Μπορεί ο αδέσποτος κινέζικος πύραυλος να έπεσε κάπου στον Ινδικό ωκεανό, όμως ο πύραυλος που εκτόξευσε η κυρία Αχτσιόγλου έπεσε πάνω στα κεφάλια των Συριζαίων. Η κυρία, μέσα σε δύο γραμμές, συμπύκνωσε αυτά που εμείς λέμε σε άρθρα και ομιλίες. Με λόγο αφοπλιστικά ειλικρινή μάς έδειξε το πρόσωπο και την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι είπε η κυρία Αχτσιόγλου; Είπε μπροστά στις κάμερες -δηλαδή ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τα λόγια της- πως «είναι μεγάλη ευκαιρία για την Αριστερά... οι ρωγμές που προκάλεσε η πανδημία να οδηγήσουν σε μια ουσιαστικότερη πολιτική αλλαγή... Η κανονικότητα ποτέ δεν είναι ευκαιρία για την Αριστερά…». Επί λέξει.
Δηλαδή, ενώ βρισκόμαστε σε πόλεμο με την πανδημία, αυτοί είναι με τον εχθρό γιατί αυτό τους συμφέρει πολιτικά. Δεν θα ήθελα να εξάγω γενικότερα συμπεράσματα για αυτήν την πολιτική θεώρηση.
Όσοι αποτελούν τον ιστορικό και
σκληρό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι σαν τους άλλους, τους κανονικούς ανθρώπους. Έχουν άλλες συνήθειες, σκέφτονται διαφορετικά, μιλούν τη δική τους γλώσσα, έχουν τις δικές τους αξίες. Αυτά απλώς τα διαπιστώνω, δεν τα αξιολογώ.Εμείς οι κανονικοί άνθρωποι όταν λέμε π.χ. πως κάποιος είναι «νοικοκύρης» εννοούμε πως έχει μια σειρά από θετικά στοιχεία. Το θεωρούμε πως είναι προτέρημα του. Οι Συριζαίοι χρησιμοποιούν αυτήν τη λέξη υποτιμητικά. Τον «νοικοκύρη» τον θεωρούν τον μικροαστό που επιζητεί την ησυχία, την τάξη και την ασφάλεια του, που εργάζεται για να ζήσει την οικογένεια του και να αποκτήσει περιουσία. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του «νοικοκύρη» συνθέτουν μιαν αντιδραστική νοοτροπία που στη στιγμή της μεγάλης σύγκρουσης θα οδηγήσει τους νοικοκυραίους στο στρατόπεδο της «αντίδρασης». Και αυτές τις θέσεις τους που αντιστρατεύονται τις αντιλήψεις και τις αξίες του μέσου πολίτη, τις θεωρούν τόσο αυτονόητες και τόσο αποδεκτές, που τις δημοσιοποιούν με μια φυσικότητα που εκπλήσσει.
Αυτά που είπε δημοσίως ο Τζανακόπουλος για τις «εκκαθαρίσεις», αυτά που είπε προχθές η σύντροφος του για την κανονικότητα, τα όσα λέει κατά καιρούς ο Πολάκης και ο Τσίπρας, όλα αυτά τα συζητούν στα κομματικά όργανα διεξοδικά. Δεν τους ξεφεύγουν αυτά που εμείς θεωρούμε πως είναι ακρότητες. Γι' αυτούς είναι απολύτως φυσιολογικά και εκπλήσσονται που εμείς εκπλησσόμαστε με τα όσα λένε. «Γιατί ρε παιδιά τι είπαμε; Πώς κάνετε έτσι;».
Άλλωστε ας ανατρέξουμε στα κυβερνητικά πεπραγμένα τους. Θα μπορούσαν από την ημέρα που έγιναν κυβέρνηση να ακολουθήσουν την οδό που οδηγούσε στην έξοδο από τα μνημόνια στο τέλος του 2015, εκμεταλλευόμενοι και τη ρευστότητα της ΕΚΤ. Αντί γι΄αυτόν τον δρόμο της κανονικότητας, ακολούθησαν τον δρόμο της ρήξης και της ανωμαλίας. Capital controls, σκέψεις για τον στρατό στους δρόμους, δημοψήφισμα, απόπειρα φίμωσης των ΜΜΕ, πολιτική σκευωρία κατά των πολιτικών αντιπάλων τους. Αυτά τα έκαναν.
Προς το παρόν ας κρατήσουμε πως η κυρία Αχτσιόγλου παραδέχτηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, συνειδητά, δεν επιθυμεί τη λήξη του υγειονομικού συναγερμού και την επιστροφή στην κανονικότητα, γιατί κάτι τέτοιο δεν τον συμφέρει πολιτικά. Πιο κυνική ομολογία δε θα μπορούσε να υπάρξει.
ΥΓ. Η Νέα Δημοκρατία δε θα χρειαστεί να αναθέσει σε διαφημιστική εταιρεία την προεκλογική καμπάνια της. Ας αναρτά συνεχώς στο διαδίκτυο τις δηλώσεις Τσίπρα, Τζανακόπουλου, Αχτσιόγλου, Δρίτσα κλπ. Θα κάνει περίπατο.
Σ. Μουμτζής-liberal.gr
Ανύπαρκτα πολιτικά πρόσωπα, χωρίς βάθος πολιτικής ανάλυσης κατέκλυσαν τη πολιτική σκηνή της χώρας τη τελευταία δεκαετία εκμεταλλευομενοι τη πρωτοφανή οικονομική κρίση που χτύπησε τη χώρα. Πρόκειται για ένα πολιτικό σχήμα που προέρχεται από την παλιατζούρα ή, πιο ευγενικά, από τη χειρότερη αρχαιολογία της παραδοσιακής Αριστεράς, την τριτοδιεθνίτικη «θεωρία της εξαθλίωσης». Οσο περισσότερο οι μάζες εξαθλιώνονται από τον καπιταλισμό, τόσο θα δυναμώνουν οι γραμμές της 3ης Διεθνούς, έλεγαν. Και ξαφνικά τους ήρθε στο κεφάλι ένας Χίτλερ, ένας Μουσολίνι. Ας το έχουν υπόψη οι σύντροφοι του Σύριζα.
ΑπάντησηΔιαγραφή