Αριστεροί με δεξιές τσέπες

Χαίρετε και καλώς σας βρήκα. Εύχομαι να περάσατε καλά, να ξεκουραστήκατε, να γεμίσατε μπαταρίες, να είδατε τη ζωή με άλλο μάτι και να οπλιστήκατε με αισιοδοξία, διότι τα καλύτερα έρχονται, είναι μπροστά, και δεν πρέπει να μείνει κανείς πίσω, επειδή είναι ή αισθάνεται κουρασμένος.

Κι εμείς καλά περάσαμε, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Αιγαίο πήγαμε. Νάξο, Κουφονήσι, τέτοια. Αέρας πολύς, μποφόρ ατελείωτα, αλλά καλά ήταν, δεν έχω παράπονο. Με τον πρόεδρο Αλέξη δεν συναντηθήκαμε. Εκείνος, σου λέει, πήγε Ιόνιο. Με σκάφος. Περαιτέρω ενημέρωση δεν έχω επ" αυτού, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν το έψαξα κιόλας. Εχει πολλούς φίλους πια στις ανώτερες τάξεις – αριστερούς φυσικά, πάντα όμως με δεξιές τσέπες -, λογικό είναι να φιλοξενήθηκε κάπου. Δεν βρίσκω τίποτε κακό. Προκειμένου να τραβιέται με τίποτα φουσκωτά και να έχουμε την έγνοια του, καλύτερα σε σκάφος ασφαλές και με όλα τα κομφόρ…

Δεν το λέω τυχαία, όχι, ποτέ δεν λέω εγώ κάτι τυχαία – με ξέρετε. Αλλά στη

Νάξο που ήμουνα, είπαμε με τους δικούς μου να πάμε μια μέρα να δούμε πού έκανε διακοπές ο πρόεδρος – κάτι σαν λαϊκό προσκύνημα…

Τότε που ήταν πολύ αριστερός και, ανάλογα πολύ, επαναστατικός τύπος – βερμούδα μέχρι το γόνατο με χαμηλές τσέπες στα μπατζάκια, τισέρτ με κάνα Τσε σταμπωτό και πεδιλάκι (ελπίζω όχι με καλτσάκι…), να ξεπροβάλλει το μεγάλο δάχτυλο, σε αντιδιαστολή με τα υπόλοιπα τέσσερα.

Μπουλντόζες

Το μέρος λέγεται Μουτσούνα, είναι στην ανατολική πλευρά του νησιού – ολόκληρη εκδρομή να πας, αλλά αξίζει τον κόπο. Ακόμη τον θυμούνται τον πρόεδρο Αλέξη στο μικρό χωριό με τις υπέροχες παραλίες και τις μικρές ψαροταβέρνες. Καλοκαίρι του 2014 πέρασε από εκεί, λίγο πριν γίνει πρωθυπουργός, φιλοξενήθηκε «στα σπίτια των Πρωτονοτάριων» μου είπαν, και κυρίως μου τα έδειξαν. Οι Πρωτονοτάριοι, μεγάλη οικογένεια στη Νάξο, σοβαροί παράγοντες – ο θεός Γιάννης, καθηγητής «μέντορας» του Τσίπρα στο Πολυτεχνείο, σε αυτόν οφείλουμε εν πολλοίς τον τίτλο του προέδρου «απόφοιτος ΕΜΠ». Ο αδερφός του Αντώνης, συνδικαλιστής του ΤΕΕ, μαζί με τον Σπίρτζη, πρόεδρος ο Χρηστάρας, αντιπρόεδρος ο Πρωτονοτάριος, ο δεύτερος έκανε τον Σπίρτζη πάσα στον Τσίπρα. Και υπάρχει και ο Νίκος, ο γιος του Αντώνη, τον οποίο ο Σπίρτζης διόρισε διευθυντή στο γραφείο του με το που ανέλαβε υπουργός. Ωραίοι δεσμοί, ακατάλυτοι. Ανθεκτικοί.

Στα σπίτια των Πρωτονοτάριων λοιπόν έκανε διακοπές ο Τσίπρας, όχι τίποτα ιδιαίτερο από αρχιτεκτονικής απόψεως, αλλά ανοίγεις την πόρτα της αυλής και πέφτεις κατευθείαν στη θάλασσα, που λέει ο λόγος. Κατευθείαν όμως. Ενα βήμα.

Κι αν το αναφέρω εδώ, είναι γιατί εκείνες τις μέρες που εγώ πήγα «προσκυνητής» στη Μουτσούνα, στην Αθήνα ο πρόεδρος Αλέξης και οι δικοί του, προκειμένου να ξεφύγουν από τις βαριές τους ευθύνες για την κρατική ολιγωρία που επέφερε τη βιβλική καταστροφή στο Μάτι, είχαν εφεύρει το παραμύθι «τα αυθαίρετα στις παραλίες ευθύνονται για το θανατικό».

Και επειδή άκουσα ότι ξεκίνησαν οι μπουλντόζες και γκρεμίζουν σπίτια και μάντρες που είναι χτισμένα στον αιγιαλό, ο πρόεδρος Αλέξης που κοιμόταν και ξυπνούσε με τον ήχο της θάλασσας στ" αφτιά επί μέρες «στα σπίτια των Πρωτονοτάριων» δεν φαντάζομαι να κάνει καμιά παραχώρηση γι" αυτή την κραυγαλέα περίπτωση. Τίποτε «στραβά» μάτια. Ε;

(Α, έχω και φωτογραφίες για όποιον ενδιαφέρεται…)

«Μπομπ Σφουγγαράκης»

Εκεί στη μικρή προβλήτα της Μουτσούνας με πλησίασε μια κυρία για να μου πει «δεν μας ξαναήρθε από τότε» – όχι με παράπονο, θα έλεγα. Αντιθέτως, άλλο ήταν το πρόβλημά της, όπως μου το εξέθεσε με ενάργεια. Οτι δεν είχε κάτι από αυτόν, μια φωτογραφία, όπως συμβαίνει με τα είδωλα, όσο κυκλοφορούσε «τότε» στη Μουτσούνα, με τις ταγαροβερμούδες χρώματος σάπιο μήλο, ώχρα κ.λπ.

– Ε, καλά, υπάρχουν τόσες και τόσες άλλες φωτογραφίες του με κοστούμι, με τζιν, με σακάκι να τον βλέπετε. Προς τι αυτός ο καημός;

– Κύριέ μου, δεν μιλάω για φωτογραφία απλή…

– Μια selfie ίσως;

– Δεν με καταλάβατε. Μιλάω για φωτογραφία την ώρα που ανεβαίνει σε φουσκωτό.

– Πάλι δεν σας καταλαβαίνω, έχετε ακούσει κι εσείς ότι τώρα προτιμάει τα κανονικά σκάφη και τη θέλατε για ενθύμιο;

– Οχι, για το φουσκωτό την ήθελα. Ξέρετε πώς ονομαζόταν;

Δεν ήξερα. Αλλά πριν προλάβω να της το πω, μου το ξεφούρνισε: «Μπομπ Σφουγγαράκης»!

Τη δικαίωσα.

Το «κόκαλο»

Ο Αλέξης… Σφουγγαράκης έκανε όσο έλειπα και ανασχηματισμό, αλλά μετρ στον αποπροσανατολισμό όπως είναι έριξε στο «πόπολο» ένα κόκαλο για να έχει να ασχολείται και να θεωρεί πεντηκοστή είδηση της ημέρας ότι οι νεκροί στο Μάτι, οι ανώνυμοι πια νεκροί στο Μάτι, έφτασαν τους 98 (ούτε τα ονόματά τους μαθαίνουμε πια – κατέληξε, λέει η λιτή ανακοίνωση, κι άλλος εγκαυματίας). Το «κόκαλο» ονομάζεται Νοτοπούλου, είναι το πουλέν του προέδρου και του λοιπού υπουργός Μακεδονίας – Θράκης. Οχι πως κάνει τίποτα το συγκεκριμένο υπουργείο – εντελώς άχρηστο είναι και απλώς τροφοδοτεί το μουχλιασμένο μυαλό κάποιων τοπικιστών της Θεσσαλονίκης -, όμως όλη η χώρα ασχολείται με τη νέα υπουργό. Οι μισοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα αχρείο ρουσφέτι, το οποίο προκαλεί την κοινωνία, και οι άλλοι μισοί υποστηρίζουν ότι ο πόλεμος που δέχεται η κυρία αυτή έχει ρατσιστικά και σεξιστικά στοιχεία, επειδή ήταν (που δεν ήταν δηλαδή…) καθαρίστρια στον Δήμο Θεσσαλονίκης.

Αρνούμαι φυσικά εντελώς να πάρω μέρος σε μια τέτοια συζήτηση. Κι άλλοι πρωθυπουργοί στο παρελθόν διόριζαν υπουργούς κηπουρούς τους – γιατί ο Τσίπρας να αποτελέσει εξαίρεση; Δικαίωμά του είναι. Και τους κηπουρούς του και τους κλητήρες του κι όποιον θέλει έχει το δικαίωμα, εκ του Συντάγματος, να διορίσει υπουργούς. Εγώ, ας πούμε, σκέφτομαι να του προτείνω για τον επόμενο ανασχηματισμό τώρα να διορίσει υπουργό… θησαυροφυλακίου (κατά τα πρότυπα της Αγγλίας) τον κύριο Παναγιώτη, που έχει στο Μαξίμου!

Χιουμορίστας

Η μεγάλη επιτυχία του πρόσφατου ανασχηματισμού που επιχείρησε ο πρόεδρος Τσίπρας πάντως, για να λέμε και τα πράγματα με το όνομά τους, έχει ονοματεπώνυμο. Δεν είναι Παπακώστα ούτε Νοτοπούλου. Είναι… Σκουρλέτης. Ο άνθρωπος που πέρασε από τέσσερα υπουργεία χωρίς να καταφέρει να ολοκληρώσει ένα έργο της προκοπής (και έφτιαξε τον εκτρωματικό Κλεισθένη) αναδομήθηκε για να αναλάβει, σου λέει, το κόμμα και να το ανασυγκροτήσει!

Νομίζω ότι είναι μια απόδειξη ότι ο Τσίπρας έχει χιούμορ ο μπαγάσας και δεν του το είχα. Διότι άμα λες σε 150-160 ανθρώπους (δεν ξέρω πόσα ακριβώς ήταν τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής στα οποία απευθύνθηκε και τα… έπεισε) ότι πρόκειται για την ιδανική περίπτωση να αναλάβει και να ανασυγκροτήσει το κόμμα και εκείνα, ενώ ξέρουν περί τίνος πρόκειται, ψηφίζουν υπέρ αυτής της επιλογής με συντριπτικό ποσοστό, οφείλω να αποκαλυφθώ για την ποιότητα του χιούμορ που διαθέτεις.

Συν το γεγονός ότι όταν έρθει η ώρα του απολογισμού για την ήττα, θα έχει να τους λέει ότι εγώ σας τον πρότεινα για να αναλάβει το κόμμα, αλλά εσείς τον υπερψηφίσατε. Καλά, δεν ξέρατε τι ψηφίζατε; Μεγάλος!

Γ. Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ