Ο πατριώτης κύριος Καμμένος

Το εμπεδώσαμε. Ο Πάνος είναι πατριώτης. Έτσι και δοκιμάσουν οι Τούρκοι το παραμικρό, θα φορέσει ο Πάνος την στολή του και τα παράσημά του θα αστράφτουν κάτω από τον γαλανό ουρανό του Αιγαίου. «Ένα χιλιοστό κίνηση να κάνουν θα τους τσακίσουμε, θα τους συντρίψουμε», είπε το σκληρό μας αγόρι. Είπαμε! Ούτε μια σπιθαμή γης. Σύμφωνοι! Αλλά προς τι η τόση ένταση;

Υπάρχει κάποιος λόγος; Βγήκε ο τουρκικός στόλος στα ανοικτά και έκοψε το Αιγαίο στα δύο; Κάνουν τα τουρκικά αεροσκάφη υπερπτήσεις πάνω από τα κατοικημένα μας νησιά; Μας αμφισβητούν το δικαίωμά μας να βοσκήσουμε τα πρόβατά και τα κατσίκια μας στις γαλανόλευκες βραχονησίδες μας; Δεν αφήνουν τον υπουργό μας να πάει στα Ίμια να καταθέσει στεφάνι;

Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας! Αυτά και πολλά ακόμη συμβαίνουν εδώ και πολλά χρόνια. Ειδικά τα τελευταία τέσσερα χρόνια όμως, στην εποχή αυτών που πιστεύουν ότι

«δεν υπάρχουν σύνορα στην θάλασσα», τα πράγματα έχουν γίνει πιο άσχημα απ’ ότι ήσαν. Δεν υπάρχει, πάντως, κάτι καινούργιο. Πέραν από τις δηλώσεις των κ.κ. Καμμένου και Αποστολάκη. Αποφασίσαμε να αλλάξουμε στρατηγική; Για ποιόν ακριβώς λόγο; Κι αν ναι, ποιος ακριβώς αποφασίζει για τέτοια κρίσιμα θέματα; Φανταζόμαστε όχι ένας υπουργός από μόνος του ή έστω μία κυβέρνηση. Ότι θα έχουν ενημερωθεί σχετικά τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Όπως, δηλαδή, συμβαίνει σε κάθε σοβαρή χώρα.

Το κακό είναι ότι στην Ελλάδα τα εθνικά θέματα έχουν χρησιμοποιηθεί πολλές φορές για μικροπολιτικούς σκοπούς. Μόνο που έτσι έχουμε ήδη δημιουργήσει ζημιά στα συμφέροντά μας. Σε αντίθεση με τους γείτονές μας, οι οποίοι έχουν μία σταθερή πολιτική που δεν επηρεάζεται από τις πολιτικές αλλαγές.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι κρύβει αυτή η ξαφνική άνοδος του θερμομέτρου. Μπορεί η στρατιωτική μας ηγεσία να έχει πληροφορίες που δεν μπορεί να τις μοιραστεί με εμάς τους κοινούς θνητούς. Από την άλλη, όμως, είναι υποχρεωμένη να δώσει λόγο στην κυβέρνηση και η κυβέρνηση στο υπόλοιπο πολιτικό σύστημα.

Από την άλλη, ο Πάνος Καμμένος δεν μας εμπνέει. Δεν είναι το πρόσωπο εκείνο που μπορεί να μας πείσει για την σοβαρότητα της κατάστασης. Έχει πει τόσα πολλά μέχρι σήμερα που την κρίσιμη ώρα (αν και εφόσον αυτή υπάρξει) δεν θα γίνεται πιστευτός. Είναι η γνωστή ιστορία με το «λύκος – λύκος».

Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, έχει υποχρέωση να αποσαφηνίσει την κατάσταση. Και κυρίως να μην αφήσει τον αποσταθεροποιημένο πολιτικά Πάνο Καμμένο να παίξει το πολιτικό του μέλλον πάνω στα ελληνοτουρκικά. Εκτός κι αν αυτό δεν ενοχλεί! Σε μία τέτοια περίπτωση θα μιλάμε για ένα εξαιρετικά επικίνδυνο παιγνίδι. Προσωπικά δεν μπορώ να πιστέψω κάτι τέτοιο…

Θανάσης Μαυρίδης-liberal.gr