Η «πρεμούρα» ΣΥΡΙΖΑ για συμμαχία με το ΚΙΝΑΛ

 

Ένας έρωτας που ήρθε αργά. Ο βουλευτής και πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Χριστόφορος Βερναρδάκης προτείνει στον Αλέξη Τσίπρα μέσω του Πρώτου Προγράμματος της ΕΡΤ, να προχωρήσει σε μια «πολιτική μεγάλη αγκαλιά» με τον Νίκο Ανδρουλάκη (εάν βγει) και να τον καλέσει σε «προοδευτική συστράτευση στη βάση ενός προγράμματος».

Πώς αυτός ο καθυστερημένος έρωτας; Επειδή ήρθαν οι μοναξιές, καθώς από αριστερά του έχουν κοπεί οι γέφυρες με κόμματα και οργανώσεις, και από δεξιά του δε βλέπουν πρόθυμους για προοδευτικές διακυβερνήσεις.

Η μοναξιά του ΣΥΡΙΖΑ, που ήθελε να συσπειρώσει όλη την Αριστερά ως το Κέντρο, γίνεται απόλυτη. Εν τη παντοδυναμία του είχε πρόθυμους συνεργάτες και νόμιζε ότι πάντα θα έλκει και θα διαλέγει. Αρχικά είχε τους Καμμένους. Όταν του έφυγαν αυτοί ως κόμμα (αλλά κράτησε τα απομεινάρια τους), έριξε «Γέφυρες» με τους ενθουσιασμένους εστέτ για την συμφωνία των Πρεσπών. Εν συνεχεία με αλλότριους κομματικούς που τους ήλκυσαν οι νέες καρέκλες.

Τότε γράφαμε ότι όλοι αυτοί που προσέγγισαν τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν μονάδες. Κάποιοι αξιόλογοι σε

επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο, με λόγο πρόσβαρο στα μίντια, αλλά μονάδες, χωρίς την κοινωνία πίσω τους, χωρίς ελκτική εκλογική δυναμική.

Το ίδιο και όσοι εγκατέλειψαν το κόμμα τους με την επίφαση ότι ψήφισε μνημόνια, για να βρεθούν στον ΣΥΡΙΖΑ και να ψηφίσουν νέα μνημόνια. Με θητεία σε δοτές θέσεις, ο πολίτης υποψιαζόταν ότι δεν ήταν τα μνημόνια η αιτία, αλλά η εκλογική συρρίκνωση που στέρευε τα πολλά βουλευτιλίκια.

Ίσως, ο Βερναρδάκης να μην απηχεί εντελώς τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι άλλωστε ξεκομμένος από το περιβάλλον Αλέξη, μετά τις λαμπρές επιδώσεις στην ανάγνωση των δημοσκοπήσεων του 2019, που έριξαν τον Τσίπρα από τα σύννεφα όταν έγιναν οι εκλογές.

Ήταν ο ίδιος και το έπος του, όταν… αποκάλυψε ότι οι σφυρίχτρες που χρησιμοποιούσαν οι διαδηλωτές του «Μένουμε Ευρώπη» ήταν ίδιες με τις σφυρίχτρες που είχαν οι εργαζόμενοι της Eldorado, όταν διαδήλωναν για να μη χάσουν τις δουλειές τους.

Κατά λογικό συνειρμό η Eldorado προμήθευε σφυρίχτρες και τους «Μένουμε Ευρώπη» (Που τις είχαν αποθηκεύσει; Τι μας κρύβουν;) Βέβαια, πολλοί από αυτούς που τώρα θέλει να τους ανοίξει αγαπησιάρικη αγκαλιά, κρατούσαν τότε αυτές τις σφυρίχτρες. Θέλει ν΄ αγκαλιαστεί με τα τσιράκια της Eldorado ;

Όσο για την προτροπή η αγκαλιά να γίνει «στη βάση ενός «προγράμματος», δεν είναι δική του έμπνευση. Είναι κεντρική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ. Τη διατύπωσε με άλλα λόγια ο πλέον αρμόδιος, ο Γραμματέας του κόμματος Δημήτρης Τζανακόπουλος στο Kontra Channel:

«Το σύνολο του προοδευτικού, δημοκρατικού, αριστερού τόξου αυτής της χώρας οφείλει να τοποθετηθεί σε μια σειρά καθοριστικών ερωτημάτων» που «αφορούν το σύνολο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη».

Να τοποθετηθούν, δε λέμε, αλλά εξαρτάται ποιους υπονοεί ως «σύνολο προοδευτικού δημοκρατικού, αριστερού τόξου της χώρας». Αν εννοεί ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα ΜΛ ΚΚΕ, καλώς. Αν εννοεί και το ΚΙΝΑΛ σε τι να τοποθετηθούν από κοινού;

Το ΚΙΝΑΛ τάχτηκε κατά του δημοψηφίσματος εν αντιθέσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισε κατά της συμφωνίας των Πρεσπών εν αντιθέσει με ον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ προσφάτως τάχθηκε υπέρ της αναστολής εργασίας των υγειονομικών, ή του προστίμου των 100 ευρώ, και αυτά εν αντιθέσει με τον ΣΥΡΙΖΑ ( για να αναφερθούμε ενδεικτικά σε κάποια αιχμιακά). Άρα «τοποθετήθηκε» όπως ζητά ο σύντροφος Γραμματέας, απλώς σε πλήρη αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο αυτάρκης και αυτοτροφοδοτούμενος ηγεμονισμός του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει η τοποθέτηση αυτών που συμπεριλαμβάνει στο «τόξο» να υπηρετεί το δικό του συμφέρον. Μόνο που αυτό γίνεται όλο και πιο δυσχερές. Όταν το 2015 μπορούσε να «ανοίξει αγκαλιά» στο ΚΙΝΑΛ και το Ποτάμι, προτίμησε τον Καμμένο. Έπαιξε και έχασε. Εκείνο το ευτυχές τάιμινγκ δεν επιστρέφει.

Ειδικά τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ καθεύδει και το ΚΙΝΑΛ μάλλον θα έχει τον Ανδρουλάκη αρχηγό. Δεν αναφερόμαστε στα όποια ηγετικά προσόντα του, που δεν τα ξέρουμε. Ούτε ξέρουμε αν θα μπορέσει να ανεβάσει το ΚΙΝΑΛ.

Αναφερόμαστε στο απλό γεγονός ότι και ο ίδιος όπως και ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται μέσα από κομματικούς μηχανισμούς. Γνωρίζει από «διαδρόμους», σκοπιμότητες, συντροφικά μαχαιρώματα, φράξιες, πολιτικές επιθέσεις. Χρόνια στο κομματικό κουρμπέτι, μπορεί να διαβάζει τον ΣΥΡΙΖΑ και τις κομματικές του σκοπιμότητες, όπως δεν μπορεί ο ΓΑΠ που δε χρειάστηκε ποτέ να αγωνιστεί για θέσεις.

Από την πορεία του, δε νομίζουμε πως εάν δε συμφέρει τον ίδιο και το κόμμα του, εάν δεν έχει να κερδίσει κάτι, θα υποκύψει σε πιέσεις για συμπόρευση. Θα είναι σκληρό καρύδι για τα δόντια του Αλέξη.

Γ. Σιδέρης-liberal.gr