Αντιπολίτευση

Δύσκολο πράγμα η αντιπολίτευση, το έχουμε ξαναγράψει, ειδικά όταν έγινες κυβέρνηση κατά τρόπο... τόσο εύκολο όπως ο ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη πενταετία.

Ας πάρουμε τρία πολύ πρόσφατα παραδείγματα «αντιπολίτευσης» του ΣΥΡΙΖΑ, που μόνο στον δρόμο της σοβαρής και ουσιαστικής αλλαγής του αριστερού λαϊκιστικού προφίλ του δεν δείχνει να βαδίζει. Σε αυτό που λέει ότι θέλει να μεταβληθεί, δηλαδή σε κανονικό κεντροαριστερό σοβαρό κόμμα.
Πρώτα απ’ όλα, τη στάση του στη Βουλή στην υπόθεση Novartis. Αλήθεια, γιατί δεν είπε «ναι» ο κ. Τσίπρας στη διερεύνηση των καταγγελιών τριών εισαγγελέων για Παραδικαστικό; Γιατί η Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛ. είχαν πει «ναι» όταν τους είχαν «βγάλει κλέφτες» αντί να τους καταγγείλουν (μόνο) για σκευωρούς, όπως έκανε τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ; Πώς πείθεις ότι δεν φοβάσαι τίποτα και κανέναν όταν δεν ψηφίζεις την έρευνά σου;

Δεύτερο παράδειγμα, και πιο σοβαρό, η άρνηση του Τσίπρα στην ψήφο των αποδήμων, έστω και με πιο αυστηρούς όρους, όπως το να αποδεικνύεται ότι έχουν στενή σχέση με την Ελλάδα (διαβατήριο, ΑΦΜ, ασφαλιστικό μητρώο). Δηλαδή ποιος κανονικός, μοντέρνος Δυτικός πολιτικός μπορεί να αρνηθεί σε 350.000 μετανάστες που έφυγαν με την κρίση από την ενεργή συμμετοχή στα κοινά της πατρίδας τους; Ας βάλουν επιτέλους έναν ακόμα όρο, να έχουν φύγει από την Ελλάδα έως μία δεκαετία ή κάτι παρόμοιο προκειμένου να ψηφιστεί απ’ όλους. Αλλά υπάρχει έστω και ένας κανονικός κεντροαριστερός ψηφοφόρος (του ΣΥΡΙΖΑ ή όχι) που να επικροτεί τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην ψηφίζουν οι Ελληνες του εξωτερικού στη χώρα διαμονής τους;
Ενα ακόμα παράδειγμα, με λίγη πραγματικά σημασία αλλά ενδεικτικό του λαϊκισμού και της τακτικής του παρελθόντος τού «λέμε ό,τι να 'ναι» του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτό για το «πόθεν έσχες» μετόχων Μέσων Ενημέρωσης. Η ηγεσία του γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι το άρθρο που κατατέθηκε τώρα στον αναπτυξιακό νόμο αφορά μία και μόνο μεγάλη εισηγμένη εταιρεία που προσφάτως αγόρασε μετοχές σε ένα μεγάλο κανάλι και φυσικά οι μέτοχοι του 3% από την Κίνα ή το Αμοιβαίο Κεφάλαιο από τον Καναδά δεν έχουν καμία υποχρέωση -διά των εκπροσώπων τους- να υποβάλουν στην Ελλάδα «πόθεν έσχες». Αφορά επίσης επενδυτικά funds του εξωτερικού. Σκέφτεστε λοιπόν να πρέπει να δηλώνουν ετήσιο «πόθεν έσχες» οι μέτοχοι της Fidelity που διαχειρίζονται μερικά δισ. ευρώ παγκοσμίως γιατί πήραν 10% σε ένα ελληνικό κανάλι; Ποιος είπε ότι την προέλευση των κεφαλαίων εισηγμένων εταιρειών ή οικονομικών κολοσσών, όπως τα funds συλλογικών επενδύσεων, δεν τα έχουν ελέγξει οι αρμόδιες αρχές; Κατά τα άλλα, ο νόμος δεν απαλλάσσει κανένα άλλο ΜΜΕ πλην της εισηγμένης εταιρείας στο Χ.Α., που τυχαίνει βεβαίως να είναι μία από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα. Οι δε ιδιοκτήτες της μόνο κακές σχέσεις δεν είχαν ποτέ με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως δεν έχουν κακές σχέσεις και με τη σημερινή κυβέρνηση. Και εν πάση περιπτώσει, δεν ασχολούνται με βοσκοτόπια...

Θα πείτε, βεβαίως, και τότε πώς θα κάνει αντιπολίτευση ο κ. Τσίπρας αν δεν ακολουθήσει το «δόγμα Μιτεράν» που θέλει την αντιπολίτευση να... κάνει αντιπολίτευση σε όλα;
Προσωπικά πιστεύω ότι ο κ. Τσίπρας δεν το χρειάζεται αυτό, δεν είναι η ώρα, δεν είναι η εποχή, και μπορεί ο ίδιος και καλύτερα να αρθρώσει ήπιο και συγκροτημένο λόγο. Εξάλλου, δεν γνωρίζω αν υπάρχουν κάποιοι στο κόμμα που ηγείται για να του «δείχνουν» τον πιο δύσκολο δρόμο της εμπεριστατωμένης κριτικής στην κυβέρνηση από τις εύκολες παρόλες ενός παρωχημένου μοντέλου λαϊκισμού που μάλλον δεν πουλάει πια. Πάντως, ότι μπορεί και καλύτερα είναι μάλλον βέβαιο... 

Τάσος Καραμήτσος-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ