Γιατί δεν πείθει;

Την περασμένη Τετάρτη γράφαμε από αυτή τη στήλη πόσο θα θέλαμε η ΟΥΕΦΑ να αποκλείσει για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα τους ελληνικούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους από τη συμμετοχή τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις προκειμένου να επέλθει εξυγίανση στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ζητούσαμε να το κάνει η ΟΥΕΦΑ επειδή όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις έως τώρα (ακόμα και εκείνη της ριζοσπαστικής Αριστεράς «που δεν καταλαβαίνει από τέτοια» υποτίθεται) τελούν υπό ομηρία από τα συμφέροντα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Προχθές το απόγευμα στη Βουλή, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκίνησε την ομιλία του με μια μάλλον εκτενή αναφορά στο χρόνιο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ναι μεν δήλωσε πως υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα στην ελληνική κοινωνία (όντως), από την άλλη όμως, είναι σαφές πως στον χώρο του ποδοσφαίρου επικρατεί μια άκρως νοσηρή κατάσταση.
Ως εκ τούτου, ανακοίνωσε πως αν δεν συμμορφωθούν οι
ιδιοκτήτες με τις σχετικές νομοθεσίες, θα προβεί σε αποκλεισμό των ελληνικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και, εφόσον καταστεί αναγκαίο, σε διακοπή του πρωταθλήματος.
Δεσμεύτηκε δε ο πρωθυπουργός ότι θα συνάψει μνημόνιο με τους ιδιοκτήτες με στόχο τον έλεγχο (και τον διεθνή εφόσον χρειαστεί) των δραστηριοτήτων τους και εντέλει την εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ωραία ώς εδώ. Μονάχα θετική μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει την κίνηση αυτή εκ μέρους της κυβέρνησης και ιδίως από τον ίδιο τον πρωθυπουργό προσωπικά.
Γιατί όμως δεν πείθει; Δεν πείθει επειδή έχουν περάσει ολόκληρες δεκαετίες κατά τις οποίες δεν υπήρξε η πολιτική βούληση για να επέλθει η πολυπόθητη εξυγίανση, το «ιερό δισκοπότηρο» του ελληνικού αθλητισμού πια. Δεν πείθει όμως, όχι μόνον επειδή επικρατούν καχυποψία και αμφισβήτηση της πολιτικής ηγεσίας (όποια κι αν είναι αυτή), αλλά και επειδή, λίγες ημέρες πριν, σε μια κίνηση μοναδικής παλινωδίας, ο ίδιος ο πρωθυπουργός έδειξε πως κάνει βήματα σημειωτόν: «έξω» ο Ζαγοράκης (και ορθά: ενήργησε ως οπαδός συλλόγου και όχι ως ευρωβουλευτής), «μέσα» η νομοθετική ρύθμιση για να μην υποβιβαστεί ο ΠΑΟΚ.
Τι μήνυμα δόθηκε από αυτή την κίνηση, την οποία η κυβέρνηση, και χθες, διά στόματος Κυρ. Μητσοτάκη, προσπάθησε να πείσει πως έγινε για να «μη χωριστεί η χώρα στα δύο»; Πως όσα λέμε και κάνουμε απλώς δεν τα εννοούμε στα σοβαρά. Οτι γίνονται για επικοινωνιακούς λόγους και όχι για την ουσία.
Εάν αύριο προβεί σε αποκλεισμούς και διακοπή ο κ. Μητσοτάκης, τι νομίζει πως θα συμβεί; Δεν υπάρχει και τότε κίνδυνος να κοπεί η χώρα στα δύο ή να καεί κ.λπ.;
Δεν υπάρχει τρόπος να σπάσει το απόστημα παρά μόνον αν μπει νυστέρι και οινόπνευμα. Αφού φέραμε ώς εδώ τη χώρα, θα χορέψουμε τώρα όλοι μαζί. Αλλος τρόπος δεν υπάρχει. Εκτός κι αν αφήσουμε αυτή τη νοσηρή κατάσταση να χρονίσει κι άλλο, ώσπου απλώς το ελληνικό ποδόσφαιρο αργοσβήσει. Είναι και αυτή μια κάποια λύσις. 
Ηλ. Μαγκλίνης-Καθημερινή