Πόση πολιτική χωράει η ιατρική;

Κάθε χρόνο κάνω το αντιγριπικό εμβόλιο. Μου το έχει συστήσει η γιατρός μου. Δεν έχω ρωτήσει ποτέ ούτε ποια εταιρεία το παρασκευάζει, ούτε με ποιον τρόπο λειτουργεί. Και να τα ήξερα όλα αυτά δεν θα άλλαζε τίποτε, γιατί δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις για να τα κρίνω. Το ίδιο ισχύει και για τα φάρμακα που παίρνω. Η γιατρός μου είπε ότι το τάδε σκεύασμα ρυθμίζει τη λειτουργία του μυοκαρδίου. Αυτό μου φτάνει. Σε γενικές γραμμές, οι γιατροί δεν μιλάνε πολύ και νομίζω ότι καλά κάνουν. Από αρχαιοτάτων χρόνων. Τα γραπτά του Ιπποκράτη δεν ήταν γραμμένα για το κοινό της δημοκρατίας, για τους «πολλούς» του Θουκυδίδη. Απευθύνονταν σε έναν περιορισμένο κύκλο που ήταν σε θέση να τα καταλάβει και να αποτιμήσει την αξία τους. Οι αποφάσεις των γιατρών δεν υπόκεινται στην αρχή της πλειοψηφίας. Ως εκ τούτου, όταν είναι

αναγκασμένοι, όπως με την πανδημία, να παρεμβαίνουν δημόσια, θα πρέπει να προσέχουν την οικονομία του λόγου τους. Δεν την πρόσεξαν. Επειδή αισθάνονταν υπόλογοι για πολιτικές αποφάσεις, μίλησαν παραπάνω από όσο μπορούσε να αντέξει το «κοινό αίσθημα». Αναμενόμενοι οι δισταγμοί και οι παλινωδίες, άχρηστες όμως οι λεπτομέρειες με τις οποίες προσπαθούσαν να μιλήσουν για mRNA σε έναν κόσμο που άκουγε για πρώτη φορά στη ζωή του το αρκτικόλεξο και το μπέρδευε με το DNA του Ελληνα, που είναι γεννημένος για να πρωτεύει και να νικάει. Θες με αυτό το παλιοεμβόλιο να ερχόμαστε δεύτεροι; Αν ο δημόσιος λόγος στηριζόταν σε επιχειρήματα και όχι σε εντυπώσεις, τότε ο κόσμος μας θα ήταν όντως διαφορετικός.

Χθες, ο Πολάκης, γενικός χειρουργός, αναρωτήθηκε πόσο καιρό κρατάει η ανοσία του εμβολίου. Ξέρουμε αν κρατάει τρία χρόνια; Δηλαδή θα έπρεπε να το κρατήσουμε σε πειραματικό στάδιο για τρία χρόνια και να το χρησιμοποιήσουμε σε όσους επιβιώσουν. Είναι ένας καλός τρόπος για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα του υπερπληθυσμού του πλανήτη. Δυστυχώς, δεν το είπε στην παρέα του, ανάμεσα σε μαντινάδες. Το είπε στο Κοινοβούλιο. Θα με ρωτήσετε, ποιος τον παίρνει στα σοβαρά; Σημασία δεν έχει ο παραλογισμός του συλλογισμού. Σημασία έχουν οι εντυπώσεις. Και όσοι φοβούνταν το εμβόλιο βρήκαν ακόμη ένα επιχείρημα για να το φοβούνται. Αυτό ήθελε. Ο Πολάκης και η παρέα του δίνουν μάχες χαρακωμάτων μήπως καταφέρουν να ανακόψουν την επιτυχή πορεία του εμβολιασμού. Έκαναν ό,τι μπορούσαν για να φέρουν την καταστροφή. Βρήκαν αναπάντεχους συμμάχους στην ελλειμματική ευρωπαϊκή ηγεσία. Απέτυχαν για ακόμη μία φορά.

Ο εμβολιασμός του πληθυσμού είναι κατ’ αρχήν ιατρικό ζήτημα. Κατ’ αρχήν και όχι κατ’ αρχάς. Ιατρικό ζήτημα με τεράστιες πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Το όριο είναι λεπτό. Όσοι δεν το αναγνωρίζουν, απλώς δεν αντιλαμβάνονται ούτε την αξία της ιατρικής ούτε τη σημασία της πολιτικής.

 Τάκης Θεοδωρόπουλος-Καθημερινή