Είτε απ' εδώ είτε απ' εκεί

Τι να πω; Έχω απάντηση από φίλη που μένει στο ειδυλλιακό Κυπαρίσσι Λακωνίας. Ξέρετε που; Ένα μικρό, φιλόξενο «σημείο» που απλώνεται κατά μήκος της βορειοανατολικής ακτής της Λακωνίας.

Μου έγραψε λοιπόν στο Messenger, αναφορικά με ένα δικό μου σχόλιο με το οποίο απαντούσα σε όλους αυτούς τους αρνητές και σε όλους τους κομματικούς τους καθοδηγητές. Που από τη μια υπέρ εμβολίου και από την άλλη υπέρ ατομικών δικαιωμάτων δηλαδή εναντίον εμβολιασμού. Και με τους μεν και με τους «δεν». Αμ δε!

Επειδή λοιπόν το σύντομο «γράμμα» της προέρχεται από προσωπική επώδυνη εμπειρία και γι αυτό είναι πληρέστατο οργής, αποφάσισα και της ζήτησα την άδειά της να το αναδημοσιεύσω με το όνομά της. Εκείνη λοιπόν, η Δήμητρα Χελιώτη, απάντησε ως εξής: «Βεβαίως!! (σ.σ τα δύο θαυμαστικά είναι δικά της) «Είναι μια τραγική πραγματικότητα αυτή που ζούμε Δημήτρη, όπως και πίσω από τους 14. 000 νεκρούς από κορωνοιό υπάρχουν τραγωδίες με αυτούς που έμειναν πίσω. Γι αυτό δεν αντέχω πια την ηλιθιότητα. Με ξεπερνάει»
Η προσωπική της τραγική εμπειρία με Covid-19 είναι διατυπωμένη με λόγο λιτό, κοφτό, οργισμένο και καθαρό. Το πλήρες κείμενο, το αντιγράφω προς γνώση και συμμόρφωση:

«Έχασα την αδελφή μου και τον άντρα της σε μια βδομάδα, χωρίς να έχουν πρόβλημα υγείας. Υγιέστατοι χωρίς καταχρήσεις μια ζωή, μενεκέν και οι δύο πάντα!!! Δεν πρόλαβαν να εμβολιαστούν τους πρόλαβε ο ιός και τους έστειλε και τους δύο!! Καραμπίνα παίρνω και καθαρίζω μετά απ αυτό με τους ηλίθιους ανεγκέφαλους που έχουν γίνει όλοι γιατροί, ερευνητές, επιστήμονες γενικά και λένε αρλούμπες επειδή κουβαλάνε ηλιθιότητα κοντάρια! Δεν τους αντέχω!!!»

Το κατάλαβες παιδάκι μου; Α βου γου δυο! Μπα τίποτα. Ξύλο απελέκητο. Τα δικαιώματά μου λέει. Και τα δικά μου; Τα δικά τους; Μπα δεν τον ενδιαφέρει. Τα δικά του δικά του και τα δικά μας πάλι δικά του

Μα υπάρχει ανώτερο δικαίωμα απ αυτό της ύπαρξης και της ζωής; Κανένα. Ετσι και εγκαταλείψεις τον μάταιο τούτο κόσμο, ούτε ελευθερίες, ούτε δημοκρατία, ούτε διαφορετικότητα, ούτε Κυριάκος, ούτε Αλέξης, ούτε τίποτα. Μόνο χάος, έρεβος, σκοτάδι, χώμα. Nothing, niente, nada !

Τρία πράγματα έχω να πω. Το πρώτο, ό, τι ως φαίνεται το κύμα καλπάζει, τα κρούσματα καλπάζουν, το σφράγισμα προ των πυλών. Ετσι δεν είναι; Κι όμως εκείνοι ατάραχοι, ακούνητοι, αμετανόητοι

Το δεύτερο, ό, τι σε περίπτωση Lockdown, αμέσως πρέπει να σφραγιστούν μόνο οι αρνητές του εμβολιασμού. Μόνο αυτοί. Δεν το έκανες; Καλά να πάθεις!

Το τρίτο ό, τι ουδείς εκ των επιχειρηματιών, μικρών, μεσαίων και μεγάλων, που αρνήθηκαν εμβολιασμό δεν έχει να λαμβάνει ως επίδομα και ενίσχυση δεκάρα τσακιστή. Τα θελες τα παθες!

Και για να τελειώνω. Πόλεμο έχουμε. Επομένως πρέπει στρατόπεδο να διαλέξεις. Επομένως λιποτάκτησες. Επομένως με την απουσία και την άρνησή σου βάζεις πλάτη στον κοινό εχθρό. Επομένως και μεταδίδεις. Και συμβάλεις σε ένα ακόμα Lockdown. Επομένως και τη ζωή μου σε κίνδυνο βάζεις. Επομένως και στην ανεργία μπορεί να με σπρώξεις. Και επομένως στον τάφο μπορεί να με στείλεις

Ο ιός αόρατος. Οι αρνητές ορατοί. Όποιος δεν είναι με τη ζωή είναι με τον θάνατο. Ο τρίτος δρόμος οδηγεί σε αδιέξοδο. Είτε απ εδώ είτε απ εκεί. Διάλεξε. Πάει τελείωσε!

 Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ