Λαϊκισμός

Αμα το λέω εγώ. Οι άνθρωποι κάνουν αντιπολίτευση για τα μπάζα. Αντιπολίτευση του ό,τι να ‘ναι. Με μπόλικο λαϊκισμό για την… παρασκευή του εμβολίου κατά της πανδημίας στην Ελλάδα, του απάντησαν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, φαρμακοβιομήχανοι, ότι ξέρεις πρόεδρε αυτό δεν μπορεί να γίνει, δεν έχουμε ούτε τις πρώτες ύλες, ούτε τον προηγμένο τεχνολογικά εξοπλισμό και επιπλέον δεν έχουμε και τις επενδύσεις των πολλών εκατομμυρίων, ίσως και δισ. που απαιτούνται για να κατορθώσουμε, ας πούμε, να φτάσουμε στο επίπεδο της Pfizer, προκειμένου να είμαστε σε θέση να παραγάγουμε το εμβόλιό της. Εκείνοι τα είπαν, εκείνοι τα άκουσαν.

Γιατί από τα μεγάλα αφτιά του προέδρου, μια που μπήκαν, μια που βγήκαν. Ο άνθρωπος είναι αλλού, και όντας αποφασισμένος να συντηρήσει την παπάτζα, επιμένει στη «γραμμή»: την «πέφτει» στην κυβέρνηση που δεν κάνει τίποτε για να εξασφαλίσει την πατέντα αλλά και τη συνταγή για την Ελλάδα, με αποτέλεσμα να μην εμβολιάζεται ο πληθυσμός, να αρρωσταίνει και να πεθαίνει – άρα φταις εγκληματία Μητσοτάκη. Απίθανος; Όχι, λαϊκιστής απίθανος. Και ιδού γιατί:

ώρες πολλές, μετά την παταγώδη διάψευση όσων ισχυριζόταν για το εμβόλιο και την παραγωγή του στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα δηλαδή, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καλούσε τον Κυρ. Μητσοτάκη να απαντήσει αν «Θα θέσει στην αυριανή (χθεσινή) του επίσκεψη στην Πορτογαλία το θέμα για άρση του καθεστώς των πατεντών στον προεδρεύοντα της ΕΕ, Πορτογάλο πρωθυπουργό»;

Ακυροι; Ασχετοι; Εκτός τόπου και χρόνου; Ο,τι και να πεις, μέσα είσαι…

(Και αγράμματοι; Αυτή η γενική «του καθεστώς», βγάζει μάτι ρε παιδιά…)

Ομπρέλα

Το θέμα δεν είναι ότι τα λέμε μόνο εμείς. Αρχισαν πλέον να τα λένε και οι δικοί του. Που τον κατηγορούν ότι κάνει αντιπολίτευση προχειρολογώντας, ότι δεν προετοιμάζεται σοβαρά, ότι εισπράττει συνεχώς ήττες στο επίπεδο των προτάσεων που διατυπώνει, και πως στην ουσία έχει μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «ουρά της Δεξιάς».

Για την ακρίβεια, αυτά διακινούν ήδη κάτι φιλαράκια, που μετέχουν στην Ομπρέλα, στη νέα φράξια στο εσωτερικό του κόμματος, απηυδισμένοι οι άνθρωποι από το γεγονός ότι ο πρόεδρος Αλέξης, ο λατρεμένος πρόεδρος Αλέξης, οδηγεί το κόμμα από τη μια ήττα στην άλλη, με αποτέλεσμα ενώ έχει – κατά την άποψή τους – δημιουργηθεί στη χώρα μια ασφυκτική κατάσταση με την πανδημία, εξαιτίας των «εγκληματικών ευθυνών» του Μητσοτάκη προσωπικά (δεν υπάρχουν οι μπαγάσηδες στην ανάλυση) και της κυβέρνησής του γενικότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει τίποτε από τη φθορά αυτή εξαιτίας της ανεύθυνης αντιπολίτευσης του προέδρου.

Βαριές σκέψεις, που σύντομα, φοβάμαι (φοβάμαι, πολύ…) θα μετουσιωθούν σε δηλώσεις. Γιατί πόσο να κρατηθούν και αυτοί οι άνθρωποι; Κάνουν υπομονή τόσους μήνες, πόσους ακόμη;

Απάντηση

Θα συνιστούσα προς αυτή την κατεύθυνση και μια νέα… υπομονή. Και μια νέα περίοδο χάριτος για τον πρόεδρο. Διότι ο πρόεδρος έχει σου λέει, η άλλη πλευρά στρατηγική. Δεν θέλει να του χρεώσουν ότι κάνει αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και πως – παρ’ όλα όσα λάθη έχουν μεσολαβήσει από πλευράς κυβέρνησης – δεν σέβεται την προσπάθεια που γίνεται για να περιοριστούν οι επιπτώσεις της πανδημίας. Είναι μια στρατηγική, που πρέπει να πω σήμερα που μιλάμε δεν είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού – αμφιβάλλω εάν είναι και μέσω μικροσκοπίου, αλλά με αυτά ποτέ δεν ξέρεις. Σημασία έχει, εδώ θέλω να καταλήξω, ότι οι άνθρωποι που είναι γύρω από τον πρόεδρο Αλέξη (όσοι τέλος πάντων του έχουν απομείνει, και δεν έχουν διασκορπιστεί εδώ κι εκεί) ετοιμάζουν κείμενο με το οποίο θα καταγγέλλουν τους άλλους (της νεοσύστατης Ομπρέλας και της κίνησης ΡΕΝΕ) ότι υπονομεύουν την προσπάθεια για να ανατραπεί η Δεξιά και να επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Το κείμενο βρίσκεται στη φάση της κατάρτισης, και όπως είναι λογικό, πριν δοθεί στη δημοσιότητα θα τεθεί υπ’ όψιν του προέδρου Αλέξη προς έγκριση.

Παιδιά δεν είναι ωραία πράγματα αυτά – το επισημαίνω, για να μη λέτε μετά ότι δεν σας προειδοποίησα…

 Γ.Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ