Αλλά αυτό που οσμίζομαι και καταλαβαίνω είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε ποντάρει όλα τα λεφτά του στο πολύ πρόωρο στήσιμο των καλπών, δυσκολεύεται πολύ στην αναδιαμόρφωση της προεκλογικής τακτικής του τώρα που τουλάχιστον το «πολύ πρόωρο» δεν είναι το κυρίαρχο σενάριο…
Με βάση αυτό το σενάριο, η αξιωματική αντιπολίτευση είχε ποντάρει στην ακραία οξύτητα, την επιστράτευση τής προ των εκλογών τού 2015 πολιτικής, τη λογική του πεζοδρομίου και των απειλών ρεβανσισμού. Μπορεί να μην αντιλαμβάνεται ότι… άλλαξαν οι καιροί, ότι δεν είναι πια «φρέσκος και αδοκίμαστος» και άρα δεν μπορεί να τάζει ανεξόδως λαγούς και πετραχήλια, ότι έχει ένα πολύ βεβαρημένο πολιτικό και κυβερνητικό μητρώο, για το οποίο η κοινωνία τον καλεί συνεχώς να απολογηθεί…
Μπορεί, πάλι, να μην είναι σε θέση να αποκωδικοποιήσει την πραγματικότητα που ζούμε σήμερα, να καταφεύγει… παβλοφικά στις ιδεοληψίες που τον ανέθρεψαν, τις διαστροφικές «επαναστατικές» ρετσέτες που τα στελέχη του αναμασούσαν στις ταβέρνες (πριν κληθούν να τις εφαρμόσουν…) για το πώς «θα άλλαζαν τον κόσμο», όπως πίστευαν ότι η διακυβέρνησή τους θα… άλλαζε την Ευρώπη, που επί των ημερών του θα χόρευε στους ρυθμούς του ΣΥΡΙΖΑ που θα βάραγε τα νταούλια…
Διερωτάται ο κάθε σώφρων πολίτης (ακόμη και ψηφοφόροι του κ. Τσίπρα) αν αυτή η «τσίτα», στην οποία επιμένει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα αντέξει σε μια σχετικά μακρά προεκλογική περίοδο. Εκτός, πια, και εάν η προεκλογική του πολιτική βασίζεται και περιορίζεται στο να κρατήσει τουλάχιστον τους ακραίους και φανατικούς οπαδούς του, για να εξασφαλίσει, κατά τους υπολογισμούς του, ένα «αξιοπρεπές» εκλογικό ποσοστό, που θα του επιτρέψει (στον ίδιο τον κ. Τσίπρα, δηλαδή) να διεκδικήσει κάποια παρουσία στο μετεκλογικό σκηνικών των διπλών καλπών. Γιατί, με αυτά τα καμώματα, είναι ουτοπία (που καταγράφουν και οι δημοσκοπήσεις) να ελπίζει σε διεύρυνση του εκλογικού του σώματος. Αν το μπορεί και το θέλει, κατά πως διατείνεται θεωρητικά.
Αλλά, είναι απορίας άξιο: εκεί στην Κουμουνδούρου, ποιοι, επιτέλους, χαράζουν και επιβάλλουν την πολιτική γραμμή; Γιατί από την καθημερινότητα προκύπτει ότι έχουν επικρατήσει (και πάντως δεν ελέγχονται…) οι «εκτσογλανιστές», που απ’ ό,τι φαίνεται αυξάνονται και πληθύνονται. Γιατί δεν είναι μόνος του ο (… γραφικός, «αψύς» Σφακιανός) Πολάκης, προστέθηκε ο Βερναρδάκης που λογιζόταν ως σοβαρός, ο Σκουρλέτης που ήταν πάντα «ξύλινος σταλινικός», αλλά όχι και δημόσιος υβριστής ακόμη και μέσα στη Βουλή, ο «κολλημένος» αλλά προσεκτικός Φίλης. Όλοι τούτοι (και τα ελεγχόμενα κομματικά τρολ, αλλά και τα κομματικά ΜΜΕ) εκφέρουν έναν δημόσιο λόγο εμπρηστικό, υβριστικό, τσογλανίστικο. Η δημόσια κατακραυγή για τον «εκτσογλανισμό» του δημόσιου βίου (κατά τον προσφυέστατο χαρακτηρισμό Βενιζέλου, 10 χρόνια πριν, στα ντουζένια του ΣΥΡΙΖΑ) δεν τους προβληματίζει καν!
Ο Βερναρδάκης αποκαλεί την υπουργό Παιδείας «Πισπιρίγκου της δημόσιας Παιδείας», σε μια χυδαία αντιγραφή των λαϊκίστικων «πρωινάδικων», ο Φίλης «προειδοποιεί» (και καλεί…) για άνευ προηγουμένου εξέγερση στα πανεπιστήμια, ο Σκουρλέτης ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, αντί να προσέχει τις εκφράσεις του, λέει στην κ. Κεραμέως μέσα στη Βουλή ότι είναι… «ντροπή»!
Λένε στην Κουμουνδούρου ότι ο κ. Τσίπρας δεν εμφανίσθηκε χθες στη Βουλή, στη συζήτηση για το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, για να μην αναγκασθεί να πάρει θέση στη βεβαία αναφορά του πρωθυπουργού στον «εκτσογλανισμό» της πολιτικής ζωής. Επικαλέσθηκε… ραντεβού με τον Λυμπερόπουλο των ταξιτζήδων. Οποία ευτέλεια. Αλλά, λένε οι ίδιες πηγές, εκνευρίσθηκε από τη χυδαιότητα Βερναρδάκη. Ε, και; Αρκεί ότι υποχρέωσε τον πρώην στενό συνεργάτη του να κατεβάσει την επίμαχη διαδικτυακή ανάρτηση περί «Κεραμέως Πισπιρίγγου»! Σιγά, του έκανε τα μούτρα κρέας, όπως έκανε και με τον Πολάκη, που διέδιδαν ότι «ο πρόεδρος κατ’ ιδίαν αποδοκιμάζει τον Πολάκη».
«Εκτσογλανισμός», λοιπόν, η... επίσημη προεκλογική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, για να… δικαιώνεται και ο Καρτερός, που έγραφε σε άρθρο του, το 2013, για να αντικρούσει τον χαρακτηρισμό Βενιζέλου ότι «χρειάζεται πολύ εκτσογλανισμός ακόμη, και στην πολιτική και στην κοινωνία, για να υπάρξει φως στην άκρη του τούνελ. Διότι ο εκτσογλανισμός -η αντίσταση, ο αγώνας, τα κινήματα, η ανυπακοή- είναι η μόνη λύση…»!
Καρτερέ ζεις, εσύ τους οδηγείς…»! O tempora, o mores, αλλά και η κοινωνία πλήρωσε, και δεν το ξεχνά…
Θάνος Οικονομόπουλος-iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.