Τα λερωμένα χέρια μακρύναν ή ήταν μακριά από πριν;

Μπορεί ο πρωθυπουργός να επιμένει ότι τον Αύγουστο η χώρα θα βγεί από τα μνημόνια με καθαρή έξοδο, αλλά απευθύνεται σε όχλο. Σε πελάτες. Δεν απευθύνεται σε πολίτες. Γιατί η αριθμητική πραγματικότητα βεβαιώνει ότι η χώρα είτε θα γίνει Βουλγαρία του Ζίβκοφ είτε θα ξαναπέσει στα χέρια δανειστών. Πριν το 2020 μάλιστα. Όχι γιατί η κυβέρνηση έχει λάθος πολιτική. Αλλά γιατί δεν έχει πολιτική. Σε κανέναν τομέα!

Οι δανειστές και οι επίτροποι δεν είναι υπεύθυνοι για να κυβερνάνε την Ελλάδα. Μπορούν να σκαρφίζονται ό,τι θέλουν. Ακόμα και λάθος προγράμματα όπως οι ίδιοι ομολόγησαν δια στόματος Τόμσεν και Ντάϊσανμπλουμ. Δεν ψηφίζονται εδώ, δεν έχουν τα χρήματά τους εδώ και στο τέλος, ό,τι κι αν γίνει, θα τα πάρουν τα «δανεικά».

Αυτοί υποχρεώνουν τις κυβερνήσεις να ψηφίζουν νόμους και να υποθηκεύουν την ελληνική περιουσία ως όμηρο και τιμάριο για αρπαγή. Αν οι ελληνικές κυβερνήσεις εφαρμόσουν αλαλούμ πολιτική, δική της ή ξενόπνευστη, οι δανειστές δεν θα βλαφτούν. Θα παρέμβουν ξανά, θα δανείσουν ξανά, θα

σφίξουν πάλι τα λουριά και οι Έλληνες αντί για Βούλγαροι και Ρουμάνοι εργάτες θα γίνουν Αλβανοί. Και μετά Γεωργιανοί. Η ικανότητά τους να υποκύπτουν με σκυμμένο το κεφάλι άλλωστε, έχει καταπλήξει ήδη Ευρώπη και Αμερική!

Δυο δρόμοι, ο ένας έρημος!

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, έχουμε δύο θέματα ως χώρα. Το ένα είναι να ξεπληρώσουμε αυτά που μας φέσωσαν για να σώσουν τις τράπεζές τους και το δεύτερο είναι να αναπτυχθούμε σαν χώρα. Αυτά τα δύο συναντιώνται και ταυτόχρονα δεν συναντιώνται. Γιατί η ανάπτυξη της χώρας εξαρτάται ΚΑΙ από τα κεφάλαια που καλείται να πληρώνει ως τοκοχρεωλύσια, αλλά εξαρτάται ΚΥΡΙΩΣ από την οικονομική και κοινωνική πολιτική που θα εφαρμόσει για να αναπτυχθεί.

Εδώ είναι το ζουμί. Μέχρι στιγμής η μόνη πολιτική που έχει και που διακηρύττει ότι εφαρμόζει η κυβέρνηση είναι μία: Να βγούμε από τα μνημόνια!! Να με συμπαθά ο κ πρωθυπουργός και ο κ Τσακαλώτος, αλλά αυτό μοιάζει με νοσοκομείο που θέλει να φροντίζει ασθενείς χωρίς να έχει προγραμματίσει πώς θα έχει κτήρια, διοίκηση, εργαζόμενους, νοσηλευτές, γιατρούς, φάρμακα, υλικά, μηχανικό και τεχνολογικό εξοπλισμό και έσοδα- έξοδα!

Αυτό ακριβώς είναι η κυβέρνηση. Και το ομολογεί όπου βρεθεί κι όπου σταθεί. Η μόνιμη επωδός είναι η φροντίδα των αδύναμων λαϊκών στρωμάτων, των πεινώντων και διψώντων και πάει λέγοντας. Κάτι σαν θρησκευτική ή παραθρησκευτική οργάνωση! Από κει και πέρα; Το χάος!

Το χάος, όχι μόνο επειδή οι άνθρωποι που την απαρτίζουν, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις του παλιού ΠΑΣΟΚ (παραδείγματα προς αποφυγή), δεν έχουν πείρα και ιδέα από διοίκηση και εφαρμοσμένη πολιτική οικονομία, αλλά και γιατί η οικονομική και πολιτική που πίστευαν και πιστεύουν να εφαρμόσουν είναι ο μαρξισμός λενινισμός.

Τα λερωμένα χέρια

Ξεπερνάω την εκτίμηση ότι ούτε μαρξισμό λενινισμό θα ήταν ικανοί να εφαρμόσουν ακόμα κι αν το ήθελαν πολύ. Γιατί και ο μαρξισμός θέλει Λένιν, σοβιέτ και έναν Πεομπρεζινσκι για να εφαρμοστεί. Αλλά, το πρόβλημα δεν είναι κατ αρχήν το οικονομικό σύστημα. Είναι ότι συγκρουόμενοι με το τραίνο της πραγματικότητας διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν να εφαρμόσουν το επιθυμητό σύστημα και να παραμείνουν σε έναν καπιταλιστικό κόσμο!

Έτσι, αντί να κάνουν τη χώρα Αλβανία του Χότζα για μερικά χρόνια ώστε να εφαρμόσουν αυτά που πίστευαν ή αντί να πουν «συγνώμη λαέ αυταπατηθήκαμε, δεν πιστεύουμε εμείς στον καπιταλισμό» και να παραιτηθούν, αποφάσισαν να «λερώσουν τα χέρια τους» όπως είπε προχτές παραστατικά ο πρωθυπουργός. Υπονοώντας ότι πριν είχαν καθαρά χέρια! Τι μας θύμισε!

Στην πραγματικότητα δε λέρωσαν κανένα χέρι όπως το εννοεί ο πρωθυπουργός. Τα μυαλά των Ελλήνων λέρωσαν. Δείχνοντάς τους κι αυτοί στην πράξη ότι το ψέμα, η κοροϊδία, ο αυταρχισμός, η αυθαιρεσία και η ασχετοσύνη είναι θεμιτές πρακτικές προκειμένου να φτάσεις στο στόχο σου. Μια ιδεολογία λέρωσαν και από ελπίδα την έκαναν κι αυτή για το λαό «απάτη σαν τις άλλες».

Και δε λέρωσαν κανένα χέρι υπογράφοντας μνημόνια. Με λερωμένο χέρι τα υπέγραψαν! Οι ενήλικες και οι ιδεολόγοι δεν υπογράφουν με το ζόρι. Και με τα χέρια λερωμένα από πριν, έκλεψαν. Από τον πρώτο χρόνο, προτού ακόμα μπουν στο βάζο με το μέλι! Ξεκοκκαλίζοντας τον δημόσιο κορβανά σε μια ανηλεή κλοπή του δημόσιου χρήματος όχι για να παραχθεί έργο, αλλά για να οικονομήσουν άσχετοι και ανίδεοι συγγενείς και φίλοι! Κλέβοντας χιλιάδες θέσεις και απολαβές από καταρτισμένους δημόσιους υπάλληλους σε όλες τις θέσεις εξουσίας που κατέλαβαν οι συγγενείς κι οι φίλοι!

Με λερωμένα χέρια χαρίζονται δημόσια έργα με κατατμήσεις σε αρεστούς. Με λερωμένα χέρια εκβιάστηκαν και εκβιάζονται εκδότες για να χρηματοδοτηθούν άλλοι, και να στηθούν καινούργιες διαπλοκές. Με λερωμένα χέρια δωροδοκούνται υπάλληλοι με επιδόματα και ρουσφέτια για να χρηματοδοτηθεί στρατός έμμισθων ψηφοφόρων. Με λερωμένα χέρια έχει ξεπουληθεί μια ιδεολογία για μια καρέκλα χωρίς πόδια.

Η καρέκλα αυτή, για να έχει πόδια πρέπει να υπηρετηθεί με πίστη, εργασία, γνώση και προγραμματισμό. Αυτά είναι τα πόδια της. Αυτή η κυβέρνηση δεν πιστεύει στο καπιταλιστικό σύστημα που αποφάσισε να υπηρετήσει. Δεν έχει γνώση του αντικειμένου που καλείται να υπηρετήσει. Δεν έχει λοιπόν προγραμματισμό πολυετίας σε κανέναν τομέα που καλείται να κυβερνήσει. Και δεν δουλεύει με ένταση για να αποδώσει έργο. Γιατί ούτε θέλει, ούτε ξέρει να κάνει τη δουλειά.

Σκορποχώρι υπουργών

Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί, αλλά και όσοι από τους πολίτες ονειρεύονται έξοδο από την επιτροπεία, αυταπατώνται για μια ακόμα φορά. Και πώς να μην αυταπατώνται. Αν δεν ξέρεις τι γίνεται στον πραγματικό κόσμο μέχρι τα 40 ή τα 50 σου, δεν προλαβαίνεις να το μάθεις σε δυο χρόνια που ξύπνησες. Αν ξύπνησες.

Και μη προλαβαίνοντας να μάθεις, αναλώνεσαι σε αυτό που βαρετά και μονότονα αναλώνεται η κυβέρνηση και τα στελέχη της: Σε ευχολόγια και υποσχέσεις για τη μέρα που θα βγούμε από τα μνημόνια! Ε, λοιπόν, στενοχωριέμαι που το λέω, αλλά δεν θα βγούμε από τα μνημόνια! Και δεν θα βγούμε γιατί δεν υπάρχει κυβερνητική πολιτική για το μέλλον. Δεν υπάρχει κανένα ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. Ποιος θα το φτιάξει; Ο αρμόδιος υπουργός που καθυστερεί τις υπογραφές πραγμάτων που ήδη τρέχουν; Και που κάθε δήλωσή του διαψεύδεται από την πραγματικότητα πριν τελειώσει τη φράση;

Η κυβέρνηση που είναι σκορποχώρι κι ο καθένας κάνει ό,τι του καπνίσει, χωρίς κανέναν πραγματικό συντονιστή και χωρίς βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο Κεντρικό Σχεδιασμό;

Δεν υπάρχει καμιά ελληνική Οικονομική πολιτική πενταετίας ή δεκαετίας ή πολυετίας, πέρα από εκείνη που προβλέπουν τα μνημόνια και που την έχουν σκεφτεί και γράψει οι ξένοι! Ο κ Τσακαλώτος ασχολείται αποκλειστικά με τη δήθεν διαπραγμάτευση, διυλίζοντας τον κώνωπα και καταπίνοντας την καμήλα, και δεν ασχολείται καθόλου με την εκπόνηση οικονομικής πολιτικής μέλλοντος! Αν ξέρει να εκπονήσει τέτοια. Οι εξυπναδούλες του λείπανε.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με όλους τους τομείς! Ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία, Εμπόριο, Βιομηχανία, Ναυτιλία, Ενέργεια, Έργα, Πολιτισμός, Τουρισμός, Άμυνα, είναι βαλτωμένες γύρω από … τα μνημόνια. Δεν υπάρχει καμιά ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕ ΟΡΙΖΟΝΤΑ 5ΕΤΩΝ ή ΔΕΚΑΕΤΩΝ ή ΠΟΛΥΕΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΆΤΩΝ. Και πώς να υπάρχει!

Οι άνθρωποι που κυβερνάνε «κάνουν ό,τι μπορούν», με τη μισοκακομοιριά εκείνων που είτε δε θέλουν είτε δε μπορούν να κάνουν κάτι. Ή με τη μικροαπατεωνιά εκείνων που έχουν βολευτεί και κλαίγονται για να μην τους ζητήσει κανείς περισσότερα. Κοντόφθαλμοι, εμπαθείς, αμαθείς και λιπόψυχοι, αλλά κυρίως άσχετοι με τη δουλεία που κλήθηκαν να κάνουν.

Η χώρα δεν θα βγει από τα μνημόνια και οι σημερινοί κυβερνήτες θα την πατήσουν με μαθηματική ακρίβεια σαν τον Λαδά. Κι εκείνος μίλαγε για «καθαρά χέρια». Μέχρι που ακολούθησαν τα βρώμικα κρέατα του Μπαλόπουλου!

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

liberal.gr