Χάσαμε μία δεκαετία. Ηταν δέκα πολύ έντονα
χρόνια που άφησαν τη χώρα φτωχότερη και αποδυναμωμένη σε σχέση με το
παρελθόν. Και με τα καλύτερά της μυαλά να φεύγουν στο εξωτερικό.
Μάθαμε κάτι από αυτά τα δέκα χρόνια; Σίγουρα ωριμάσαμε ως λαός γιατί καταλάβαμε ότι τα φύκια είναι εντέλει φύκια. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν για τα προβλήματά μας, ούτε με ομόλογα της Ανατολής ούτε με παράλογους εκβιασμούς στους εταίρους μας. Δεν είναι, όμως, καθόλου σίγουρο ότι έχουμε καταλάβει γιατί μπήκαμε στην κρίση και αν φταίει γι’ αυτό το μνημόνιο. Ταυτόχρονα, δεχόμαστε επιτέλους ότι η πρόοδος περνάει μέσα από τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα. Συνεχίζουμε να στέλνουμε στη Βουλή ακρίτως ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει, δεν έχουν νιώσει το ρίσκο της απόλυσης και τη χαρά ενός παραπάνω ενσήμου. Το κάνουμε ακρίτως γιατί μας
θαμπώνουν επικοινωνιακά ή υπόσχονται να μας βολέψουν με τον παλιό καλό τρόπο. Από την άλλη, γίναμε και ένα ευρωπαϊκό παράδοξο. Σε μια εποχή αμφισβήτησης και αντισυστημικότητας, εκλέξαμε έναν εξαιρετικά συστημικό, μεταρρυθμιστή πρωθυπουργό. Οπότε, στο τέλος της δεκαετίας μπορούμε να πούμε ότι ωριμάσαμε αρκετά, αλλά έχουμε ακόμη δρόμο.
Αλλαξε κάτι τα τελευταία δέκα χρόνια; Μερικά από τα δομικά προβλήματα της χώρας παραμένουν άλυτα: η ισχύς των μεγάλων συμφερόντων, η δυσλειτουργική Δικαιοσύνη, η αναποτελεσματική δημόσια διοίκηση. Θετικές αλλαγές έγιναν στους κανόνες λειτουργίας των τραπεζών, στις φορολογικές υπηρεσίες και στο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα που δεν ζει από το κράτος. Βασικό μάθημα, ότι καμία χώρα δεν μεταρρυθμίζεται επειδή το θέλουν κάποιοι ξένοι και δανειστές.
Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Καλούμαστε να καλύψουμε τη χαμένη απόσταση σε έναν κόσμο που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Οι απειλές και οι προκλήσεις είναι πολλές. Θα τις ξεπεράσουμε. Θα χρειαστεί όμως ώριμη και αποφασιστική ηγεσία, υψηλός βαθμός εθνικής συνεννόησης, ένας ιδιωτικός τομέας που νοιάζεται για την πατρίδα πέρα από την τσέπη του και ένας καλά ενημερωμένος λαός. Για να πάμε κάποια ώρα, όπως θα έγραφε ο Στάθης Καλύβας, από την καταστροφή στον θρίαμβο.
Αλ. Παπαχελάς-Καθημερινή
Μάθαμε κάτι από αυτά τα δέκα χρόνια; Σίγουρα ωριμάσαμε ως λαός γιατί καταλάβαμε ότι τα φύκια είναι εντέλει φύκια. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν για τα προβλήματά μας, ούτε με ομόλογα της Ανατολής ούτε με παράλογους εκβιασμούς στους εταίρους μας. Δεν είναι, όμως, καθόλου σίγουρο ότι έχουμε καταλάβει γιατί μπήκαμε στην κρίση και αν φταίει γι’ αυτό το μνημόνιο. Ταυτόχρονα, δεχόμαστε επιτέλους ότι η πρόοδος περνάει μέσα από τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα. Συνεχίζουμε να στέλνουμε στη Βουλή ακρίτως ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει, δεν έχουν νιώσει το ρίσκο της απόλυσης και τη χαρά ενός παραπάνω ενσήμου. Το κάνουμε ακρίτως γιατί μας
θαμπώνουν επικοινωνιακά ή υπόσχονται να μας βολέψουν με τον παλιό καλό τρόπο. Από την άλλη, γίναμε και ένα ευρωπαϊκό παράδοξο. Σε μια εποχή αμφισβήτησης και αντισυστημικότητας, εκλέξαμε έναν εξαιρετικά συστημικό, μεταρρυθμιστή πρωθυπουργό. Οπότε, στο τέλος της δεκαετίας μπορούμε να πούμε ότι ωριμάσαμε αρκετά, αλλά έχουμε ακόμη δρόμο.
Αλλαξε κάτι τα τελευταία δέκα χρόνια; Μερικά από τα δομικά προβλήματα της χώρας παραμένουν άλυτα: η ισχύς των μεγάλων συμφερόντων, η δυσλειτουργική Δικαιοσύνη, η αναποτελεσματική δημόσια διοίκηση. Θετικές αλλαγές έγιναν στους κανόνες λειτουργίας των τραπεζών, στις φορολογικές υπηρεσίες και στο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα που δεν ζει από το κράτος. Βασικό μάθημα, ότι καμία χώρα δεν μεταρρυθμίζεται επειδή το θέλουν κάποιοι ξένοι και δανειστές.
Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Καλούμαστε να καλύψουμε τη χαμένη απόσταση σε έναν κόσμο που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Οι απειλές και οι προκλήσεις είναι πολλές. Θα τις ξεπεράσουμε. Θα χρειαστεί όμως ώριμη και αποφασιστική ηγεσία, υψηλός βαθμός εθνικής συνεννόησης, ένας ιδιωτικός τομέας που νοιάζεται για την πατρίδα πέρα από την τσέπη του και ένας καλά ενημερωμένος λαός. Για να πάμε κάποια ώρα, όπως θα έγραφε ο Στάθης Καλύβας, από την καταστροφή στον θρίαμβο.
Αλ. Παπαχελάς-Καθημερινή
Ταξιδεύοντας στο εξωτερικό διαπιστώνει κανείς στη δεινή θέση που βρίσκεται η χώρα μας συγκρινόμενη με αντίστοιχες πληθυσμιακές χώρες και όχι με οικονομικες υπερδυνάμεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧώρες που πριν μια 15ετια υστερουσαν σημαντικά έναντι της Ελλάδας, σήμερα έχουν αναπτυχθεί ιλιγγιωδώς ξεπερνοντας την Ελλάδα παρουσιάζοντας σημαντική οικονομικη πρόοδο.
Ή Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα που αρνείται πεισματικά να ακολουθήσει την ταχεία εξελιξη της παγκόσμιας τάσης παραμένοντας σε ιδέες και πρακτικές της δεκαετίας του 1980.
Η ψηφιακή επανάσταση έχει αλλάξει άρδην τα δεδομένα, έχει επιβάλλει την οικονομικη παγκοσμιοποίηση και όποιος μείνει πίσω θα καταλήξει σερβιτόρος όχι του ευκατάστατου αλλοδαπού αλλά και του Βούλγαρου και Αλβανού. Μια επίσκεψή στις πρώην Ανατολικές και Βαλκανικές χώρες είναι αρκετή για να αντιληφθεί κανείς σε ποια θέση βρίσκεται η Ελλάδα.
Μας εντυπωσιάζει η Τουρκία που κατασκευάζει αυτοκίνητα, drones, ανταλλακτικά υψηλής τεχνολογιας,αλλά εμείς διώξαμε όλη μας της τεχνογνωσία από τη χώρα γιατί νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη, Ένα τρανό παράδειγμα είναι η ναυπηγοεπισκευαστική στο Πέραμα που αποτελούσε ένα από τα καλλίτερα παγκοσμίως επισκευαστικα ναυτιλιακά κέντρα, και με τις πρακτικές των εργατοπατέρων το κλείσαμε και στείλαμε όλες τις δουλειές στη Τουρκία.
Η Τουρκία το 2002 ήταν στο ΔΝΤ και είχε ΑΕΠ μικρότερο της Ελλάδας, η σημερινή κατάσταση δίνει την απάντηση.
...Μας εντυπωσιάζει η Τουρκία που κατασκευάζει αυτοκίνητα, drones, ανταλλακτικά υψηλής τεχνολογιας,αλλά εμείς διώξαμε όλη μας της τεχνογνωσία από τη χώρα γιατί νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη,..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυτε ελληνικα παπουτσια δεν παραγουμε !! Όλα αυτά που φοραμε ερχονται απεξω! Εμεις εξαγάγουμε μονο τα τομαρια στη Τουρκια, στην οποια πουλησαμε και την ελληνικη βυρσοδεψια για να μπορουν οι Τουρκοι να καλυπτουν της ανάγκες της Γερμανιας κι αλλου!!
Ειχα φαγωθει απο χρονια να γραφω εδώ κι εκει, ακομη και στο κ. δημαρχο Στυλιδος πουχει πολλα λιοδενδρα η περιοχη, να συζητηση στο συμβουλιο ενα συναιτεριστικο εργοστασιο με βαση ένα γερμανικο πατεντ για τα λιοφυλλα και μοναδες βυρσοδεψιας για τη κατακευη με βιολογικο τροπο δερματων με το ωραιο λαδι και θεικο χρωμα των λιοφυλλων, που καινε κάθε χρονια οι λιοπαραγωγοι μας στα περιβολια τους. Ενδιάμεσα το αγορασαν οι Τουρκοι και κατασκευαζουν τα λαδι δερματα για της πρωτης Κλασσης αυτοκινητα της, Μερσεντές, όπως φτιαχνουν για αυτή τη μαρκα και το αστερι μπροστα στο καπο και τοσα οσο κι αλλα μεταλλικα εξαρτηματα.Μαθαινουν, ξυπνησαν από τον ληθαργο οι ανθρωςποι και σε λιγο θα φτιαξουν και δικο τους, αν οχι πρωτοκλασσατο τυπου Μερσενδες!
Ετσι, ενω οι μογγολοι βιομηχανικα προκοβουν, εμεις συνεχιζουμε να καιμε τα λιοφυλλα πουναι πρωτη υλη και για αλλες μοναδες παραγωγης φαρμακων , καλληντικων και τοσον αλλων προιοντων.
Ειδε ποτε κανενας καποιον πολιτικο μας τοπικο, περιφερειακο,κυβερνητικο να προβει στη καταγραφη κατά περιφερειας του πλουτου και της βιομηχανικης επεξεργασιας αυτου του πλουτου μας. Ποιος να τα κανει αυτο κ. Χειμαρας ο περιφερειαρχης , ενας δήμαρχος, ο βουλευτης της περιφερειας μας, τα επιμελητηρια μας ? Οχι βεβαια!! Κανενας δεν κουνιεται περα από τη καρεκλα του, μονο θερακληστικα αποριπτει ο,τι δεν του παει σε πολλες από αυτες τις ακριβοπληρωμενες θεσεις τους που με τον οβολο μας διατηρούμε ολοι μας !!
Η Ελλαδα χρειαζεται κατ~εμε Πραγματιστες/ατομα μορφωμενα δυναμικα, με αναλυτικα και πρακτικα μυαλα! Τέτοιοι ηταν και είναι κατ~εμε ο Καγκελλαριος Σμιτ, είναι σημερα ολοι οι κορυφαιοι γερμανοι διευθντες βιομηχανιας και πολλα ατομα σε θεσεις κλειδιά ,στα πανεπιστημια και διοικηση. Εμεις παραγάγουμε ρήτορες να ανεβαινουν στο βημα της Βουλης για να ξεσχιζουν καμαρωτα τον αντιπαλο, ακομα και σε μια εποχη που παμε να βουλιαξουμε!!!