Η φωνή της επιστήμης και οι αρνητές της

Ούτε δραματικές εκκλήσεις είχε η χθεσινή παρουσίαση του Σωτήρη Τσιόδρα, ούτε καν ίχνος συναισθηματισμού. Ήταν η παρουσίαση της μεγαλύτερης και σημαντικότερης μελέτης από όσες έχουν γίνει μέχρι τώρα στην Ελλάδα για τον κορωνοϊό, την οποία ο Σ. Τσιόδρας έκανε με τη γνωστή του ηπιότητα, ήρεμα και χωρίς χαρακτηρισμούς, με λόγο αυστηρά επιστημονικό, αλλά καταληπτό από όσους είχαν τη διάθεση να προσέξουν για να ακούσουν. Με λίγα λόγια, ήταν η φωνή της επιστήμης.

Όχι ότι μας είπε κάτι που, σε γενικές γραμμές, δεν το γνωρίζαμε ή δεν το υποψιαζόμασταν. Το είπε όμως με την απαραίτητη επιστημονική τεκμηρίωση, η οποία πλέον υπάρχει στα σχεδόν δύο χρόνια που παλεύουμε με την πανδημία. Μετά τη χθεσινή ανακοίνωση, μιλούμε επί τη βάσει του δεδομένου ότι ο εμβολιασμός είναι το κύριο όπλο που έχουμε κατά της πανδημίας. Είναι ο μόνος τρόπος για να ανακτήσουμε μια

ομαλή κοινωνική ζωή, για να διατηρηθεί η πολιτική σταθερότητα και για να πάει η οικονομία καλύτερα. Και μόνον ότι ο εμβολιασμός απέτρεψε 8.400 θανάτους και 5.530 διασωληνώσεις, που θα είχαν σημειωθεί αν ο πληθυσμός ήταν πλήρως ανεμβολίαστος, μας επιτρέπει να φαντασθούμε πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση σήμερα, αν ο πληθυσμός ήταν σε ικανοποιητικό ποσοστό εμβολιασμένος.

Η αναγκαιότητα του εμβολιασμού ήταν το μήνυμα της πολυαναμενόμενης εμφάνισης Τσιόδρα. Η ομιλία του δεν περιείχε πολιτικές αιχμές, το μήνυμά της όμως πολιτική αξία. Διότι, όταν η επιστήμη σε βεβαιώνει ότι ο μόνος δρόμος για την ομαλότητα είναι ο εμβολιασμός, τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να έχουν σαφή θέση επί του θέματος – εκτός αν ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που πιστεύουν ότι η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για ανθήσουν τα ιδεώδη τους. Η ανταπόκριση στην αναγκαιότητα του εμβολιασμού είναι το μέτρο της ευθύνης των πολιτικών δυνάμεων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε τάχιστα με ένα ειρωνικό κατά του Μητσοτάκη: «Τώρα θυμήθηκε τους επιστήμονες…». Τους παίρνει να το λένε, όμως, γιατί ο αρχηγός τους έχει πάντα δίπλα του τον καταξιωμένο επιστήμονα Παύλο Πολάκη, οπότε μιλούν από θέση πλεονεκτική, όσον αφορά τουλάχιστον τα άλογα και τα μοσχάρια…

Α! Ευκαιρίας δοθείσης, τι απέγινε η καμπάνια που είχε υποσχεθεί ο Αλέξης για τον εμβολιασμό; (Μας τη θύμισε ο Πρωθυπουργός την περασμένη Δευτέρα, με την ομιλία του στη Βουλή). Τόσο δύσκολο είναι για εκείνη την καλή κυρία, που έκανε σποτάκια του ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν, να βρει μια ωραία ιδέα; Να βοηθήσω εγώ τότε. Θέλουν να είναι αποτελεσματικό και να έχει απήχηση; Να κάνει όλο τον κόσμο να το προσέξει και να πεισθεί; Να κάνει πάταγο και να το βουλώσουν όλοι για τον ΣΥΡΙΖΑ; Τότε, να βάλουν τον Πολάκη. Δεν υπάρχει καλύτερος.

Το σενάριο είναι απλό και σε πνεύμα νατουραλιστικό. Βλέπουμε μια σπηλιά στον Ψηλορείτη, από την οποία ξεπροβάλει ο Πολάκης, ντυμένος με δέρματα ζώων. Η κάμερα ζουμάρει στη μορφή του και αυτός λέει από στήθους ένα κείμενο, που ακολουθεί τη δομή της παλαιότερης δήλωσής του κατά του εμβολίου. (Από το βήμα της Βουλής, τότε, είχε αρνηθεί το εμβόλιο για τον ίδιο και τα κορίτσια του ως μη επαρκώς «δοκιμασμένο», όταν την ίδια ώρα το είχαν κάνει εκατοντάδες εκατομμύρια στον πλανήτη…) Θα λέει, πάνω-κάτω, τα εξής: Εγώ και τα κορίτσια μου (σ.σ.: από τον γάμο του ο Πολάκης δεν απέκτησε παιδιά, μόνο κορίτσια…) κάναμε το εμβόλιο, διότι είναι δοκιμασμένο, ασφαλές κ.λπ. Ενα λεπτό υπόθεση. Αν θέλει, στο τέλος, βρυχάται και μετά τραβάει μια τούμπα ή, ακόμη καλύτερα, μια κεφαλιά σ’ ένα βράχο δίπλα του. Σας βεβαιώ, θα γίνει βάιραλ διεθνώς.

Πώς θα πεισθεί ο ίδιος να πρωταγωνιστήσει; Δεν νομίζω ότι θα είναι δύσκολο. Από όσο τον έχω καταλάβει, παρακολουθώντας τον τα τελευταία χρόνια, μου δίνει την εντύπωση ότι, βαθιά μέσα του, πάντα ήθελε να γίνει, όχι ακριβώς ηθοποιός, αλλά σταρ. Αν καταλάβει τι δρόμους του ανοίγει μια τέτοια επιτυχία, θα δεχθεί. Η εκφραστικότητα του Πολάκη μιλάει σε όλες τις γλώσσες. Εκεί έξω υπάρχει ένα τεράστο διεθνές κοινό που διψά για το αλλόκοτο – δείτε την απροσδόκητη επιτυχία του «Tiger King» στο Netflix. Μέχρι και στον ρόλο του κακού στην επόμενη ταινία του 007 θα μπορούσαμε να τον δούμε ή και σε αυτό το «Squid Game»!

 Στ. Κασιμάτης-ΤΑ ΝΕΑ