Από τα «μνημονιακά» στα «συστημικά» ΜΜΕ

Ουδείς μπήκε στον κόπο να ορίσει τι στην ευχή είναι τα «συστημικά media». Λογικό, διότι έτσι βολεύει καλύτερα. Η μομφή εκτοξεύεται καιρό τώρα, από τότε που η πτωχή πλέον σε ιδέες Αριστερά δανείζεται όρους και συνθήματα από αριστεριστές και αναρχοαυτόνομους· π.χ. «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» κ.ά. Η «συστημική δημοσιογραφία» είναι κάτι σαν τον «φασισμό» της πρώιμης μεταπολίτευσης. Κολλάει παντού και κυρίως σε όσους δεν γουστάρουμε. Μέχρι και ο δεξιός («καραμανλικός μέχρι το κόκαλο» χαρακτηρίζεται) πρόεδρος των φαρμακοποιών Κώστας Λουράντος βγήκε τις προάλλες να καταγγείλει τα «συστημικά κανάλια». «Δεν εννοώ το δικό σας κανάλι, κ. Παπαδάκη», είπε στον ΑNT1! (22.3.2021).

Έτσι επιβεβαιώνεται επί τα χείρω η εκτίμηση του κ. Γιάννη Βούλγαρη ότι «η “Αριστερά” έχει μετατραπεί σε εξάρτημα του λόγου της, σε εκφωνητή των κλισέ που ιστορικά αυτή παρήγαγε, αλλά που σήμερα τον διαχειρίζονται άλλοι με μεγαλύτερη μάλλον αποτελεσματικότητα…»

(«Η Μοιραία Πενταετία», εκδ. Πόλις). Λέμε «επί τα χείρω», διότι η τελευταία εκδοχή της δεν είναι καν εκφωνητής των δικών της κλισέ. Έγινε εκφωνητής των κλισέ που άλλοι –εν προκειμένω αριστεριστές και αναρχοαυτόνομοι– παρήγαγαν.

Μπορεί να μην ξέρουμε ποια είναι τα «συστημικά media», ξέρουμε όμως εξ αντιδιαστολής ποια είναι τα «αντισυστημικά». Είναι κατ’ αρχάς τα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, που διαρκώς καταγγέλλουν τα άλλα για «συστημικά». Είναι και τα υπόλοιπα που του κάνουν τα χατίρια, φοβούμενα ίσως ότι θα χαρακτηριστούν «συστημικά». Το σχήμα είναι απλό: η κυβέρνηση εξ ορισμού λέει πάντα ψέματα και τα ΜΜΕ που θα γράψουν ότι «σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ. 30 αναρχικοί επιτέθηκαν σε άνδρες της ΔΙ.ΑΣ.» είναι «συστημικά».

ADVERTISING

Το «επαναστατικώς ορθόν» είναι ο τρόπος του left.gr: «Τέλος στο παραμύθι Πελώνη δίνουν οι νέες αποκαλύψεις για τις πολλαπλές επισκέψεις του γνωστού τηλεπαρουσιαστή και μάνατζερ στο υπουργείο Εργασίας… [Αυτό] αποτελεί “άδειασμα” της κυβερνητικής γραμμής την οποία εξέφρασε τη Δευτέρα η κυβερνητική εκπρόσωπος, Αριστοτελία Πελώνη, σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση δεν είχε καμία επαφή με τον Μ. Φουρθιώτη» (7.4.2021). Στο κείμενο υπήρχε και link σε άλλο άρθρο του left.gr με τις δηλώσεις της εκπροσώπου: «Εμφανώς σε δύσκολη θέση, η Αριστοτελία Πελώνη περιορίστηκε να πει ότι το Μέγαρο Μαξίμου “ουδέποτε είχε ούτε έχει επικοινωνία καμία με τον συγκεκριμένο κύριο”» (5.4.2021). Τι Μαξίμου, τι κυβέρνηση, τι υπουργείο Εργασίας… Ο «επαναστατικός» μύλος όλα τα αλέθει…

Με όλα αυτά δεν θέλουμε να υπερασπιστούμε τα ελληνικά ΜΜΕ. Εχουμε γράψει πολλάκις στο παρελθόν για τις παθογένειες. Απλώς θέλουμε να τονίσουμε τον ιδιότυπο, διά της λάσπης, εκβιασμό που συνεχίζει να κάνει στους δημοσιογράφους το «σύστημα Κουμουνδούρου». Μετά την κυβίστηση του 2015, δεν μπορούσε να συνεχίσει το παραμύθι των «μνημονιακών ΜΜΕ» και γι’ αυτό συνέχισε να τα συκοφαντεί ως «συστημικά»· και τρέχα γύρευε τώρα τι σημαίνει ο όρος. Λέμε «παραμύθι» διότι, σύμφωνα με τη μόνη ποσοτική έρευνα που έγινε για τα ΜΜΕ την εποχή του μνημονίου, «η γενικότερη λογική της δημόσιας περί του μνημονίου συζήτησης υπήρξε εγγενώς αντιμνημονιακή, γεγονός που οφείλεται πρωτίστως στην ατζέντα που διαμόρφωσαν τα ίδια τα Μέσα…» (Σταμάτης Πουλακιδάκος, «Προπαγάνδα και Δημόσιος Λόγος: Η παρουσίαση του μνημονίου από τα ελληνικά ΜΜΕ» εκδ. DaVinci).

 Π. Μανδραβέλης-Καθημερινή