Σε συνεδρίαση κοινοβουλευτικής επιτροπής, με αντικείμενο την επιλογή προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής (ναι, έχουμε και από αυτή), βουλευτής της αντιπολίτευσης παίρνει τον λόγο και κατηγορεί τον παριστάμενο υπουργό της κυβέρνησης για κάτι πολύ σοβαρό. Τον ρωτά αν αληθεύει ότι ζήτησε από την εν λόγω επιστημονική επιτροπή να γνωμοδοτήσει για τα κριτήρια, βάσει των οποίων θα αποφασίζεται ποιοι από τους νοσούντες με κορωνοϊό θα διασωληνώνονται και ποιοι όχι – δηλαδή, σε ποιους θα δίνεται η ευκαιρία της σωτηρίας και ποιοι θα πεθαίνουν.
Ο Γ. Γεραπετρίτης, γιατί αυτός ήταν ο υπουργός του περιστατικού, απαντά αμέσως όχι. Ο βουλευτής όμως επιμένει. «Εμένα με ενημέρωσαν ότι υπάρχει στα πρακτικά της επιτροπής τέτοια δική σας πρόταση», του λέει. Ο υπουργός το αρνείται και πάλι, αλλά ο βουλευτής επιμένει ότι έχει «επίσημη» πληροφόρηση. Αφού είναι επίσημη, τον προκαλεί ο υπουργός να καταθέσει κάποιο σχετικό έγγραφο, αν έχει. Δεν έχει, λέει όμως το ανεπανάληπτο:
«Από ό,τι μου είπαν είναι στα πρακτικά της επιτροπής». Από ό,τι του είπαν. Η «επίσημη» πληροφόρησή του, δηλαδή, στην οποία βάσισε μια τόσο βαριά κατηγορία, ήταν ότι κάποιος του είπε ότι το είδε στα πρακτικά.Τώρα, έναν βουλευτή ο οποίος μπορεί να είναι επιπόλαιος μέχρι σημείου τέτοιας φαιδρότητας, πώς τον λες; Οπως και αν τον κρίνεις, πάντως, δεν γίνεται να τον πάρεις στα σοβαρά. Είναι μια κωμική φιγούρα από αυτές που δεν έλειψαν ποτέ από κανένα δημοκρατικά εκλεγμένο Κοινοβούλιο οπουδήποτε στον κόσμο. Εξάλλου, εμείς, ως ο εξυπνότερος λαός του κόσμου, έχουμε προ πολλού απενοχοποιήσει το ζήτημα και, ακομπλεξάριστα, εκλέγουμε στη Βουλή μας επαγγελματίες κωμικούς. Από τα έδρανα του βουλευτηρίου έχουν περάσει προσωπικότητες της κωμωδίας όπως ο Γιώργος Πάντζας, ο Κώστας Καρράς (ιδίως στους τραγικούς ρόλους του), ο Παύλος Χαϊκάλης και, βεβαίως, ο Κώστας Καζάκος, ο οποίος, ως πρόεδρος του δικαστηρίου που δίκασε τον Κλίντον, άφησε εποχή με μια ερμηνεία που επεξέτεινε τα όρια της κωμωδίας.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση που περιγράφω παραπάνω, ο βουλευτής που γίνεται νούμερο είναι ο πολλά βαρύς Παύλος Πολάκης. Βλέπουμε, όμως, πως ο εκφοβισμός που καλλιεργεί ο Πολάκης είναι, τελικά, για την προστασία του. Κρύβει την ελαφρότητα και τη ρηχότητα που τον κάνουν γελοίο. Αν τον απογυμνώσεις από το νταηλίκι, τον θόρυβο και την αγριάδα, τι μένει; Ενας φαιδρός τύπος, που λέει ό,τι του κατεβαίνει, επειδή κάποιος του το είπε που τον εμπιστεύεται…
Στ. Κασιμάτης-ΤΑ ΝΕΑ
Κάποτε μια φυλλάδα, γνωστή για τον κιτρινισμό της, είχε μια στήλη με τίτλο " κάπου πήγα, κάποιον είδα, κάτι μούπε να σας πω". Διαμόρφωσε, όπως φαίνεται,και πολιτικούς. Γ.Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θεοδωράκης τους ονόμασε αριστοφασίστες, τυχαία νομίζεται? Το ψέμα και η λασπολογια είναι τα βασικά συστατικά της πολιτικής τους. Στοχεύουν πολιτικούς αντιπάλους, ενεργοποιούν τα
ΑπάντησηΔιαγραφήτρολ του Internet, τις κομματικές φυλλάδες και δημιουργούν ένα οχετό λασπολογίας ευελπιστώντας να τσιμπήσουν οι αφελείς.
Από πολιτικές προτάσεις, προγράμματα μηδέν γιατί απλούστατα είναι ανίκανοι να παράγουν ουσιαστική πολιτική.
Νομίζεις οτι οοολοι σας μοιάζουμε; Όσο για τον Θεοδωράκη... ''Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι''
ΔιαγραφήΛυπαμαι για τον Θεοδωράκη, αλλα συνυπογραφω με δακρυα στα ματια μου..το. ''Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι!!
ΔιαγραφήΟύτε το μίσος τους για τον Θεοδωράκη είναι τωρινό που αποκαλούν σήμερα μωρό.Και πριν τρεις δεκαετίες τα ίδια λέγανε Πως να του συγχωρήσουν πως έγινε υπουργός επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη;
ΔιαγραφήΗ ίδια φυλλάδα επίσης τον αποκαλούσε τότε κοροϊδευτικά Μίκυ. Γ.Κ.