Η ύποπτη φιλολογία περί "συνεκμετάλευσης" και "να δώσουμε και κάτι στην καημένη την Τουρκία από τα πλούτη του Αιγαίου" - Μήπως πρέπει να νιώθουμε τύψεις κιόλας που απελευθερωθήκαμε από τους Οθωμανούς;

Σημαντική μερίδα της ελληνικής ελίτ, αλλά και μέρος της κοινωνίας που εκ των πραγμάτων επηρεάζεται από αυτήν, έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι της «συνεκμετάλλευσης» των ενεργειακών αποθεμάτων στις ελληνικές θάλασσες, γιατί δεν είναι μόνο το Αιγαίο αυτό που αμφισβητείται και διεκδικείται από την Τουρκία.
Ένα από τα επιχειρήματα που επικαλούνται οι αμύντορες της πολιτικής παράδοσης της Ελλάδας στην Τουρκία, είναι το εξής: «Για να αντιληφθείτε γιατί η Τουρκία ζητάει μερίδιο στα ενεργειακά αποθέματα του Αιγαίου, σκεφθείτε πώς θα νιώθαμε εμείς οι Έλληνες αν όλα τα νησιά ήταν τουρκικά. Αν δηλαδή έξω από τις ακτές της Θεσσαλίας, της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου, όλα τα νησιά ήταν τουρκικά. Δεν θα νιώθαμε ενός είδους ασφυξία και δεν θα ζητούσαμε κι εμείς δικαιώματα στη θάλασσα του Αιγαίου;». Έτσι, μέσα από αυτό επιχείρημα προσπαθούν να «στρώσουν το δρόμο» στην όποια ελληνική κυβέρνηση να δεχτεί αυτό που επιδιώκουν οι Τούρκοι, τη συνεκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων των ελληνικών θαλασσών.

Όμως αυτό το ίδιο το επιχείρημα έχει και την αντιστροφή του.

Έχουν σκεφθεί ποτέ οι Τούρκοι πώς νιώθουν οι Έλληνες που η Τουρκία έχει τόσο μεγάλη έκταση, ενώ η Ελλάδα τόσο μικρή; Έχει σκεφθεί άραγε πώς νιώθουν οι Έλληνες που κατέχει όλες τις μέχρι πριν από έναν αιώνα ελληνικές πόλεις – όσον αφορά την πλειονότητα στην Ιωνία, την Αιολία, στις ακτές της θάλασσας του Μαρμαρά, τη Θράκη και τον Πόντο;

Ένα άλλο επιχείρημα εκφεύγει της ψυχολογικής επιρροής της κοινωνίας και στοχεύει στο οικονομικό συμφέρον, στο πορτοφόλι, για το οποίο πολλές φορές ο Έλληνας είναι πρόθυμος να παραγράψει και εγκλήματα που έγιναν από τους πολιτικούς και τα κόμματα εις βάρος του και εις βάρος της ίδια της πατρίδας.

Το επιχείρημα αυτό λέει: «Οι Τούρκοι είναι αποφασισμένοι να κάνουν ακόμα και πόλεμο για να μην μας αφήσουν να εκμεταλλευθούμε τα ενεργειακά αποθέματα των θαλασσών μας. Αντί να κάνουμε πόλεμο λοιπόν με τους Τούρκους, δεν είναι καλύτερο να επωφεληθούμε και οι δυο με την από κοινού εξόρυξη και εκμετάλλευσή τους;».

Είναι αυτό που λένε οι δικές μας ελίτ win-win, ενώ ο Ερντογάν και οι δικοί του λένε καζάν-καζάν,* που σημαίνει το ίδιο.

Αυτό το επιχείρημα βρίσκει το στόχο του σε πολλές περιπτώσεις. Αφενός μεν αποτρέπει τον πόλεμο και αφετέρου βάζει και το θέμα του κέρδους, ένα κέρδος που θα το νιώσει ο κάθε Έλληνας στο πορτοφόλι του. Όσον αφορά τον πόλεμο, οι αντίστοιχοι με τους δικούς μας γραικύλους Τούρκοι θα έλεγαν στην τουρκική κυβέρνηση και τον τουρκικό λαό: «Μα καλά, γι’ αυτά τα αποθέματα που ούτως ή άλλως δεν μας ανήκουν, θα κάνουμε πόλεμο, να χάσετε σ’ αυτόν τα παιδιά σας;».

Όμως αυτό δεν τολμάει να το πει κανένας Τούρκος, αφού όλοι, στη συντριπτική τους πλειονότητα, στηρίζουν τις πολιτικές της χώρας τους, ανεξαρτήτως κυβέρνησης.

Πάμε τώρα και στο... ζουμί της υπόθεσης, που είναι η «συνεκμετάλλευση», αλλά και αυτά που δεν μας λένε οι «επιχειρηματολογούντες».

Καταρχάς η συνεκμετάλλευση θα αφορά όλα τα κοιτάσματα, αφού αυτό είναι το σχέδιο και οι διεκδικήσεις της Τουρκίας. Άρα, αν βρεθεί ένα κοίτασμα 6,5 μίλια έξω από το Λεωνίδιο της Κυνουρίας, σ’ αυτό η Τουρκία θα έχει δικαιώματα στα έσοδα 50%, γιατί αυτό είναι το ποσοστό που διεκδικεί.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι η Τουρκία επέβαλε τη θέλησή της με την απειλή πολέμου να μην επεκτείνει η Ελλάδα τα χωρικά της ύδατα στα 12νμ, την οποία οι ελίτ που προανέφερα θεωρούσαν επιθετική και επεκτατική πράξη και έπαιξαν το ρόλο τους να αποτρέψουν τις ελληνικές κυβερνήσεις να το πράξουν.

Αυτό σημαίνει εκπλήρωση ενός στρατηγικού εθνικού στόχου για την Τουρκία και μια σοβαρότατη ήττα για την πατρίδα μας, μια ήττα για την οποία δεν πλήρωσε κανένας πολιτικός, αφού μας την «έφεραν» με βελούδινο τρόπο, ακριβώς για να μην είναι δυνατόν να επιμεριστούν ευθύνες στους υπεύθυνους.

Επίσης, συνεκμετάλλευση σημαίνει «νομή», και όταν νέμεσαι κάτι από μια περιοχή, τότε αυτοδικαίως απαιτείς και δικαιώματα κυριαρχίας.

Άρα, η συνεκμετάλλευση θα οδηγήσει νομοτελειακά στην απώλεια του Αιγαίου, το οποίο ήδη απειλείται από την εισβολή των ξένων, την οποία παρακολουθεί απαθής και η παρούσα κυβέρνηση.

Γι’ αυτό χτυπάμε καμπανάκι από τούτην εδώ τη στήλη προς όλες τις κατευθύνσεις.

• Προς τις ελίτ, και τις λέμε να κόψουν το παραμυθάκι τους, γιατί τους πήραμε χαμπάρι.
• Προς τους Έλληνες πολίτες, και τους λέμε να γίνουν πιο καχύποπτοι στα «μηνύματα» που κυκλοφορούν είτε από στόμα σε στόμα είτε έσω των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
• Προς την κυβέρνηση και τα κόμματα, και τους λέμε ότι δεν θα είναι ες αεί στο απυρόβλητο και ότι και αυτούς τους πήραμε χαμπάρι.

Τέλος, να υπογραμμίσουμε ότι οποιαδήποτε ενέργεια για συμφωνία οροθέτησης και στη συνέχεια συνεκμετάλλευσης σε κοιτάσματα που βρίσκονται πάνω στην όριο γραμμή και πουθενά αλλού, δηλαδή σε κοιτάσματα που δικαιωματικά ανήκουν και στην Ελλάδα και στην Τουρκία, θα πρέπει να γίνει μόνον όταν έχει ρυθμιστεί στο θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων της πατρίδας μας.

Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια συνιστά ευθέως προδοσία εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, που θα οδηγήσει νομοτελειακά στην απώλεια εδάφους και θαλάσσιου χώρου της πατρίδας μας.

Προετοιμάστε λοιπόν κυβέρνηση και κόμματα την κοινωνία για όλα τα ενδεχόμενα, και μην ενσταλάζετε το δηλητήριο της ηττοπάθειας στους Έλληνες, προετοιμάστε το κράτος και τις Ένοπλες Δυνάμεις της πατρίδας μας και υπερασπιστείτε την Κύπρο, την Ελλάδα και τα σύνορά μας.

Και μην ξεχνάτε, σας πήραμε χαμπάρι και παρακολουθούμε κάθε βήμα σας και κάθε ενέργειά σας. ____
*Προστακτική του ρήματος kazanmak, που σημαίνει κερδίζω.

Σάββας Καλεντερίδης

Σημοσιεύθηκε στην εφημερίδα κυριακάτικη δημοκρατία και στο Pontos-news