Μέχρι πότε θα «αντιστέκεται» στην πραγματικότητα ο Τσίπρας

Πολλές συμπεριφορές των ανθρώπων της σημερινής κυβέρνησης είναι δύσκολο να ερμηνευθούν με τα κλασικά εργαλεία της πολιτικής ανάλυσης. Θα έλεγε κανείς ότι ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ συναγωνίζονται σε μια αέναη άρνηση της πραγματικότητας, που μόνο με ψυχαναλυτικές θεωρήσεις μπορεί ενδεχομένως να εξηγηθεί.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως «όλοι οι άνθρωποι αναπτύσσουμε μηχανισμούς ή τεχνικές, σε συνειδητό ή ασυνείδητο επίπεδο, προκειμένου να προστατευτούμε από συναισθήματα άγχους ή ενοχής που εμφανίζονται όταν αισθανόμαστε απειλή ή όταν οι επιθυμίες μας δεν μπορούν να ικανοποιηθούν λόγω εσωτερικευμένων απαγορεύσεων».
Αλλά κι έτσι να είναι, δυσκολεύεται κανείς να ερμηνεύσει όλο αυτό τον συνωστισμό και την ταχύτατη εναλλαγή συμβάντων προκλητικής αγνόησης της πραγματικότητας που βοά μπροστά στα μάτια όλων ημών των υπολοίπων, πλην όμως, κατά τα λεγόμενά τους, δεν είναι ορατά στα δικά τους μάτια. Ολες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν διαφορά 8-12 μονάδων, αλλά εκείνοι επιμένουν να βλέπουν «ντέρμπι» με... αμερικάνικες εταιρείες ερευνών!

Η οικονομική καχεξία στην οποία έχουν καταδικάσει τους Ελληνες είναι σαν να μην υπάρχει. Τι κι αν την περιγράφουν με τα πιο μελανά χρώματα όλοι οι εγχώριοι και διεθνείς οργανισμοί... Αυτοί πιάνονται από μια ανθυπολεπτομέρεια και επιδίδονται σε ουρανομήκεις πανηγυρισμούς, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι ουδείς άλλος συμμερίζεται αυτή την τεχνητή ευφορία.

Η Ελλάδα έχει τη χαμηλότερη ανάπτυξη σε όλη την Ευρώπη και ο Αλέξης Τσίπρας δεν διστάζει να ισχυριστεί ότι «η οικονομία είναι το ατού του». Δανειζόμαστε ακριβότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος παριστάνει τον σωτήρα επειδή σε απόλυτους αριθμούς το επιτόκιο είναι μικρότερο από εκείνο προηγούμενων χρόνων.

Ο Νίκος Παππάς πηγαίνει στη Βόρεια Ελλάδα και ανενδοίαστα ισχυρίζεται ότι μέχρι πρότινος «Μακεδονία ξακουστή» ήταν η «Μακεδονία» των... Σκοπίων. Και δεν αρκείται σε αυτό. Επιτίθεται φραστικά σε όσους διαμαρτύρονται για την επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών κάνοντας λόγο για «περιθωριακούς», αυτός που δεν μπορεί να γεμίσει ούτε τηλεφωνικό θάλαμο πλέον. Παρά την κινητοποίηση των τοπικών στελεχών, οι συγκεντρώσεις των Συριζαίων θυμίζουν τις συναθροίσεις του πάλαι ποτέ Συνασπισμού του 3%.

Μιλούν στο όνομα της υποτιθέμενης προόδου και καταφεύγουν σε κάθε παλαιοκομματική μεθόδευση του παρελθόντος που υποτίθεται ότι όλοι πλέον καταδικάζουμε επειδή μας οδήγησε στη χρεοκοπία. Παριστάνουν τους διώκτες της Ακροδεξιάς, που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί η Νέα Δημοκρατία, και δεν ορρωδούν μπροστά στο γεγονός ότι δεν προχωρά η δίκη της Χρυσής Αυγής επειδή δεν βρίσκονται αίθουσες για τις συνεδριάσεις του δικαστηρίου!

Δηλώνουν κήνσορες της διαφάνειας και διώκτες της διαπλοκής, αλλά δεν τους απασχολεί ότι η μικρή και η μεγαλύτερη διαφθορά κατακτούν όλο και υψηλότερα επίπεδα. Επιτίθενται ονομαστικά και προκλητικά εναντίον επιχειρηματιών που δεν εννοούν να δώσουν γην και ύδωρ στους εξουσιαστές για να συνεχίσουν να μπαίνουν από την πίσω πόρτα στο Μαξίμου, την ίδια ώρα που παζαρεύουν τη συμμετοχή στα ψηφοδέλτιά τους αμφιλεγόμενων προσώπων, που είναι συνώνυμα με τη διαχρονική διαπλοκή στη χώρα.

Με χαρακτηριστική ευκολία παίρνουν μέτρα που θεσπίζουν την ατιμωρησία, ευνοούν την ανομία και αδειάζουν τις φυλακές, ακόμη και από βαριάς μορφής εγκληματίες. Την ίδια στιγμή, όμως, καταπατούν ξεδιάντροπα το τεκμήριο της αθωότητας όποιου δεν υποτάσσεται στις βουλήσεις τους και στοχοποιούν όσους από τους πολιτικούς τους αντιπάλους ασκούν το καθήκον της αντιπολίτευσης.

Δεν τηρούν ούτε τους στοιχειώδεις κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού, ισχυριζόμενοι ότι ήρθαν στην εξουσία για να ανατρέψουν το παλαιό καθεστώς και να μην επιτρέψουν την παλινόρθωσή του, αλλά απολαμβάνουν μέχρι τελευταίας ρανίδας όλο το μέλι της εξουσίας, υπερβαίνοντας σε προσωπικές απολαύσεις και ρουσφέτια κάθε προηγούμενο που υπήρξε στη χώρα.

Κατεδαφίζουν τη δημόσια παιδεία στο όνομα της πάταξης του φαινομένου των «αρίστων» και των κολεγιόπαιδων, που υποτίθεται ότι κατέστρεψαν τη χώρα, εμποδίζουν την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, αλλά οι ίδιοι σπουδάζουν στο εξωτερικό, διδάσκουν σε ιδιωτικά ΑΕΙ της αλλοδαπής και στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία.

Είναι τόσα πολλά τα φαινόμενα άρνησης της πραγματικότητας τα οποία μπορεί να περιγράψει κανείς, που σίγουρα θα χρειάζονταν τόμοι ολόκληροι για να αποτυπωθούν οι παραδοξολογίες, οι κωλοτούμπες, οι στρουθοκαμηλισμοί και η προκλητική διαστροφή των πραγματικών δεδομένων που ζούμε τα τελευταία πολλά χρόνια και κυρίως από τον Ιανουάριο του 2015, όταν οι Ελληνες ψηφοφόροι πείστηκαν πως αποτελούσε λύση για τις δυσκολίες που περνούσε η χώρα η ανάθεση της εξουσίας σε πρόσωπα που μάλλον δικαίως ήταν επί δεκαετίες στο περιθώριο.

Με την ύστερη γνώση, βεβαίως, που αποκτήσαμε για να απαλλαγούμε από την παράνοια που βιώνουμε ο μόνος δρόμος είναι να μας δοθεί η ευκαιρία να εκφραστούμε το γρηγορότερο δυνατό στην κάλπη. Οτιδήποτε άλλο θα παρατείνει το σημερινό δράμα που δεν αποφεύγεται ακόμη και αν επιστρατεύσουμε όλους τους ψυχαναλυτές του πλανήτη.
Μπ. Κούτρας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ