Ο θάνατος σου, η εξουσία μου

Ο πληρέστατος ορισμός του οπορτουνισμού. Ποιος είναι; Να είσαι Κυριάκος Μητσοτάκης. Να έχεις περιορίσει και να έχεις σχεδόν «στραγγαλίσει» τον COVID-19. Να έχεις σώσει χιλιάδες ζωές με την αμεσότητα, την αυστηρότητα και την αποτελεσματικότητα των μέτρων σου.

Να έχεις ορθώσει αδιαπέραστο τείχος σε κοπάδια μεταναστών και προσφύγων. Να έχεις εξασφαλίσει καμιά τριανταριά και πλέον δισ. από τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Να έχεις κερδίσει 20 πόντους διαφορά από τον ταχαριστερό Τσίπρα. Και έτσι να σχεδιάζεις εκλογική αναμέτρηση συντόμως, αμέσως μετά το καλοκαίρι.
Οι άνθρωποι από το περιβάλλον του Κυριάκου επιμένουν σ’ αυτό το σενάριο με τα γνωστά και αυτονόητα επιχειρήματα: φυσικά, στέλνουμε τον Τσίπρα αδιάβαστο στο καναβάτσο. Φυσικά, μετά από μια τέτοια εκλογική συντριβή τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα αναλώνονται σε μια άνευ προηγουμένου εσωστρέφεια. Φυσικά, αυτή η συντριβή και αυτή η εσωστρέφεια θα καταλήξουν σε πλήρη αμφισβήτηση των ικανοτήτων και της χαρισματικής προσωπικότητας του Τσίπρα. Φυσικά έτσι, μετά από έναν τέτοιο εκλογικό θρίαμβο, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα αντιμετωπίσει καλύτερα θωρακισμένη τα προβλήματα και τις αναταράξεις που θα προκαλέσει η επερχόμενη οικονομική ύφεση. Και φυσικά, μετά από έναν τέτοιο εκλογικό θρίαμβο θα ενισχυθεί η ηγεμονική παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το διά ταύτα είναι απλό. Μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Και η αντιπολίτευση σε κατάσταση νεκροφάνειας. Και το κόμμα με λυμένα χέρια σε κατάσταση θριάμβου και απόλυτης κυριαρχίας. Κυριάκο, προχώρα! Σε θέλει όλη η χώρα! Τέτοια ευκαιρία μία στα χίλια χρόνια!

Ομως οι φανατικοί αυτού του οπορτουνιστικού και μυωπικού σεναρίου αφαιρούν και εξαιρούν από τους απλοϊκούς, τους παιδαριώδεις και τυχοδιωκτικούς υπολογισμούς τους μερικά κρίσιμα σημεία.

Το πρώτο, πως έτσι ο Κυριάκος θα αποδείξει με εκκωφαντικό τρόπο ότι εκμεταλλεύεται τις περιστάσεις, πως διευκολύνθηκε από τον εγκλεισμό και την πανδημία. Και πως όλα αυτά τα ανθρώπινα κρούσματα, όλοι αυτοί που έχασαν τη ζωή τους, όλος αυτός ο τρίμηνος φόβος και ο ανεξέλεγκτος τρόμος κατέληξαν εφαλτήριο για τη δική του βολή, τη δική του εξουσιομανία και τα δικά του μικροκομματικά συμφέροντα. Ο θάνατός σου η εξουσία μου.

Το δεύτερο, πως έτσι, όπως είθισται σ’ αυτό τον έρμο πολιτικό τόπο, όλα θυσιάζονται στον βωμό των προσωπικών, ιδιοτελών, παραταξιακών συμφερόντων. Με έναν λόγο, ο Κυριάκος θα συνεχίσει να διαιωνίζει το προπατορικό αμάρτημα της νεοελληνικής πολιτικής πραγματικότητας. Και μάλιστα σε καιρό πανδημίας, θανάτου και τρόμου. Ακόμα χειρότερα.

Το τρίτο, πως αυτό που πρυτανεύει στους συλλογισμούς και τους ιδιοτελείς, μυωπικούς υπολογισμούς όλων αυτών των καλοθελητών δεν είναι το συμφέρον της πατρίδας και των πολιτών. Το πρώτο, το αδιαπραγμάτευτο και ολότελα ιδιοτελές συμφέρον είναι αφιερωμένο μόνο στο κόμμα, στην παράταξη και τον αρχηγό. Ο θάνατός σου η εξουσία μου.

Και το τέταρτο, και ακόμα χειρότερο. Φαντάσου, λέει, να έχει προκηρυχθεί η προεκλογική περίοδος και αίφνης από το πουθενά, λόγω επέλασης τουριστών, να επανακάμψει ο κορωνοϊός, να πολλαπλασιαστούν τα κρούσματα, να διευρυνθεί ο κύκλος των νεκρών. Και την ίδια στιγμή ο Κυριάκος να περιφέρεται από γειτονιά σε γειτονιά και από πόλη σε πόλη ζητώντας την ψήφο σου. Καλύτερο πεσκέσι, καλύτερο και πιο ακριβό και πολύτιμο δώρο προς τον Αλέξη δεν υπάρχει απ’ αυτό. Τουτέστιν, πήγες για μαλλί και βγήκες κουρεμένος.

Εγώ στη θέση του όχι μόνο θα διέψευδα όλες αυτές τις φήμες περί πρόωρων εκλογών, αλλά από πάνω θα επαναξιολογούσα όλους αυτούς τους καλοθελητές με την εξής απλή σκέψη: Μπας και το κάνουν επίτηδες; Μπας και θέλουν το κακό μου; Μπας και πίσω απ’ αυτές τις συμβουλές κρύβεται παγίδα υποβάθμισης και «εξαφάνισής» μου; Γιατί, ως γνωστόν, χειρότερος από τον εχθρό μου ο «φίλος» που παριστάνει τον κολλητό μου. Οποιος σκάβει τον λάκκο του άλλου πέφτει μέσα ο ίδιος! 
Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ