ΝΔ δεν μπορεί να απαρνηθεί τη δική της στάση του 2008! Χωρίς, όμως, να ενημερώνει επίσημα γι αυτή τη θέση την αξιωματική αντιπολίτευση! Ίσως ακριβώς γι αυτό! Για να την λοιδορεί αντιπολιτευτικά, σε ένα πολιτικάντικο παιχνίδι, που είναι έξω από τα όρια του κοινοβουλευτισμού και που αδυνατίζει την ελληνική θέση.

Τι να την κάνει, όμως, τη δύναμη η κυβέρνηση, όταν έχει ποντάρει στο πιο σίγουρο άλογο, που λέγεται σκοπιανό κοινοβούλιο; Το οποίο δεν πρόκειται να αλλάξει το Σύνταγμα; Αυτός είναι και ένας σοβαρός λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει τον Καμένο να κάνει τις τσαρλατανιές του με το όνομα. Παριστάνει τον πατριώτη στους ψηφοφόρους του για να διασωθεί, όντας σχεδόν σίγουρος ότι δεν θα του χρειαστεί να ψηφίσει! Θα μείνει, όμως ο …αταλάντευτος πατριωτισμός του!

Αντίθετα, η κυβέρνηση τη θέλει τη διατήρηση του Μακεδονικού ζητήματος σε πρώτο πλάνο στην Ελλάδα. Για να συζητάνε και να διαδηλώνουν οι Έλληνες για το Μακεδονικό και όχι για το Οικονομικό. Από το οποίο έχουν χάσει το μισό τους βιός και θα χάσουν ακόμα ένα μεγάλο κομμάτι. Με τα μέτρα που υπέγραψε και θα υπογράψει το επόμενο δίμηνο. Αυτά που λέει ότι δεν θα έρθουν!

Το Νταβός έχει μείνει στη μνήμη μας από τη συγνώμη του Ανδρέα με το Mea Culpa για το Κυπριακό. Ο Τσίπρας δεν ξέρει τι θα πει συγνώμη. Ξέρει τι θα πει Mea Colpa όμως. Και τα εφαρμόζει και με το Σκοπιανό ζήτημα.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

liberal.gr