Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου. Πότε θα γίνουν οι εκλογές;

Η μια άποψη λέει στο τέλος του 2019. Φαντάζει απίθανο. Και ότι μας διαβεβαιώνει σχετικά ο Αλ. Τσίπρας σίγουρα δεν προσθέτει αξιοπιστία. Σαν να σε διαβεβαιώνει ο Κατρούγκαλος ότι δεν θα μειωθούν οι συντάξεις.

Απίθανο, γιατί θα έχει εφαρμόσει ο κ. Τσιπρας την περικοπή των συντάξεων, που συμφώνησε και ψήφισε με το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ, η περίφημη "καθαρή έξοδος" από τα μνημόνια θα έχει ξεχαστεί, ο πρωθυπουργός θα έχει υποστεί δεινή ήττα στις ευρωεκλογές και η μόνη υπόσχεση που θα έχει να δώσει για "το μετά τις εκλογές"... θα είναι η περικοπή και του αφορολόγητου. Απίθανο...

Ναι, αλλά θα είναι ακόμα για έναν χρόνο και κάτι μήνες πρωθυπουργός, απαντάει ο άλλος. Είναι γλυκιά η εξουσία. Πότε άλλοτε θα έχει ξανά την ευκαιρία να συναντά τους γαλαζοαίματους στο Μέγαρο Μαξίμου; Να ταξιδεύει με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος, να διορίζει τους κολλητούς του από τις ταβέρνες συμβούλους στρατηγικής; "Ποτέ" είναι η απάντηση. Ξέρετε, άλλωστε, κανέναν που πάει σε πρόωρες εκλογές για να τις χάσει;

Ναι, εφόσον γνωρίζει ότι

θα τις χάσει έτσι κι αλλιώς, και με οδυνηρό τρόπο, λίγο μετά, είναι η απάντηση. Μην ξεχνάτε ότι ο Αλ. Τσίπρας είναι 45 χρόνων.  Εκλογές στο τέλος του 2019 σημαίνει στρατηγική ήττα τέτοιων διαστάσεων που συνεπάγεται αποστρατεία. Έξοδο και από την κυβέρνηση και από το κόμμα. Δεν δείχνει σημάδια να θέλει να βγει στη σύνταξη. Άσε που μετά τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, θα ανοιχθούν και διάφοροι Φάκελοι...

Η άλλη άποψη, λιγότερο απίθανη, λέει ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές. Γιατί λέει ότι μπορεί οι δυο κάλπες να μετριάσουν την οργή. Να πάει η αγανάκτηση στη μια κάλπη και να περιοριστεί στη δεύτερη. Η ήττα θα είναι μεν διπλή, αλλά θα μετρήσει για μία. Ενώ, αν πάει νωρίτερα, θα χάσει και τις βουλευτικές του φθινοπώρου, θα χάσει μετά και τις ευρωεκλογές, και μετά θα χάσει και τα αυγά και τα πασχάλια και τον ΣΥΡΙΖΑ. Άντε να μαζέψεις τον Φίλη και την παλιοπαρέα που ονειρεύεται ακόμα τον σοσιαλισμό... Άσε που υπάρχει η ελπίδα ότι, εφόσον δεν προκύπτει προεδρική πλειοψηφία ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, θα μπορέσει ο Αλ. Τσίπρας να επιστρέψει το 2020. Χάρη στην παγίδα της απλής αναλογικής. Και θα κρατήσει έτσι, με αυτήν την ελπίδα ζωντανή, και το κόμμα του ενωμένο. Το γνωστό σενάριο περί "δεξιάς παρένθεσης"... Αντέχει όμως η κυβέρνηση μέχρι τον Μάιο; Όταν θα έχουν νιώσει για τα καλά τις περικοπές στις συντάξεις οι συνταξιούχοι; Όταν και οι πλέον αφελείς θα έχουν καταλάβει τι σημαίνει καθαρή έξοδος; Όταν κανείς δεν ξέρει τι θα μας ξημερώσει τον χειμώνα; Απίθανο...

Το άλλο, το τρίτο σενάριο, λέει το φθινόπωρο. Και πολιτικά είναι το πιο πιθανό. Οι γιορτές για την έξοδο στις αγορές θα είναι νωπές, τα μπράβο των κυνικών Ευρωπαίων που θα έχουν απαλλαγεί από τον μπελά που λέγεται Ελλάδα θα ακούγονται ακόμα στον αέρα, ίσως έχει βρεθεί και μια κάποια λύση στο ονοματολογικό των Σκοπίων (που μάλλον προκαλεί αμηχανία στην αντιπολίτευση), μια υπόσχεση έστω και με αυστηρούς, πολύ αυστηρούς, όρους θα έχει πάρει ο κ. Τσίπρας και για το χρέος, δεν θα έχει εφαρμόσει η κυβέρνηση την περικοπή των συντάξεων που νομοθέτησε και θα ζητήσει ανανέωση της εντολής. Για μια νέα πολιτική, "ελεύθερη από δεσμεύσεις", με demek υποσχέσεις και διορισμούς, για τη μετά τα μνημόνια εποχή. Όλο και κάποιος θα βρεθεί να το χάψει.

Υπάρχει όμως ενδεχομένως και ένας κρυφός "σχεδιασμός". Που περισσότερο μοιάζει με παγίδα. Παγίδα του Τσίπρα στον Κ. Μητσοτάκη. Γιατί η έξοδος στις αγορές χωρίς την προληπτική γραμμή στήριξης, που όλοι οι θεσμοί θεωρούν ως τη safe λύση, σε μια φάση που τα σύννεφα μαζεύονται απειλητικά πάνω από την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία, συνιστά μια πιθανή "ιδανική καταιγίδα" για τη νέα κυβέρνηση. Που θα αναλάβει να διαχειριστεί την οικονομία στη μετά τον ΣΥΡΙΖΑ εποχή, ενώ η Αθήνα αδυνατεί να εκδώσει νέο ομόλογο, τα επιτόκια και οι αποδόσεις των ομολόγων έχουν πάρει την ανηφόρα, τα spreads παραμένουν στο κόκκινο, και οι εξελίξεις στην Ιταλία (αλλά και τη γειτονική Τουρκία), μπορούν να προκαλέσουν ένα ντόμινο εξελίξεων πέρα από κάθε πρόβλεψη. Τι θα συμβεί αν τον χειμώνα προκύψει κρίση; Θα αρκεί μια φιλομεταρρυθμιστική, φιλοευρωπαϊκή και φιλοεπενδυτική κυβέρνηση για να ηρεμήσει τις αγορές; Τις κερδοσκοπικές επιθέσεις;

Τι θα συμβεί, αν μια νέα οικονομική κρίση επιβάλει στη νέα κυβέρνηση να ζητήσει επειγόντως την προληπτική γραμμή στήριξης; Θα έχει υπονομεύσει και τις εκλογικές της προοπτικές και τον προγραμματισμό της για μια κανονική 4ετία. Και τι θα συμβεί αν τέτοιου είδους δυσάρεστες και επικίνδυνες εξελίξεις -αλλά καθόλου απίθανες- συνδυαστούν με πρόωρες εκλογές και με απλή αναλογική, λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας;

Ο Αλ. Τσίπρας θα μπορεί να ελπίζει... Να ελπίζει σε επιστροφή. Αν όχι σε κανονική επιστροφή, σε μια παρουσία τουλάχιστον στις εξελίξεις. Θα μου πείτε: Το σενάριο παραείναι μακιαβελικό... Σύμφωνοι. Ενώ το σχέδιο του δημοψηφίσματος, ώστε να μπορέσει η κυβέρνηση να πάρει το ναι και να κάνει την κωλοτούμπα, ήταν πιο αθώο, ε; Λιγότερο μακιαβελικό;
Μ. Καψής-capital.gr