Ο ΣΥΡΙΖΑ κατανοεί ότι έχει περιπέσει σε κατάσταση πολιτικής αφάνειας. Πασχίζει αγωνιωδώς να ακουστεί, αλλά μιλάει ή όχι, καταγγέλλει ή όχι, η φωνή του φτάνει αχνά στο εκλογικό σώμα (επεξηγούμαι βέβαια ότι αναφερόμαστε στο τελευταίο 19μηνο. Το μέλλον άδηλον).
Στην ανάγκη του να βρεθεί στον αφρό ο Αλέξης επισκέφθηκε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να ζητήσει… Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών για την αντιμετώπιση της πανδημίας! Μοναδική πρωτοτυπία, ουδείς άλλος αρχηγός αντιπολίτευσης στον πλανήτη το διανοήθηκε. Ακόμη και σε χώρες με πολύ περισσότερους θανάτους από την δική μας.
Γιατί οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί και αποδεικτικοί. Ο ανανεωμένος χάρτης του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Ασθενειών που καταγράφει την επέλαση του κορονοϊού, δείχνει τη χώρα μας μαζί με τη Νορβηγία, να είναι οι μοναδικές πράσινες χώρες ή έστω αυτές που ακόμη δεν έχουν κοκκινήσει. Μπορεί να κοκκινήσουμε στο
τρίτο κύμα, αλλά εμφιλοχωρεί το «μπορεί». Ως εκ τούτου η πρωτοβουλία Τσίπρα είναι εν κενώ.Σαφώς η κυβέρνηση έχει δώσει το δικαίωμα - λόγω όχι έργω - να φαίνεται ότι περνάει κάτω από τον πήχη. Έχει επιδείξει μοναδική αυτοχειριαστική επικοινωνιακή στρατηγική. Η αριθμητική πληρότητα των εμβολιασμών εξαρτάται, ως γνωστόν, από τις ευρωπαϊκές συμβάσεις. Όμως με τις κατά καιρούς λεόντειες δηλώσεις των κυβερνητικών, μοιάζει σαν να φταίει αυτή που δεν μας έχουν κατακλείσει σωρηδόν τα εμβόλια!
Σαφώς επίσης θα πρέπει να εξηγήσει και το δημοσίευμα του Politico για χώρες που ενδέχεται να έχουν αγοράσει λιγότερα εμβόλια της Moderna και στις οποίες μας περιλαμβάνει.
Ωστόσο τα Συμβούλια Πολιτικών Αρχηγών γίνονται σε στιγμές που η χώρα βρίσκεται σε ιστορικά σταυροδρόμια. Ένα από αυτά συγκάλεσε και ο ίδιος, μετά το αστείο δημοψήφισμα (αστείο με τους όρους που διεξήχθη), για να τον βοηθήσουν οι πολιτικοί αρχηγοί να μείνει η χώρα στο ευρώ και αυτός στην εξουσία (και την ίδια στιγμή το υπόγειο του Μαξίμου τους χαρακτήριζε τρόικα εσωτερικού). Ο ίδιος ωστόσο δεν το συγκάλεσε πριν αρχίσει η διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό…
Στη προχθεσινή του πρόταση ήταν λογικό να «φάει πόρτα». Ευγενώς φερόμενη η Πρόεδρος της Δημοκρατίας του τόνισε τα αυτονόητα: Ήτοι «την ανάγκη μίνιμουμ εθνικής συνεννόησης και ομοψυχίας, γιατί πέρα από πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, αυτό που έχει σημασία αυτή την ώρα είναι να προστατεύσουμε τις ζωές συνανθρώπων μας».
Του υπενθύμισε δε, ότι είναι μια πρωτόγνωρη δοκιμασία για όλον τον κόσμο, και ότι εξαιτίας των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και των συνεχών μεταβολών και δεδομένων, παρατηρούνται λάθη και παραλείψεις. Του επεσήμανε επίσης ( για να μην χρησιμοποιήσουμε το κακόηχο «τον άδειασε»), ότι βλέποντας και τις άλλες χώρες «δεν υπάρχει δυστυχώς ευθεία οδός για την αντιμετώπιση της πανδημίας».
Αν η Πρόεδρος, λόγω της θέσης της, του έκανε σαφές με αβρότητα το άστοχο του αιτήματος, με άμεσο λόγο το έκανε ο εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ Παύλος Χρηστίδης: «Δεν είναι θέμα συμβουλίου πολιτικών αρχηγών η πανδημία. Ο φυσικός χώρος γι’ αυτή την συζήτηση είναι η Βουλή, και γι’ αυτό όσο μας αφορά, καταθέτουμε επίκαιρη ερώτηση της Προέδρο του ΚΙΝΑΛ στον Πρωθυπουργό, για το θέμα».
Το άγχος του Τσίπρα να ακουστεί, διεφάνη και με την προσωπική του επίκληση περί ανάγκης παρέμβασης εισαγγελέως, με αφορμή την ασαφή διατύπωση του 'Αδωνι Γεωργιάδη σχετικά με τα - μη - μέτρα κατά την γιορτή του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη. Εντάξει ο Άδωνις έχει… τον ακράτητο στα social media και θα πρέπει να το κοιτάξει. Αλλά η φράση του ότι δεν την απαγορεύσαμε παρότι μας συνιστούσαν κάποιοι λοιμωξιολόγοι (εννοούσε τους «παραθυρόβιους» στην τηλεόραση, όχι την αρμόδια Επιτροπή), θεωρήθηκε εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ως… ομολογία εγκλήματος!
Μα ακόμη και η Επιτροπή να το είχε συστήσει, τις ίδιες ημέρες η Θεσσαλονίκη ήταν παντού «τραπεζάκια έξω». Δεν ήταν μόνο η γιορτή η αιτία. Και μια κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να προσμετρά και τις οικονομικές επιπτώσεις των πράξεων της στον λαό μιας περιοχής. 'Εχουν και οι εργαζόμενοι ανάγκες.
Τι δουλειά είχε να παρέμβει σε πολιτικές αποφάσεις ο εισαγγελέας; Απλώς ο Τσίπρας λειτούργησε στο πνεύμα του βουλευτή του κ. Γιαννούλη. Θέλησε να πείσει το πανελλήνιο ότι η κυβέρνηση δολοφονεί ανθρώπους!
Αναμενόμενο είναι όταν ένα κυβερνητικό κόμμα βρίσκεται στην αντιπολίτευση να βρεθεί σε άνυδρο τοπίο. Θυμόμαστε την Ντόρα Μπακογιάννη, όταν έχασε τις εκλογές η ΝΔ το 2009 να λέει ότι μπροστά της έχει να περάσει έρημο (βέβαια τελικά την έρημο τότε την πέρασε ο Γιώργος Παπανδρέου για άλλους λόγους).
Την ίδια έρημο λογικό είναι να περνάει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντί όμως να αναδιοργανωθεί ιδεολογικά, πολιτικά και προγραμματικά, μήπως τον ξανακούσει (οψέποτε) ο κόσμος, πετάει φωτοβολίδες οι οποίες τελικά φωτίζουν την πολιτική ανωριμότητα και την έκδηλη επικοινωνιακή του αγωνία να δηλώσει παρών.
Ενίοτε όμως αυτή η προσπάθεια συμβάλλει στην περεταίρω αγνόηση,
γιατί οι φωτοβολίδες μετά τη στιγμιαία λαμπερή τροχιά τους δεν αφήνουν
το ελάχιστο ίχνος. Σβήνουν στη γενική αδιαφορία, όπως και πρόταση για
Συμβούλιο Αρχηγών, ή όπως και η ανεκδιήγητη πρόταση για υπουργό Υγείας
κοινής αποδοχής.
Γ. Σιδέρης-liberal.gr
καλα δεν τον λυπαται κανενας απο το κομμα του ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αναδειξη του Τσίπρα σε ηγέτη της Αριστεράς αποκάλυψε το μύθο αυτής της ιδεολογίας. Οι απόψεις και αναλύσεις για το προσδιορισμό της αριστεράς, πως το τάδε είναι Αριστερά ή το δεινά δεν είναι Αριστερά,είναι ανοησίες. Που όμως έχουν στοιχίσει εκατομμύρια θύματα, ακριβώς επειδή όσοι ξέφευγαν από τα καλούπια του μαγικού αριστερού εκμαγείου έπρεπε να εξαλειφθούν. Οι ανοησίες στις παρέες είναι συχνά διασκεδαστικές, στην ιστορία όμως κοστίζουν ακριβά, πολλές φορές μάλιστα πληρώνονται με ανθρώπινα θύματα. Όποιος ξεφεύγει από τα καλούπια του αριστερού εκμαγείου καταδικάζεται ως «προδότης» ή ως «συμβιβασμένος» και έχει την τύχη των προδοτών και των συμβιβασμένων. Ή εμείς ή αυτοί.Όσοι, ωστόσο, αναλώνονται να αποδείξουν αν οι ριζοσπάστες ή οι σοσιαλδημοκράτες, ή οι μαοϊκοί ή οι σταλινικοί, ή οι κομμουνιστές ή οι ρεφορμιστές, ή οι συριζαίοι ή οι δημοκρατικο-συμπαραταξιακοί είναι αριστεροί ή όχι, εμπλέκονται σε μια μεταφυσική αντίληψη για το τι είναι Αριστερά. Θεωρούν πως η Αριστερά είναι κάτι σαν εκμαγείο στο οποίο κανείς χύνει ένα ρευστό υλικό και περιμένει αυτό το υλικό να πάρει το σχήμα του εκμαγείου. Αν το υλικό είναι πολύ αφαιρεί λίγο, αν είναι λίγο προσθέτει μερικές δόσεις. Μην έχουμε αυταπάτες γιστι Αριστερά και η Δεξιά δεν υπάρχουν παρά μόνο σε σχέση η μια με την άλλη και αντλούν πνοή από τις αντιπαραθέσεις και τις αλληλεπιδράσεις τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα γίνεται κατανοητή η συγκατοίκηση και η αποδοχή ετερόκλητων σχημάτων στο Σύριζα, Καμμένος, ή στη ΝΔ,
πολιτικών της Αριστεράς.
Αρκετά το παραμύθι γιατί ο σύγχρονος τρόπος ζωής ωθεί τις ιδεολογίες στη γωνία και περιορίζει την εξάρτηση του πολίτη από το κομματισμό. Δεν θέλεις κομματαρχη να βάλεις τηλέφωνο,να σύνδεσης τη ΔΕΗ, να δεις τον εφορα,
να εκδωσεις οικοδομική άδεια ή δημόσια έγγραφα .
Ένα απλό τηλέφωνο των 100€
αντικατέστησε όλες τις παραπάνω πελατειακές δραστηριότητες με τους πολιτικούς, και έπεται συνέχεια.