Όλοι γνώριζαν, δηλαδή τι γνώριζαν; Κάτι είχε πάρει το αφτί τους, κάποιος, βρε παιδί μου, τους είχε ενημερώσει, κι ύστερα ήταν και κάποιος άλλος που κάπου κάτι είπε, καταλαβαίνεις πώς γίνονται αυτά. Επειτα άμα δεν έχει γίνει κάτι μπροστά σου, μπορείς να πεις; Δεν μπορείς. Και κάπως έτσι περνούσαν οι μέρες, περνούσαν οι εβδομάδες, οι μήνες, τα χρόνια, και «αυτό», άρχισε να γίνεται συνήθεια, νόμος, αρχή και κανόνας. Αν θέλεις να πας μπροστά στο θέατρο, και από κρεβάτια θα περάσεις, και κώλο θα στήσεις που λέει ο λόγος – το ‘λεγε ο «νόμος», ο «κανόνας», η «αρχή», που ήταν και βασική. Και κανείς δεν μίλησε. Τότε που έπρεπε. Τότε και εκεί. Μήπως και γλιτώσει κανένα παιδί στη συνέχεια, κανένα κορίτσι, που το ‘χε ονειρευτεί από μικρό πως θα γίνει μια «Βουγιουκλάκη», μια «Τζένη Καρέζη», μια «Ζωή Λάσκαρη».
Δεν ξέρω τι θα βγει στο τέλος από αυτή την ιστορία της Λιγνάδης και Σία ΟΕ που βασίλεψε επί χρόνια στο ελληνικό θέατρο, και έστρωσε την καριέρα πολλών και διαφόρων πάνω σε στρώματα και σε καναπέδες. Αν πιστέψω τον Αλέξη Κούγια που έχει την ευφυΐα της αλεπούς και την εμπειρία 50 χρόνων στη δικηγορία «τίποτε δεν θα βγει, γιατί τίποτε δεν υπάρχει». Εκτός κανόνα. Εκτός νόμου. Εκτός (βασικής) αρχής. Και μπορεί ο επικεφαλής αυτής της «εταιρείας» του τρόμου, της λαγνείας και της διαστροφής να πάει ή να μην πάει φυλακή – μικρή σημασία έχει. Για μένα το
χειρότερο, το πιο μεγάλο έγκλημα που έχει γίνει με αυτή την υπόθεση είναι ότι στον βόθρο που κολυμπούν όλοι αυτοί, θύτες και θύματα αλλά και «θύματα», πνίγηκαν και τα όνειρα παιδιών, πολλών παιδιών να ασχοληθούν με την αρχαιά τέχνη τού να ποιούν «ήθος»Το κρυφτούλι τελειώνει
Αυτό είναι το έγκλημα. Και υπάρχει και ένα δεύτερο μεγάλο έγκλημα. Είναι η προσπάθεια που γίνεται από διάφορες πλευρές να προστατευθούν κάποιοι, την ίδια ώρα που ρίχνονται στην πυρά άλλοι σαν κι αυτούς. Γιατί όσο είναι ένοχοι συγκάλυψης κάποιοι επειδή δεν έκαναν ό,τι έπρεπε να κάνουν για να σπάσει το απόστημα που κατατρώει το σώμα του θεάτρου και του κινηματογράφου τόσα χρόνια, άλλο τόσο είναι και κάποιοι οι οποίοι δίνουν μάχη να συγκαλύψουν άλλους ίδιους ή χειρότερους με τους πρωταγωνιστές των ημερών. Και το κάνουν τόσο άγαρμπα όλο αυτό. Πετώντας την μπάλα στην εξέδρα, και δημιουργώντας την αίσθηση ότι το πρόβλημα είναι εκεί που εκείνοι δείχνουν, εκεί που πέταξαν την μπάλα. Κι όχι δίπλα τους, στον αυλόγυρό τους, ανάμεσα στους ανθρώπους που συναναστρέφονται, που γελάνε με τα αστεία τους, που τους συμβουλεύουν.
Αυτό είναι το έγκλημα, και αυτή είναι η τραγωδία της ελληνικής πολιτικής ζωής – δυστυχώς…
(Αλλά ας είναι βέβαιοι, ότι ΑΥΤΟΣ, αυτή η λέρα του καλλιτεχνικού κόσμου, που προστατεύουν, δεν θα τα καταφέρει τελικά να μείνει στο απυρόβλητο…
Εκβιασμός
Το άλλο θέμα των ημερών, είναι η υπόθεση Κουφοντίνα. Οπου κυβέρνηση και αντιπολίτευση διασταυρώνουν τα ξίφη τους για τον λεβέντη αυτόν, που με το πιστόλι στο χέρι σκότωσε 11 ανθρώπους και με τη συνδρομή του οι ημίτρελοι της 17 Νοέμβρη σκότωσαν άλλους 14. Για ένα άτομο δηλαδή που όχι μόνο αμετανόητο είναι, αλλά και προκάλεσε τεράστια ζημιά στον τόπο, σχεδόν επί τρεις δεκαετίες, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση δεν καταφέρνουν να ομονοήσουν.
Για το τι είναι ο Κουφοντίνας και ποιο ακριβώς είναι το αίτημα για το οποίο εκβιάζει τη συντεταγμένη πολιτεία με την απεργία πείνας του.
Επειδή λοιπόν θεωρώ ότι λίγο-πολύ έχει χαθεί η μπάλα, θα αναφέρω μερικά πράγματα, για να καταλάβουμε όλοι περί τίνος πρόκειται. Σύμφωνοι; Σύμφωνοι. Ο Κουφοντίνας λοιπόν είναι ένας κατά συρροή δολοφόνος, ο οποίος στο όνομα μιας ιδεοληψίας την οποία υπηρετούσε αυτός και μερικοί άλλοι βλαμμένοι σαν κι αυτόν, σκότωσε αθώους ανθρώπους. Δικάστηκε και καταδικάστηκε. Τώρα κάνει απεργία πείνας γιατί δεν θέλει να είναι φυλακισμένος στις φυλακές του Δομοκού, αλλά στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου είναι φυλακισμένοι και οι φίλοι του. Και ερχόμαστε στο επίμαχο; Υπάρχει χώρα στον κόσμο (όχι πολλές, μία να μου αναφέρει κάποιος) όπου καταδικασμένος και μάλιστα για ειδεχθή, κατά συρροή, εγκλήματα, έχει το δικαίωμα να διαλέξει τη φυλακή που κρατείται; Την ποιότητα του κελιού του; Το στρώμα στο οποίο θα κοιμάται; ΔΕΝ υπάρχει.
Μόνο στην Ελλάδα αναπτύσσονται αυτές οι γελοίες θεωρίες. Διάβασα ας πούμε, τη δήλωση 888 (τι αριθμός!) νομικών, που τάσσονται υπέρ του αιτήματος Κουφοντίνα. Μπορεί κάποιος από τους δικηγόρους αυτούς να μας υποδείξει έναν πελάτη του, που πήγε φυλακή, αλλά πριν οδηγηθεί σε αυτή να εξέφρασε προτίμηση για το πού θέλει να πάει; Εναν, όχι πολλούς. Τι παραμύθια είναι αυτά. Και σε ποιους τα λένε; Γιατί πρέπει να μας περνάνε για βλάκες για να λένε κάτι τέτοια..
Εκβιασμός ΙΙ
Προσωπικά θέλω να ελπίζω ότι η πολιτεία θα κάνει αυτό που πρέπει, και αυτό που πρέπει υπαγορεύεται από τους νόμους – κανείς δεν μπορεί να εκβιάζει με την ίδια του τη ζωή. Κανείς. Και κανείς επίσης δεν μπορεί να μιλάει για λογαριασμό του. Ούτε προς τη μια ούτε προς την άλλη πλευρά. Γιατί άκουσα, πως μια ορισμένη πλευρά, συστήνει στον Κουφοντίνα να επιμείνει «ως το τέλος», διότι με τον τρόπο αυτόν, οι άλλοι θα κάνουν πίσω, και άρα αυτός θα μεταβληθεί σε «γνήσιο λαϊκό ηγέτη».
Υπάρχουν και κάποιοι ακόμη πιο ιταμοί: που παρακαλάνε να πεθάνει ο Κουφοντίνας εμμένοντας στην άθλια επιλογή του, για να καεί η Αθήνα από τους μπαχαλάκηδες – προκειμένου να τιμηθεί ο «ήρωας» -, να παρέμβει η Αστυνομία για να αποτρέψει τις καταστροφές, και μέσα από το μπάχαλο που θα προκληθεί να έχουμε κάτι αντίστοιχο με τα «Δεκεμβριανά» του 2008. Οι άρρωστοι αυτοί, που έχουν γνωστή πολιτική ταυτότητα, δεν διστάζουν να εξωτερικεύσουν τις αναλύσεις τους για να αποδείξουν πόσο ευάλωτο είναι το πολιτικό κλίμα, και η καταγραφόμενη από τις δημοσκοπήσεις κυριαρχία Μητσοτάκη.
Πρώην κυβερνητικό στέλεχος, που «τίμησε» με την παρουσία του τις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ, έλεγε σχετικά σε κολλητό μου ότι «αν κάνει το λάθος η κυβέρνηση και αφήσει τον Κουφοντίνα να πεθάνει, θα προκληθεί τέτοιος σεισμός που θα πάνε περίπατο και το προβάδισμα της ΝουΔου και η ηγεσία Μητσοτάκη».
Υπενθυμίζω και σε αυτόν, και σε όσους σκέφτονται ανάλογα, ότι η μακαρίτισσα η Θάτσερ, που είχε να αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο με έναν δολοφόνο του ΙRΑ ονόματι Μπόμπι Σαντς, όχι μόνο δεν έκανε πίσω, αλλά είχε και την κοινωνία μαζί της που της έλεγε, μην κάνεις πίσω!
Και δεν έκανε. Διότι μια οργανωμένη πολιτεία δεν υποκύπτει ποτέ στους εκβιασμούς.
Γ. Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ
Τουτη τη τελευταια Κυριακη του Φλεβαρη του 2021, μολις δυο μηνες αφ~οτου αρχισε να κυλαει ο 22ος αιωνας, τολμω κ.Βασιλη Αξελη να κανω μια παρακληση στο Πελασγια blogspot, το οποιο με απολυτη συνεπεια και αρχοντια διαχειριζεστε.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα τοσα χρονια που διαβαζω το Πελασγια blogspot `κεινο που λειπει διπλα στα σχολια και αρθρα για τα εργα και τις πραξεις των εκαστοτε κυβερνησεων και πολιτικων αντιπροσωπων μας στη Βουλη, ειναι τα καποια αρθρα και σχολια για τους τοπικους/δημοτικους αρχοντας μας και κυριως συζητησεις και γνωμες για το που τραβαμε σαν τοπικη ανατολικη περιφερεια και πως μπορουμε να
αναδειξουμε τα επι μερους τοπια στα χωρια μας και να ανοιξουμε μια συζητηση προσανατολισμου! Ετσι νομιζω οτι λειπει μια συζητηση επικοδομητικη με τον κοσμο/τουςδημοτες με θεσεις και αντιθεσεις για το τι λειπει στη περιοχη μας, τι αλλο και περισσοτερο μπορουμε να κανουμε/να αναδειξουμε απο ο,τι γινεται σημερα !!
Για πολλους λογους και πολλα χρονια και τα τοπικα συμβουλια κομματοποιηθηκαν, μ ~αποτελεσμα και οι τοποι μας να παραμενουν στασημοι!Συναμα ατομα που αναλαβαν κοινοτηκες θεσεις υστερουν σε πολλα , δεν εχουν μερακι , ιδεες, οθολογισμο κλπ!! Παραδειγμα , ακομα τα καλωδια της ΔΕΗ περναν στα χωρια μας μεσα η κοντα στα φυλλα των δενδρων και πανω απο οικοπεδα κλπ!!
Με συγχωρειτε που δεν γραφω για τον Κοφοντηνα σημερα , αυτο ειναι θεμα της κεντρικης κυβερνησης κι οχι για μενα, ενος πολιτη απο ενα ομωρφο αλλα ξεχασμενο χωριο της Φθιωτηδας !!
Αγαπητέ μου έχω κάνει όρκο ότι για τα Δημοτικά πράγματα να μην γράφω. Όταν έγραφα ότι ο ηθοποιός δεν έβαλε ούτε ένα πετραδάκι στον έρημο αυτό τόπο δεχόμουν επιθέσεις.
ΔιαγραφήΓια να αναδείξουμε κάτι όπως λες πρέπει και κάτι να γίνεται.Δυστυχώς με τον νόμο του Καπαοδίστρια και μετά του Καλλικράτη όλες οι αρμοδιότητες έχουν μεταφερθεί στους κεντρικούς Δήμους.Τα χωριά έχουν γονατίσει από τον μαρασμό, δεν κινείται τίποτα. Μακάρι να γινόταν κάτι και τότε θα το τόνιζα πρώτος. Καλό σου απόγευμα.
Στα καμια 40/50 παλια πετροχτιστα σπιτια του χωριου μου κ. Βασιλη Αξελη ,που σπεπαζουν τις ανατολικες λοφοπλαγιες που κατεβαινουν τη κατηφορια απο τα ψυλωτερα της Ορθρυς, ζουνε σημερα λιγωτερα απο 10 σχολοπαιδα. Τα περισσοτερα απ~αυτα ειναι Αλβανακια!
ΔιαγραφήΟ τοπος ειναι πανεμορφος, φωτεινος κι ολημερις μπορεις να βλεπεις το ανατολικο μερος του Μαλιακου ως μεσα στο γαλαζιο διαυλο π~ ενωνει το Μαλιακο με το Αιγαιο,αναμεσα τις νοτιες βραχωδεις ακτες της Νταπιας και τις βορειες πευκοσκεπασμενες πλαγιες της Ευβοιας.
Οι δυο χωριανοι καμποι δυτικα κι ανατολικα με τις λοφοσειρες αναμεσα τους
με το χωριο πανω τους χτισμενο, ειναι ευφοροι και σκεπασμενοι με λιοπεριβολα, πολλα απο αυτα ομως εγκατελειμενα !
Στα δυο καφενεια της πλατειας ζητημα αν θα συνατησεις μια μικρη παρεα νεων και δυο τρεις γεροντους να σιγοροφουν το καφε τους!
Νεκρα παντου πο χρονια και οχι μοναχα τωρα, λογου του κορωνοιου!
Αυτη ειναι η σημερινη καταντια σ~ενα απο τα πλουσιωτερα κεφαλοχωρια στην Φθιωτιδα.
Οι νεοι φυγαν για την Αθηνα, τον υδροκεφαλο της Ελλαδας, κι ερχονται για το Πασχα και Χριστουγεννα για να δουν τους γερασμενους γονεις τους! Μια σοβαρη βιομηχανικη επενδυση δεν εγινε τα τελευταια εικοσι χρονια για να παραμεινουν οι νεοι μας στα χωρια τους!!
Πλανα της κυβερνησης μας για να ξαναζωνεψουν στα χωρια μας δεν εχω ακουσει, και το ερωτημα μου ειναι πως θ~αποφυγει η Επαρχια και τα χωρια μας την ερημωση που καλπαζει , ενω η Αθηνα ολο τρανευει και γιγαντωνει!!
Κείμενο δημοσιογράφου " Όταν αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του ψυχρού δολοφόνου ένοιωσα απέχθεια και οργή για τον Κουφοντίνα. Απέχθεια για την πράξη του και οργή γιατί είχε χαρακτηρίσει τον εν ψυχρώ φόνο του νεαρού σαν «πολιτική παράπλευρη απώλεια» στην ληστεία μιας τράπεζας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέποντας προχτές τον Δημήτρη Κουφοντίνα να βολτάρει αμέριμνος στην άδεια γιορτινή Αθήνα και δίπλα του με επιδεικτική υπερηφάνεια τον γιό του Έκτορα ένοιωσα και πάλι απέχθεια και οργή για τον πατέρα. Αλλά και οίκτο για τον γιό.
Αυτόν τον θλιβερό νεαρό που έχει αλλοτριωθεί τόσο ώστε να θεωρεί «επαναστατική πράξη» το να τινάζει κάποιος εν ψυχρώ τα μυαλά ενός, σχεδόν συνομήλικου του, για να ληστέψει μια τράπεζα.
Οίκτο για την κατάντια του Έκτορα που νοιώθει περήφανος, παραγνωρίζοντας το γεγονός, πως αυτός που τίναξε τα μυαλά στο πάτωμα ενός 28χρόνου φτωχόπαιδου ήταν ο πατέρας του!
Υ.Γ.: Το κείμενο αυτό στη μνήμη ενός άτυχου χωριατόπαιδου, του Χρήστου Μάτη, που κανείς πια δεν θυμάται. Το κείμενο αυτό για τον σπαραγμό των γονιών στην επαρχία που έθαψαν το παιδί τους με μια σφαίρα στο κεφάλι.
Το κείμενο αυτό και για τον θλιβερό Έκτορα, γιό του αρχιεκτελεστή, που δεν έχει ιδέα από την κρύα ανατριχίλα του θανάτου όταν βλέπεις ένα φτωχόπαιδο με τα μυαλά του χυμένα στο πάτωμα. Μόνο και μόνο γιατί φορούσε στολή και συνάντησε ένα πρωινό τον Δημήτρη Κουφοντίνα…" Το κείμενο αυτό και για τους υποστηρικτές του Κουφιντινα.